Σήμερα, που η «σαμαρο-βενιζελική» κυβέρνηση παραπαίει κάτω από το βάρος της έντονης κοινωνικής αμφισβήτησης και δυσφορίας ολοένα και περισσότερο πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αποζητεί στηρίγματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στην Καλαμαριά ως τέτοιο στήριγμα και συνάμα εκφραστής του «σαμαρο-βενιζελισμού» έχει επιλεγεί διοίκηση Μπακογλίδη, που είναι αποτέλεσμα «προξενιού» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.
Κάνοντας έναν απολογισμό του έργου της σημερινής δημοτικής αρχής, μου είναι δύσκολο να διακρίνω θετικά πράγματα στη διαδρομή της. Κατ' αρχάς, αυτή η διοίκηση διαχρονικά (από το 1982) είτε βρέθηκε απέναντι στις διεκδικήσεις και στους δικαστικούς αγώνες των κατοίκων για πράσινο και ελεύθερους χώρους είτε ήταν απούσα. Λάτρεψε το «τσιμέντο» (βλ. και την εικόνα του σημερινού πεζόδρομου στο κέντρο της Καλαμαριάς) και την αντιπαροχή.
Μας κληροδοτεί εκτεταμένες πελατειακές πρακτικές, οικονομικά σκάνδαλα (όπως αυτό των δημοτικών κοιμητηρίων με «τρύπα» 2,5 εκατ. ευρώ), κακοδιαχείριση, αναποτελεσματικότητα (ανεκτέλεστο το 65% του τεχνικού προγράμματος μέσα στο 2013), αδιαφάνεια, αδιαφορία για τις περιφρονημένες συνοικίες (Φοίνικα, Βότση, Ν. Κρήνη), συγκεντρωτική άσκηση εξουσίας και αυταρχισμό. Ούτε μία ανοιχτή συνέλευση δεν συγκλήθηκε για να ζητηθεί η γνώμη των πολιτών για τα μεγάλα θέματα που τους αφορούσαν.
Η ζωή (οικονομία, ψυχαγωγία κ.λπ.) στην Καλαμαριά σήμερα περιστρέφεται γύρω από έναν εσωτερικό άξονα (βλ. πεζόδρομο), πράγμα που της στερεί τη δυνατότητα ανάπτυξης.
Η Καλαμαριά γεννήθηκε δίπλα στη θάλασσα, έζησε από τη θάλασσα και θα αναπτυχθεί δίπλα σε αυτήν και λόγω του εκτεταμένου παραλιακού μετώπου, το οποίο μπορεί να γίνει ένας αληθινός πνεύμονας αφορμή και αιτία πραγματικής αναζωογόνησης της ζωής στην περιοχή.
Για να γίνει αυτό, πρέπει το παραλιακό μέτωπο να «απελευθερωθεί» από κάθε είδους «δουλεία» και διεκδικήσεις και να αποδοθεί ως ενιαίος κοινόχρηστος χώρος στους πολίτες, να προωθηθεί ως θεσμός η Τράπεζα Γης. Ομοίως, όλοι οι δημόσιοι χώροι (π.χ. πρ. Στρατόπεδο Κόδρα) πρέπει να παραμείνουν ελεύθεροι και να αποδοθούν στους πολίτες. Αυτό είναι το πρώτο στοίχημα της δικής μας διοίκησης.
Αν ψηφιστούν τα δύο νομοσχέδια που κατέθεσε στις 17 Απριλίου 2014 το υπουργείο Οικονομικών προς διαβούλευση, που αφορούν ζητήματα της δημόσιας περιουσίας αλλά και του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος («Σχέδιο νόμου για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τον αιγιαλό», «Σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση της δυνατότητας εξαγοράς από ιδιώτες κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου») ανατρέπουν ριζικά τα μέχρι σήμερα δεδομένα καθώς ο «παλαιός αιγιαλός» περιγράφεται σε αυτά ως ιδιωτική περιουσία του Δημόσιου, παύει να είναι κοινόχρηστο δημόσιο αγαθό και κάλλιστα μπορεί το ΤΑΙΠΕΔ να τον πουλήσει. Αυτό θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για την Καλαμαριά. Η ρύθμιση αυτή είναι καθαρά πολιτική επιλογή της σημερινής παραπαίουσας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Επομένως, για να σωθεί η Καλαμαριά, πρέπει να φύγει η σημερινή διοίκηση του δήμου και να ηττηθεί πολιτικά η συγκυβέρνηση στις περιφερειακές και στις ευρωεκλογές.
Διασφαλίζουμε τα -καλώς εννοούμενα- «κεκτημένα» για τους δημότες, αφετέρου διαρρηγνύουμε, όπου μπορούμε, το ισχύον πλαίσιο ακόμα και με «πολιτική ανυπακοή». Ως υποψήφιος δήμαρχος δήλωσα δημόσια ότι δε θα εφαρμόσω τον θεσμό της «ψευτο-αξιολόγησης» των εργαζομένων στους δήμους.
Η τοπική αυτοδιοίκηση για να είναι γνήσια «αυτοδιοίκηση» είναι ένα πρωτογενές κύτταρο λαϊκής εξουσίας και για να ζήσει χρειάζεται το απαραίτητο «οξυγόνο», δηλαδή συμμετοχή, ενεργοποίηση των πολιτών και δημοκρατία.
Το δεύτερο στοίχημα είναι η καθιέρωση ενός συμμετοχικού προϋπολογισμού εναρμονισμένου με τις ανάγκες των κατοίκων, όπως θα διαμορφώνονται μέσα από ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις , με έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά και ταυτόχρονη εξοικονόμηση πόρων από αδικαιολόγητες σπατάλες, προσβάσιμου συνεχώς, μαζί με τις τυχόν μεταβολές του και τις καθημερινές συναλλαγές, στους δημότες για λόγους διαφάνειας.
Κοντολογίς, το «προξενιό» έγινε, αλλά τον γάμο των "μνημονιακών" δυνάμεων θα τον χαλάσει στις 18 Μαΐου ο λαός της Καλαμαριάς!
* Ο Μ. Λαμτζίδης είναι υποψήφιος δήμαρχος Καλαμαριάς, επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Ενωτικής Κίνησης Καλαμαριάς
