"Στόχος μας είναι να φτιάξουμε τη ριζοσπαστική αριστερή οργάνωση νεολαίας της εποχής μας, που θα καεί μέσα στις φλόγες της μάχης", τονίζει ο Ηλίας Χρονόπουλος, γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού, εν όψει της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ, που θα διεξαχθεί στον Κεραμεικό, από τις 19 ώς τις 22 Δεκεμβρίου. Επισημαίνοντας τους βασικούς κόμβους που συμβάλλουν στην ταυτότητα της υπό συγκρότηση οργάνωσης, κάνει λόγο για την υπεράσπιση του άρθρου 16, το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, αλλά και τη συμπάρασταση στην απεργία πείνας των μεταναστών στην Υπατία.
* Από τη Νεολαία του Συνασπισμού, στον δρόμο για τη συγκρότηση των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι τα βασικά σημεία της διαδρομής;
Μέχρι πρόσφατα, η βασική δύναμη των νέων που συμμετείχαν στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν η Νεολαία Συνασπισμού. Η οργάνωση που συνέβαλε καθοριστικά τόσο στις κοινωνικές μάχες της προηγούμενη 15ετίας όσο και στη συγκρότηση της ταυτότητας της σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτήν την έννοια, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεκινάει από το μηδέν, ούτε τελειώνει στις 22 του Δεκέμβρη. Οι νέες και οι νέοι του ΣΥΡΙΖΑ "γεννήθηκαν" στα κοινωνικά φόρα και το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, πρωτοστάτησαν στις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16, σφυρηλάτησαν την ταυτότητά τους στις φλόγες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, στάθηκαν δίπλα στους 300 μετανάστες εργάτες που διεκδίκησαν τα αυτονόητα στην Υπατία. Δεν φοβήθηκαν την κίνηση των μαζών και την προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα του Δεκέμβρη μέσα από τις πλατείες και την ίδια στιγμή ήταν παρούσες και παρόντες σε κάθε μικρό και μεγάλο εργατικό αγώνα και έγιναν κομμάτι του αγώνα για τη γη και την ελευθερία στις Σκουριές. Οι νέες και οι νέοι του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξαν έγκαιρα την ανάγκη της συνολικής ανατροπής, που μετά το κίνημα των πλατειών έγινε μόνιμη επωδός όλων των κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα, βάζοντας τη νεολαία στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Σε όλη αυτήν την πορεία, πολύ περισσότερο τώρα, δεν έχουμε βεβαιότητες αυτάρκειας, ούτε θέλουμε να υποκαταστήσουμε το κίνημα ταυτίζοντάς το με την οργάνωση.
Έχουμε πλήρη συνείδηση της ιστορικότητας των στιγμών που ζούμε και είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που τις ζούμε. Στόχος μας δεν είναι απλά να ξεπεράσουμε τη «νεολαία ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών» ούτε να γίνουμε η «νεολαία της αξιωματικής αντιπολίτευσης» ή η αυριανή «κυβερνητική νεολαία». Στόχος μας είναι να φτιάξουμε τη ριζοσπαστική αριστερή οργάνωση νεολαίας της εποχής μας, που θα καεί μέσα στις φλόγες της μάχης σαν τον Κερέμ του Χικμέτ για να «γεννούν τα σκοτάδια λάμψη». Ο Κερέμ, λοιπόν, θέλουμε να είναι παρών στη συνδιάσκεψή μας και να ορίσει την πολιτική μας ατζέντα.
* Με ποιον τρόπο έχει πλήξει η κρίση τη νέα γενιά; Πώς απαντάνε οι Νέοι του ΣΥΡΙΖΑ στα ζητήματα αυτά;
Το κυρίαρχο ζήτημα είναι σίγουρα η ανεργία των νέων. Πρόκειται για ένα ζήτημα που καθορίζει σημαντικά πολλές από τις υπόλοιπες όψεις της «νεολαίας της κρίσης». Οι κρίσιμες παράμετροι εδώ είναι δύο: α) η πλήρης αποσιώπηση του ζητήματος αυτού στον λόγο των «από πάνω» (ορισμένες φορές και στον λόγο της Αριστεράς) και β) η πανευρωπαϊκή του διάσταση - και δη στις χώρες του Νότου. Μοιάζει σαν ένα γιγαντιαίο πρόβλημα με το οποίο κανένας δε θέλει να αναμετρηθεί, γιατί γνωρίζει ότι θα ηττηθεί. Εμείς δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανέναν να το κρύψουμε. Το αντίθετο. Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα να κάνει αυτό το ζήτημα κυρίαρχο στην πολιτική ατζέντα. Η ανεργία των νέων είναι το Βατερλό της πολιτικής της λιτότητας, των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής - του καπιταλισμού συνολικά, για να είμαστε ειλικρινείς. Δεν μπορούμε να μην τους το θυμίζουμε διαρκώς. Δεν μπορούμε επίσης να μην αντιλαμβανόμαστε ότι το ζήτημα αυτό απαιτεί μια γνήσια διεθνιστική ταξική πολιτική. Εν όψει ευρωεκλογών, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε το κυρίαρχο ζήτημα, η «λυδία λίθος» κάθε πολιτικής πρότασης για την Ευρώπη, να είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων της νέας γενιάς, που σε όλη την Ευρώπη βλέπει τα όνειρά της να γκρεμίζονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.
