Αποτελούν δυστυχώς σχεδόν καθημερινές σκηνές από την πολιτική ζωή στην Ευρώπη. Ηγέτες, που ορισμένες φορές κατέχουν το ανώτατο πολιτικό αξίωμα, ανακρίνονται για διαφθορά, αμφίβολη ηθική ή παράνομη χρηματοδότηση των κομμάτων τους. Λιγότερο από 10 μήνες πριν από τις ευρωεκλογές του 2014, οι σκηνές αυτές σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία τροφοδοτούν τη δυσπιστία προς τους πολιτικούς και βλάπτουν τη δημοκρατία.
Στην Ιταλία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για φοροδιαφυγή, με το Ανώτατο δικαστήριο να επικυρώνει την 1η Αυγούστου την πρωτόδικη ποινή. Χάρη στην αμνηστία που ψηφίστηκε το 2006, ο Καβαλιέρε είδε την ποινή του να μειώνεται σε έναν χρόνο και εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας του, ο 76χρονος πρώην πρωθυπουργός δεν θα την υπηρετήσει πίσω από τα κάγκελα. Οι ίδιες οι κατηγορίες, ωστόσο, δείχνουν ότι το ιταλικό πολιτικό σύστημα δοκιμάζεται σκληρά.
Στην Ισπανία, όπου η μοναρχία υπονομεύεται από διάφορα σκάνδαλα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης αναγκάστηκε σε μια ταπεινωτική στροφή στο Κοινοβούλιο την Πέμπτη. Ο Μαριάνο Ραχόι αρνήθηκε, με πάθος αλλά χωρίς πειστικότητα, τις κατηγορίες για παράτυπη χρηματοδότηση του Λαϊκού Κόμματος που διατύπωσε ο πρώην ταμίας του κόμματος, Λουίς Μπαρθένας, ο οποίος έχει προφυλακιστεί από τα τέλη Ιουνίου για φοροδιαφυγή.
Ο Ραχόι, που παραδέχτηκε ότι έκανε το λάθος να εμπιστευτεί τον Μπαρθένας, τόνισε ότι επιδιώκει "να σταματήσει τη διάβρωση της εικόνας της Ισπανίας". Η σοσιαλιστική αντιπολίτευση ζήτησε την παραίτησή του. Οι Σοσιαλιστές, ωστόσο, εμφανίζονται ανήμποροι να ανασυγκροτήσουν το κόμμα τους μετά τη συντριβή τους στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2011, που οδήγησε στην κατάρρευση του κόμματος του Χοσέ Λουίς Θαπατέρο.
Δυστυχώς, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στη Γαλλία εξαιτίας της καθημερινής τριβής με υποθέσεις, που, σε διαφορετικούς τομείς και σε διαφορετικούς βαθμούς, πλήττουν τόσο τη Δεξιά όσο και την Αριστερά. Ένας υπουργός, ο Ζερόμ Καουζάκ, έλεγε ψέματα επί μήνες τόσο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και στη γαλλική κοινή γνώμη για τον τραπεζικό λογαριασμό του στην Ελβετία. Ένας πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Νικολά Σαρκοζί, είδε τον λογαριασμό της προεκλογικής του εκστρατείας να ακυρώνεται από το Συνταγματικό Συμβούλιο επειδή δεν σεβάστηκε τους κανόνες του παιχνιδιού -το ύψος των εξόδων- που θα έπρεπε να εγγυάται.
Οι υποθέσεις πολλαπλασιάζονται πλήττοντας τόσο τον Σαρκοζί και τους δεξιούς συμμάχους του όσο και ηγετικά στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το φαινόμενο έχει αυξήσει τη δυσπιστία της κοινής γνώμης, που γίνεται όλο και βαθύτερη με κάθε έρευνα, ευνοώντας έτσι το Εθνικό Μέτωπο. Σε μια Ευρώπη σε κρίση, όπου ο πεσιμισμός εξαπλώνεται βαθύτερα σε ολόκληρη την ήπειρο κάθε μέρα που περνά, αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία, για να μην αναφέρουμε τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, δίνει καταστροφικές εντυπώσεις για τις δημοκρατίες αυτές.
Τον Μάιο, μια έρευνα του ινστιτούτου Ipsos σε 6.198 Ευρωπαίους αποκάλυψε ορισμένα ανησυχητικά στοιχεία. Στο ερώτημα ποιος προσφέρει τις πιο εποικοδομητικές λύσεις απέναντι στην κρίση, η "κυβέρνηση" αναφέρθηκε μόλις από το 21% των ερωτηθέντων στη Γαλλία, το 19% στην Ισπανία και το 15% στην Ιταλία - το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία έφτανε το 45%. Αν αυτή η επιβλαβής πολιτική ατμόσφαιρα παραμείνει, υπάρχουν φόβοι ότι ο λαϊκισμός θα γνωρίσει κύμα ανόδου στις ευρωπαϊκές εκλογές του επόμενου Μαΐου.
