Την ελπίδα ότι η διαπραγμάτευση θα καταλήξει σε θετικό αποτέλεσμα εκφράζει ο Κώστας Χρυσόγονος μιλώντας στην "Αυγή". Αν όμως οι δανειστές υπαναχωρήσουν από την συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου και επιχειρήσουν να ωθήσουν τα πράγματα στα άκρα, θα χρειαστεί "κάποιας μορφής αναβάπτιση στη λαϊκή εντολή". Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αποδίδει "νεοαποικιοκρατικά αντανακλαστικά" σε ορισμένες αντιδράσεις Ευρωπαίων για την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, από την οποία αναμένει "σχετική ενίσχυση της διαπραγματευτικής μας θέσης απέναντι στους εταίρους και δανειστές".
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΠΑΚΟ
* Πώς βλέπουν οι ευρωβουλευτές τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους - δανειστές. Ποιο είναι το κλίμα στις ιδιαίτερες συζητήσεις με τους συναδέλφους σας και τους θεσμικούς παράγοντες για τη διαπραγμάτευση;
Στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπείται ένα ευρύτατο φάσμα πολιτικών δυνάμεων από όλη την Ένωση και συνεπώς οι αντιδράσεις των ευρωβουλευτών είναι πολύ διαφορετικές, ανάλογα με την προέλευσή τους. Υπάρχει θετική αντιμετώπιση ιδίως από την Ευρωπαϊκή Αριστερά (GUE/NGL) και τους Πράσινους, καθώς και από σημαντική μερίδα των Σοσιαλδημοκρατών. Αρνητική είναι η στάση των περισσότερων ευρωβουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελευθέρων και μάλιστα όσων προέρχονται από τη Γερμανία και τις ανατολικές χώρες. «Μικτό πρόσημο» χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, το EFDD και τους ανεξάρτητους. Πρέπει πάντως να επισημάνω ότι μέσα στο τεράστιο συγκρότημα κτηρίων του Ευρωκοινοβουλίου (οι χαοτικές διαστάσεις του οποίου ανταποκρίνονται κατά ιδιόμορφο τρόπο στα «αρχιτεκτονικά» προβλήματα του θεσμικού οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης) συναντήσεις και άτυπη επικοινωνία έχουν οι ευρωβουλευτές κυρίως με τους υπόλοιπους της ίδιας πολιτικής ομάδας, που είναι σχετικά κοντά τα γραφεία τους. Όσο για τους τεχνοκράτες και τα μέλη της Επιτροπής, αυτοί κινούνται σε εντελώς άλλους χώρους και ώρες και έτσι η επαφή είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Γενικότερα άλλωστε οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών (δηλ. κατά βάση των κρατών - δανειστών) έχουν επιμελώς κρατήσει το Ευρωκοινοβούλιο σε απόσταση από τα προγράμματα «διάσωσης» των υπερχρεωμένων κρατών, με προφανή σκοπό την αποφυγή διαφανών διαδικασιών ελέγχου των πεπραγμένων της κάθε «τρόικας».
* Πώς βλέπουν την ελληνική κυβέρνηση γενικότερα από την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης και όχι μόνο μέσα από το πρίσμα των διαπραγματεύσεων;
Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛΛ. προκάλεσε εξαρχής απορίες ή και αντιδράσεις, ακόμα και μέσα στην ομάδα της GUE/NGL, επειδή τα διεθνή ΜΜΕ τους είχαν δαιμονοποιήσει ως ακροδεξιό/ρατσιστικό πολιτικό σχηματισμό. Εξηγήσαμε ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ότι οι ΑΝ.ΕΛΛ. είναι το μοναδικό, πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικό κόμμα του «συνταγματικού τόξου» με σαφή αντιμνημονιακό προσανατολισμό και με διάθεση να συνεργαστεί μαζί μας (ενώ αντίθετα το ΚΚΕ δεν άφησε κανένα περιθώριο ούτε καν για συζήτηση), άρα ότι η σύμπραξη ήταν περίπου μονόδρομος. Γενικότερα πάντως υπάρχει κλίμα καχυποψίας και κακοπιστίας του ευρωπαϊκού κατεστημένου και των διαπλεκόμενων με αυτό διεθνών ΜΜΕ απέναντι στην μοναδική κυβέρνηση κράτους - μέλους της Ένωσης με αριστερό πρωθυπουργό.
* Με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα είχαμε ορισμένες "συμβουλές" ή "νουθεσίες" προς την Αθήνα. Πώς είδαν οι Βρυξέλλες την επίσκεψη και πως αυτή μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση του διαπραγματευτικού ρόλου της χώρας;
Υπάρχουν σαφή νεοαποικιοκρατικά αντανακλαστικά που εκδηλώνονται ενίοτε με σχεδόν υστερικό τρόπο. Η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα εντάσσεται στο φυσιολογικό πλαίσιο των διεθνών σχέσεων, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν μεγάλο μέρος των ελληνικών εισαγωγών προέρχεται από τη Ρωσία και υφίστανται ποικίλες προοπτικές και δυνατότητες αμοιβαία επωφελούς οικονομικής συνεργασίας. Από όλα αυτά ασφαλώς μπορεί να αναμένει κανείς μια σχετική ενίσχυση της διαπραγματευτικής μας θέσης απέναντι στους εταίρους και δανειστές, φοβάμαι όμως όχι ώς το σημείο της επίλυσης του ελληνικού ζητήματος συνολικά. Η Ρωσία, παρά το μέγεθός της, έχει υποστεί και η ίδια δεινή οικονομική πίεση το τελευταίο διάστημα, κυρίως μέσω της καθοδικής χειραγώγησης των τιμών του πετρελαίου, και τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα συρρικνώνονται δραματικά. Έτσι, τα περιθώρια οικονομικής στήριξης της Ελλάδας από τη Ρωσία, ακόμη και αν υποθέταμε ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μια συμφωνία με γεωπολιτικής φύσης ανταλλάγματα από την πλευρά μας (σενάριο «Δούρειου Ίππου»), έχω την εντύπωση πως είναι πολύ περιορισμένα.
* Συνδέεται και πώς η διαπραγμάτευση με το ενδεχόμενο εκλογών για ανανέωση της λαϊκής εντολής ή το ενδεχόμενο διενέργεια δημοψηφίσματος για την έγκριση της οποιαδήποτε συμφωνίας με τους εταίρους;
Έχουμε επαγγελθεί σκληρή διαπραγμάτευση, με τελικό στόχο τη βελτίωση της κατάστασης που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία και κατεξοχήν τα θύματα της λιτότητας, όπως άνεργοι, νεόπτωχοι κ.λπ. Η διαπραγμάτευση αυτή γίνεται και ελπίζω ότι θα καταλήξει σύντομα σε θετικό αποτέλεσμα, στο πλαίσιο όσων συμφωνήθηκαν στις 20.2.2015 (μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και πραγματικές μεταρρυθμίσεις, στη βάση των προτάσεων της κυβέρνησης, αντί για την υφεσιακή κοπτορραπτική των «τροϊκανών»). Αν πάντως οι δανειστές υπαναχωρήσουν από όσα δέχτηκαν στις 20 Φεβρουαρίου και επιχειρήσουν να μας ωθήσουν στα άκρα, τότε θα χρειαζόταν κάποιας μορφής αναβάπτιση στη λαϊκή εντολή, ενόψει και των νέων αυτών δεδομένων.