* Πέρα από την οικονομική διάσταση, ποιος είναι ο αντίκτυπος της κρίσης στη νεολαία;
Ανέφερα και πριν ότι η ανεργία καθορίζει σημαντικά τις άλλες όψεις της καθημερινής ζωής των νέων, από την εκπαίδευση και τον ελεύθερο χρόνο, μέχρι τις πολιτικές τους αντιλήψεις. Αν μείνουμε εκεί, ωστόσο, δύσκολα αποκτούμε τη συνολική εικόνα. Εκτιμώ ότι εδώ υπεισέρχονται δύο κρίσιμοι παράγοντες: η σχέση των νέων με την πολιτική και η γενικευμένη ιδεολογική ρευστότητα. Έτσι, λοιπόν, ειδικά στις νέες και τους νέους, οι «δύο κόσμοι που συγκρούονται» παίρνουν τη μορφή αντίρροπων δυνάμεων που καθεμιά σπρώχνει σε συγκεκριμένες πρακτικές και κοσμοθεωρήσεις. Από τη μια υπάρχει αριστερή ριζοσπαστικοποίηση, από την άλλη βρίσκει εύφορο έδαφος ο λόγος της Χρυσής Αυγής. Από τη μια υπάρχει στροφή προς τ' αριστερά, που έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στη νεολαία, από την άλλη παραμένει κυρίαρχη η ιδεολογία του ατομικού δρόμου, που απομακρύνει τις νέες και τους νέους από την οργανωμένη δράση και πάλη. Εδώ θα ήθελα να κάνω μια μικρή σημείωση για τον πολιτισμό. Δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα για τους νέους ανθρώπους, ούτε για την οργάνωση που φτιάχνουμε. Είναι η συνεκτική ύλη, ένα καθοριστικής σημασίας ζήτημα, τόσο για το φρόνημα των νέων ανθρώπων, όσο και για την κουλτούρα του «πλούσιου ανθρώπου» που θέλουμε να φτιάξουμε.
* Η οργανωτική ανάπτυξη των Νέων του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να είναι αντίστοιχη με τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος. Πού οφείλεται αυτό;
Υπάρχουν αντικειμενικοί και υποκειμενικοί παράγοντες. Στους πρώτους θα έβαζα ζητήματα που και πριν αναφέρθηκαν, όπως η κρίση του κομματικού φαινομένου, ο ατομισμός που παραμένει κυρίαρχος, αλλά και η αντικειμενική ρευστότητα που επικρατεί στις ζωές των νέων: πώς θα ενταχθεί, για παράδειγμα ένας νέος στην οργανωμένη Αριστερά όταν τη μία είναι άνεργος και την επόμενη δουλεύει 12 ώρες τη μέρα, μετά ξανά άνεργος κ.ο.κ; Πώς θα εντάξεις αυτόν που δεν ξέρει αν θα μείνει εδώ ή θα φύγει έξω, αλλά κι αυτούς που είναι ήδη στο εξωτερικό (και είναι πάρα πολλοί αυτοί); Πώς θα δοθεί δυνατότητα σε όλους τους νέους και τις νέες να συμβάλουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους στην υπόθεση του κοινωνικού μετασχηματισμού; Πώς θα οικοδομήσουμε μια νέα πολιτική και πολιτιστική ταυτότητα της νέας αριστερής και αριστερού, πέρα από παραδοσιακούς σχηματισμούς νεολαίας που απλώς επαναλάμβαναν την κεντρική πολιτική ρητορική του κόμματος; Πώς αυτή η ταυτότητα θα εμπνέει τη στράτευση και θα ενθαρρύνει τη συμμετοχή; Πώς αυτή η ταυτότητα θα χωράει πολλές ταυτότητες και πώς οι φορείς της θα σχεδιάζουν και θα δρουν όχι μόνο κεντρικοπολιτικά, αλλά και για όλα τα επιμέρους ζητήματα που απασχολούν τις νέες και τους νέους σε όλη τη χώρα; Πώς θα συμβάλουμε στην επέκταση της ιδεολογικής επιρροής και στην ηγεμονία των αξιών της Αριστεράς σε κάθε πτυχή της ζωής των νέων; Πώς μια οργάνωση με τόσο μεγάλους στόχους θα παραμένει σύστοιχη αυτών; Δηλαδή, θα πραγματώνει τον κόσμο που ονειρεύεται ήδη από σήμερα. Πώς θα συμβάλει αναδεικνύοντας συνεταιριστικές μορφές οικονομίας; Αυτά είναι καινούργια ερωτήματα, στα οποία πρέπει άμεσα να βρούμε τις λύσεις.
Από 'κεί και πέρα, μην ξεχνάμε ότι η συγκρότηση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ήταν αρκετά βήματα πίσω από τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη οργανώσεις μελών και είχε προχωρήσει σε μερικές πανελλαδικές συνδιασκέψεις, οι νέες και οι νέοι του δεν είχαμε καλά-καλά ούτε συντονιστικό όργανο για να κάνουμε μια κοινή εξωστρεφή δράση ή παρέμβαση. Ωστόσο, μέσα σε λίγο διάστημα καταφέραμε να στήσουμε οργανώσεις, να προετοιμάσουμε τη συνδιάσκεψή μας, να παραγάγουμε κοινά πολιτικά ντοκουμέντα και ν' αυξήσουμε -ως ένα σημείο τουλάχιστον- τις οργανωτικές μας δυνάμεις. Θα είχε ωστόσο ενδιαφέρον να κάνουμε την ίδια συζήτηση σε μερικούς μήνες από τώρα. Είμαι σίγουρος ότι η εικόνα θα είναι τελείως διαφορετική και ότι σε αυτό θα έχει συμβάλει και η Ιδρυτική Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη.
