Έξοδο από τον κύκλο εσωστρέφειας που εισήλθε το ΠΑΣΟΚ και η οποία δεν αφήνει απρόσβλητη και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στο σύνολό της επιχειρεί τώρα η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, ζητώντας να πέσουν οι τόνοι της "άγονης αντιπαράθεσης" και δίνοντας περισσότερη "προσοχή" στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, αρχής γενομένης από τη σημερινή συνεδρίαση του κεντρικού οργάνου της.
Η έξωση του γραμματέα Ξεκαλάκη από το γραφείο του στη Χαριλάου Τρικούπη, παρ’ ότι δεν έχει απολέσει τον θεσμικό ρόλο του, αποτέλεσε απλά ακόμα μια σπίθα στη φωτιά που είχαν ήδη ανάψει η διαφοροποίηση και η σύγκρουση του ίδιου και των υπόλοιπων διαφωνούντων του κόμματος με την κεντρική γραμμή της επικεφαλής της ΔΗ.ΣΥ. Η προσπάθεια των επιτελών της Χαρ. Τρικούπη να υποβαθμίσει την κόντρα αποδίδοντας μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλεια στους πρωταγωνιστές των διαφωνούντων -αδιάφορο αν οι κατηγορίες αυτές έχουν βάση ή όχι, ή αν θα έφερναν τον περιβόητο νέο φορέα ακόμα πιο δεξιά λόγω συνεργασίας με την Ώρα Αποφάσεων και το Ποτάμι- δεν κατάφερε να επισκιάσει το πολιτικό πρόταγμά τους για έναν ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς. Και αυτό διότι αφενός αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος υπό τον οποίο θεωρητικά συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ. δυνάμεις όπως το ΚΙΔΗΣΟ, οι Κινήσεις Πολιτών και η ΕΔΕΜ, αφετέρου γιατί στις μισές από αυτές τις "συνιστώσες" της ΔΗ.ΣΥ. παραμένει η επιμονή σε αυτόν τον στόχο.
Η επιλογή της Φ. Γεννηματά να απαντήσει στο εσωκομματικό πρόβλημα με προκήρυξη έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ (χωρίς καν να προσδιορίσει το πότε), ενώ μάλιστα έχει προγραμματιστεί το προγραμματικό συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ. και ενώ η ΔΗΜ.ΑΡ. και οι Κινήσεις Πολιτών ήδη επέμεναν στο αίτημα για "ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα", επανέφερε στο προσκήνιο των εσωτερικών συζητήσεων της ΔΗ.ΣΥ. το θέμα “νέος ενιαίος φορέας”. Αυτό φαίνεται ότι λειτούργησε ως εξής: Στη μεν περίπτωση των Κινήσεων Πολιτών ενίσχυσε τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες ως προς το εάν πράγματι το ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να προχωρήσει στην υλοποίηση του στόχου. Το αποτύπωσαν άλλωστε ευθέως στο κείμενο θέσεων της τελευταίας πανελλαδικής συνδιάσκεψής τους. Στη δε περίπτωση της ΔΗΜ.ΑΡ., οι εξελίξεις πίεσαν το κόμμα -που έχει λάβει επανειλημμένα επίσημες αποφάσεις για ενιαίο φορέα- να επαναφέρει το ζήτημα ακόμα πιο επιτακτικά.
Απέναντι σε αυτά, η Φ. Γεννηματά συνεχίζει να τηρεί -και ως το μεγαλύτερο κόμμα της ΔΗ.ΣΥ. δεν έχει λόγο να σταματήσει να επιμένει- μια μεσοβέζικη στάση. Από τη μία επαναλαμβάνει τον στόχο. Από την άλλη λέει όμως ότι δεν μπορούν να γίνονται βήματα στα τυφλά ή βιαστικά. Ο δε Γ. Παπανδρέου με το ΚΙΔΗΣΟ (το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στη ΔΗ.ΣΥ.) όταν δηλώνει στις κομματικές συνεδριάσεις ότι το "ΚΙΝΗΜΑ" διατηρεί πάντα την αυτονομία και τη διακριτή παρουσία του, με πόσο μεγαλύτερη σαφήνεια να παρουσιάσει τη διαφωνία του;
