Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
16.2°C20.7°C
2 BF 53%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
17 °C
15.2°C17.7°C
1 BF 74%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.0°C18.0°C
2 BF 59%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.9°C15.9°C
0 BF 55%
Όταν ο Στίγκλιτς λέει ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός"...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Όταν ο Στίγκλιτς λέει ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός"...

Η ανάγκη, αγωνία περισσότερο, να ακουστούν ιδέες για την επαναθεμελίωση του κόσμου που γεννιέται ήδη μέσα από την πανδημία διέτρεξε τη ζωντανή, λόγω καραντίνας, αναμετάδοση των δεκάδων... οικιακών παρεμβάσεων στο 33ο Σαλόνι Βιβλίου του Τορίνο, που ολοκληρώθηκε την Κυριακή με μουσικές. Ο μεστός λόγος του νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς έδωσε το στίγμα δίπλα στην κόρη του Καμύ ή τους λογοτέχνες που παρουσίαζαν βιβλία και ιδέες για την επικοινωνία των πολιτισμών και τα δικαιώματα, αν και την παράσταση τελικά έκλεψε η παγκόσμια πρώτη τού ανέκδοτου βιβλίου με το οποίο ο Αντρέα Καμιλλέρι «τελειώνει» τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο...

Το 2022 δεν θα ξαναπιάσουμε το νήμα του 2019

«Πολλοί σκέφτονται ότι η πανδημία δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα σύντομο ιντερλούδιο και ότι το 2022 θα ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 2019. Αυτό είναι φαντασία». Με τα πρώτα του λόγια ο Στίγκλιτς ξεκαθάρισε το τοπίο: όλα αλλάζουν έτσι κι αλλιώς, καθώς η πανδημία ανέδειξε τις «θεμελιώδεις αποτυχίες» στην οικονομία και την κοινωνία. Αποτυχίες τις οποίες χρέωσε χωρίς μισόλογα στον νεοφιλελευθερισμό και τον Τραμπ. Περιγράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα την πείνα, την ανεργία, τους θανάτους στις ΗΠΑ -ως αποτέλεσμα της «ναρκοθέτησης του κράτους» από τον νεοφιλελευθερισμό-, αλλά και την «αδυναμία του ιδιωτικού τομέα» να διασφαλίσει μάσκες, προστατευτικά και τεστ, ο νομπελίστας οικονομολόγος υπέδειξε την επιτακτική ανάγκη μιας νέας ισορροπίας με καλά ρυθμισμένες αγορές και ουσιώδη ρόλο «συνεταιρισμών και μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων» για να στείλει εντέλει καθαρά το μήνυμα: «Ο κόσμος που θα έρθει δεν πρέπει να είναι τίποτα απ’ όσα περιέγραψα και ένας εναλλακτικός κόσμος είναι εφικτός. Η πανδημία θα έπρεπε να το έχει καταστήσει σαφές, αυτή η εναλλακτική είναι τώρα και είναι επιτακτική. Είναι ένας κόσμος φτιαγμένος από ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη, με οδηγό το νέο κοινωνικό συμβόλαιο», που θα ρυθμίζει και θα περιορίζει τον ρόλο της αγοράς. «Οι αγορές πρέπει να ρυθμιστούν ούτως ώστε τα εργοστάσια να μην καταστρέφουν τον πλανήτη και να λειτουργούν έτσι ώστε να ζούμε εντός των ορίων του πλανήτη. Η εξουσία των νέων κυβερνήσεων όχι μόνο θα ενισχύσει τους κανόνες, αλλά θα καταστήσει σημαντικές τις νέες δημόσιες επενδύσεις στην εκπαίδευση, στις υποδομές, στην επιστήμη και την τεχνολογία. Θα προφέρουν δημόσια ασφάλεια εξασφαλίζοντας ότι όλοι οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση στις βάσεις μιας αξιοπρεπούς ζωής: Δουλειά, επαρκείς κατοικίες, πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, εξασφαλισμένη σύνταξη και καλή εκπαίδευση για τα παιδιά τους» υπογράμμισε ο καθηγητής διαμηνύοντας το αυτονόητο, το οποίο οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ αρνούνται: «Είμαστε κοινωνίες πλούσιες και έχουμε πόρους για να τα κάνουμε όλα αυτά, απλώς οι πόροι μας θα πρέπει να τύχουν καλύτερης διαχείρισης και να κατανεμηθούν πιο δίκαια».

