Η γνωστή αυτή ρήση του Αντόνιο Ματσάδο, αν και παραφρασμένη, αποτελεί ίσως μία ικανοποιητική συνοπτική περιγραφή της σημερινής πολύπλοκης πραγματικότητας.
Η Αριστερά, που αποτελεί τον βασικό κορμό της κυβέρνησης της χώρας, έχει αναλάβει την ιστορική ευθύνη, που μόνο η ίδια μπορεί να αναλάβει. Την ευθύνη της διακυβέρνησης σε συνθήκες αστάθειας, χωρίς πλέον τις βεβαιότητες του παρελθόντος και με στόχο την έξοδο από τη δίνη της πολύπλευρης κρίσης, στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας.
Ο αναχωρητισμός στα δύσκολα δεν είναι χαρακτηριστικό της Αριστεράς, γεγονός το οποίο έχει αποδειχθεί στην ιστορική της πορεία μέχρι σήμερα. Το ιστορικό φορτίο που έχουμε επωμισθεί είναι βαρύ, αλλά οφείλουμε να τα καταφέρουμε. Πώς; Με μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία και με ένα κόμμα ανοικτό, που συμμετέχει στα κοινωνικά κινήματα, «ακούει» την κοινωνία, «αναλύει», «διαλύει το παλιό» και κυρίως «συνθέτει». Ένα κόμμα «ριζωμένο» στην κοινωνία, που μιλά με ειλικρίνεια και για τα δύσκολα, που επικοινωνεί και συνδιαμορφώνει το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης.
Η πορεία προς το 2ο Συνέδριο και ο προσυνεδριακός διάλογος είναι ευκαιρία για μια ουσιαστική συζήτηση για τον ρόλο του κόμματος στις νέες συνθήκες και στη νέα πραγματικότητα. Είναι αναγκαίο να τεθούν και να απαντηθούν ερωτήματα όπως:
Υπάρχει κοινωνική ανάγκη σήμερα για ένα κόμμα «καθαρό», «αριστερό», οχυρωμένο πίσω από την ασφάλεια της ιδεολογικής καθαρότητας, με καταγγελτικό λόγο, ή για ένα κόμμα ικανό να εμπνεύσει, να ενώσει και να κινητοποιήσει τον λαό για μια δημιουργική πορεία εξόδου της χώρας μας από την επιτροπεία, δημιουργώντας το όραμα για μια κοινωνία Δικαιοσύνης, Ισότητας και Αλληλεγγύης;
Σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, που οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι συνεχείς, σε μια Ευρώπη που ψάχνει την ταυτότητά της, όντας μακριά από τις θεμελιώδεις αξίες της, της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης και του Κοινωνικού κράτους, η επιτυχία της Αριστεράς στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη δημοκρατικών εξελίξεων και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Αν και η Δημοκρατία σήμερα είναι το κύριο ζητούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο, οφείλουμε να την κάνουμε κανόνα στην εσωκομματική λειτουργία και να την εφαρμόζουμε στην πράξη, όχι μόνο στα λόγια.
Εσωκομματική Δημοκρατία σημαίνει σεβασμός της άλλης άποψης, αξιοκρατία, λειτουργία ιδεολογικών ρευμάτων, όχι μηχανισμών και κύρια σύνθεση, με παράλληλο σεβασμό και υλοποίηση της δημοκρατικά ειλημμένης απόφασης.
Εξίσου σημαντικό στην πορεία προς το Συνέδριο, που διοργανώνεται σε συνθήκες σταδιακής σταθεροποίησης της οικονομίας και επιστροφής της χώρας μας στην κανονικότητα, είναι το «πράσινο» στη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δυστυχώς, τείνουμε να ξεχνάμε. Να γίνει επιτέλους πράξη η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην πολιτική και αναπτυξιακή μας πρόταση.
Η υλοποίηση περιβαλλοντικής πολιτικής σε συνθήκες κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης αποτελεί μία σοβαρή πρόκληση. Στόχος της κυβέρνησής μας πρέπει να είναι η ανατροπή των επιβλαβών για το περιβάλλον μνημονιακών πολιτικών και η άμεση θέσπιση διατάξεων και πρακτικών για την αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος.
Η διάσταση της κλιματικής αλλαγής και οι επιπτώσεις της, μέγα παγκόσμιο ζήτημα σήμερα, επιδρά σε όλη τη σφαίρα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, από την οικονομία μέχρι και τη μετανάστευση. Είναι σημείο συνεργασίας, φέρνει κοντά λαούς και κράτη. Η Αριστερά πρέπει να είναι πρωτοπόρα και σε αυτήν τη μάχη. Άλλωστε η δράση του κόμματός μας στα περιβαλλοντικά κινήματα και στην Ελλάδα έχει μακρά ιστορία, πολύ πριν ευαισθητοποιηθούν άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις.
Απαιτείται επομένως, στόχευση, σχεδιασμός, προγραμματισμός και ισχυρή βούληση επίτευξης ενός οργανωμένου σχεδίου για την υλοποίηση περιβαλλοντικών πολιτικών.
Χαρά Καφαντάρη, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β' Αθήνας και μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
