Σε άσκηση πολιτικών ισορροπιών προκειμένου να κρατήσει “όρθιο” το αίτημά του για διεξαγωγή εκλογών επιδίδεται ο Κυρ. Μητσοτάκης, καθώς ο θετικός διεθνής αντίκτυπος από την επίσκεψη Ομπάμα, σε συνδυασμό με τις ελπιδοφόρες εξελίξεις στην οικονομία και τη διαφαινόμενη συμφωνία για χρέος και δεύτερη αξιολόγηση τινάζουν στον αέρα το δόγμα “καταστροφολογίας” του Μοσχάτου και φέρνουν τη Ν.Δ. αντιμέτωπη με τα νέα δεδομένα και την πραγματικότητα. Πραγματικότητα η οποία “σπρώχνει” τη Ν.Δ. στην αναγνώριση της ανάγκης διευθέτησης του χρέους, αν και ώς πρότινος αρκείτο στα... “πιστοποιητικά βιωσιμότητας”.
Η νευρικότητα που επικράτησε στο Μοσχάτο για τις θετικές εξελίξεις αποτυπώθηκε πλήρως στην αντιμετώπιση της επίσκεψης Ομπάμα: Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε υιοθετήσει, αρχικά”, μια “μίζερη” στάση, επισημαίνοντας ότι “οι επισκέψεις γίνονται σε χώρες, όχι σε κυβερνήσεις”. Ωστόσο, την περασμένη Τρίτη, δύο ώρες πριν από την άφιξη Ομπάμα, “θυμήθηκε” να τον καλωσορίσει, αναγνωρίζοντας τη σημασία της επίσκεψης. Ενώ μετά το πέρας αυτής, η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι... “δεν κατάφερε να αξιοποιήσει” το γεγονός.
Διαρκείς μετατοπίσεις
Εξάλλου, κορυφαία “γαλάζια” στελέχη παραδέχονται, σε κατ' ιδίαν συζητήσεις τους, ότι όσο η οικονομία σταθεροποιείται και διαφαίνεται προοπτική επίτευξης συμφωνίας για την αξιολόγηση και τη διευθέτηση του χρέους, τόσο θα καθίσταται αδύναμο το αίτημα του κόμματος για “εκλογές εδώ και τώρα”. Συν τοις άλλοις, “λαϊκοδεξιοί”, “καραμανλικοί”, αλλά και “φιλελεύθεροι” που δεν είναι... πολύ “ζεστοί” για κάλπες επισείουν τον κίνδυνο να βρεθεί η Ν.Δ. απέναντι στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της, οι οποίοι δεν προτιμούν τις... εκλογικές περιπέτειες και την αστάθεια.
Τούτων δοθέντων, ευλόγως το Μοσχάτο αρχίζει να αλλάζει άρδην τη ρητορική και την επιχειρηματολογία του. Δεν ήταν τυχαία η αναγνώριση της ανάγκης διευθέτησης του χρέους, με αφορμή τη βαρυσήμαντη παρέμβαση του Μπ. Ομπάμα, αν και δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο πρόεδρος της Ν.Δ. έλεγε (22 Μαΐου) στη Βουλή ότι “το χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας”. “Το πρόβλημα είναι ο παρονομαστής, το ΑΕΠ της χώρας” πρόσθετε τότε, ωστόσο τώρα, η αύξηση κατά 1,5% του ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους αφαίρεσε ακόμη ένα “επιχείρημα” από τη "γαλάζια" φαρέτρα.
Υπό το φως των εξελίξεων, πάντως, η Ντ. Μπακογιάννη χαρακτήρισε προχθές “εθνικό ζήτημα” τη διευθέτηση του χρέους, εκφράζοντας τη νέα θέση της Ν.Δ. Θέση κατά πολύ διαφορετική από όσα έλεγε, πάλι στη Βουλή, μερικούς μήνες νωρίτερα ο Κυρ. Μητσοτάκης: “Εσείς όμως κάνατε το κούρεμα του χρέους σημαία σας. Αυταπατηθήκατε άλλη μια φορά, πιστεύοντας ότι σε δύο μέρες θα το πετύχετε. Τώρα όμως αποκαλύπτεται ότι οι πιστωτές μας δεν πρόκειται να συζητήσουν κούρεμα του χρέους μέχρι το τέλος του προγράμματος, το 2018”.
Και οι “γαλάζιες” μετατοπίσεις δεν σταματούν εκεί: Τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο, όταν η αξιολόγηση έκλεινε και επισήμως, ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Άδ. Γεωργιάδης επέρριπταν... “ευθύνες” στους εταίρους επειδή “δέχθηκαν τις υφεσιακές προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης”. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, η Ν.Δ. έφτασε στο σημείο, διά της Ντ. Μπακογιάννη και του αναπληρωτή εκπροσώπου Κων. Κυρανάκη, να χαρακτηρίσει “απρεπή” την “απάντηση” Σόιμπλε στον Μπ. Ομπάμα για το ελληνικό χρέος και να διαβεβαιώσει πως “ο ρόλος της Ν.Δ. είναι να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, όχι τα συμφέροντα του κ. Σόιμπλε ή οποιουδήποτε άλλου ξένου πολιτικού”.
Αλλαγή επιχειρημάτων και προσώπων
Τούτων δοθέντων, η Ν.Δ. επιχειρεί να στηρίξει το αίτημά της για εκλογές με ένα νέο επιχείρημα. Ενώ έως πρότινος οι κάλπες χρειάζονταν γιατί “η κυβέρνηση κατέστρεφε τη χώρα”, τώρα δικαιολογούνται επειδή... “μία μεταρρυθμιστική κυβέρνηση θα είχε ήδη πετύχει” τους στόχους που έχει θέσει η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα.
Το άγχος του Κυρ. Μητσοτάκη να δείξει τη “στροφή” του κόμματος φάνηκε και την περασμένη Παρασκευή, όταν άρον-άρον ανακοινώθηκε ο ανασχηματισμός της “σκιώδους κυβέρνησης” του κόμματος και η αλλαγή εκπροσώπου, από τον Γ. Κουμουτσάκο στον Β. Κικίλια. Ωστόσο, το ανακάτεμα της τράπουλας άφησε πολλούς “γαλάζιους” με “πικρή” γεύση, αφού επί της ουσίας αποτέλεσε ανακύκλωση των ίδιων προσώπων, με έντονο το στίγμα της... κυβέρνησης Σαμαρά και το άρωμα της Ακροδεξιάς.