“Αφελείς ιδέες”, οράματα για το αύριο

Η επιτακτική ανάγκη συμφιλίωσης με τη φύση και τον εαυτό μας, ως βάση της νέας κοινωνίας, διέτρεξε το σύνολο των παρεμβάσεων. «Για πρώτη φορά κατάλαβα το νόημα της Κόλασης, του Καθαρτηρίου και του Παραδείσου, που τελικά είναι η επανακατάκτηση του εαυτού μας» είπε χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος και συγγραφέας ταξιδιωτικών αφηγημάτων Πάολο Ρούνιζ, πιάνοντας το νήμα με τον Δάντη από τη στέγη του σπιτιού του στην Τεργέστη, που τις μέρες τής καραντίνας βίωνε ως ιστιοφόρο.

Ιταλοί, αλλά και λογοτέχνες από διάφορα μέρη του κόσμου, καταξιωμένοι ή νέοι στην πρώτη τους προσπάθεια προσπάθησαν να αναδείξουν αυτό που ο φιλόσοφος της Ηθικής της Τεχνολογίας Λουτσιάνο Φλόριντι ονόμασε «αφελείς ιδέες», οράματα τα οποία χρειαζόμαστε για να χτίσουμε ένα αύριο διαφορετικό από το χθες. Ιδέες που πατούσαν γερά στον σεβασμό των μειονοτήτων, της διαφορετικότητας, της πολυπολιτισμικότητας - η ενότητα «Αραβικές νύχτες» έφερε στις οθόνες μας μια Ιταλίδα από τη Σικελία, μια από την Αυστραλία και μια Λιβανέζα από το Παρίσι, αναδεικνύοντας κάτι που δεν θα φαινόταν τόσο ζωντανά αν βρίσκονταν στην ίδια σκηνή σε μια αίθουσα εκδηλώσεων στο Τορίνο...

Ο Καμύ μέσα από την κόρη του

Ένα «τελικό μήνυμα»; Ίσως να μπορεί να βγει από τη συζήτηση της Κατρίν Καμύ, κόρης του αδικοχαμένου συγγραφέα του «Ξένου», της «Πανούκλας», αλλά και του «Επαναστατημένου ανθρώπου» με τον φιλόσοφο Πάολο Φλόρες Ντ’ Αρκάις για το νόημα της εξέγερσης και την τύχη των επαναστάσεων: «Ο Καμύ έλεγε πως δημοκρατία είναι ο σεβασμός των μειονοτήτων, δεν είναι ο νόμος της πλειοψηφίας» απάντησε εκείνη αποκαλύπτοντας πως στη ζωή του ο συγγραφέας δεν παραβίασε ποτέ αυτόν τον νόμο: «Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη είναι μοναδική και επομένως πρέπει να σεβόμαστε τη ζωή της ασχέτως αν την αγαπάμε ή όχι. Για να σεβαστούμε, πρέπει να μάθουμε ν’ ακούμε» συμπλήρωσε και κατέληξε θυμίζοντας κάτι ακόμα από εκείνον: «Έχουμε το κεφάλι και τα πόδια μας για να πάμε μπροστά, μου έμαθε ο μπαμπάς μου. Ίσως ο κόσμος να κατάλαβε ότι πρέπει να επιβραδύνουμε»…

Σε ζωντανή αναμετάδοση και από τη RAI - Η παγκόσμια πρώτη του τέλους του Μονταλμπάνο

Η ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου που άφησε στα συρτάρια τής εκδότριάς του ο Καμιλλέρι έκλεψε την παράσταση κορυφώνοντας την αγωνία για το τέλος του επιθεωρητή

Όταν το Σάββατο το απόγευμα ο Αντόνιο Μαντσίνι, μαθητής και φίλος του Αντρέα Καμιλλέρι, εμφανίστηκε στις οθόνες για να διαβάσει το πρώτο κεφάλαιο του «Ρικαρντίνο», τον έβλεπε πια όλη η Ιταλία. Η RAI είχε συνδεθεί ζωντανά με το Σαλόνι του Βιβλίου για να πάρει μια πρώτη γεύση τού βιβλίου που είχε μείνει στο συρτάρι τής εκδότριας του Καμιλλέρι υπό τον όρο να εκδοθεί «μόνο όταν το Αλτσχάιμερ θα γίνει μη αναστρέψιμο», όπως είχε προαναγγείλει ο ίδιος σε μια συνέντευξη του 2006 . Η «μπασταρδεμένη» διάλεκτος του Καμιλλέρι -έτσι τη χαρακτηρίζει αυτοσαρκαστικά ο ίδιος στο βιβλίο- αντήχησε, ο Μονταλμπάνο ξύπνησε (ξανά) μέσα στη νύχτα από ένα τηλεφώνημα, βρέθηκε αξημέρωτα στον τόπο του εγκλήματος κι άκουσε τους αγουροξυπνημένους γείτονες να σχολιάζουν το τηλεοπτικό του alter ego, ενώ ο ίδιος ακούγεται να σαρκάζει τον συγγραφέα του... Δεκαεπτάμισι λεπτά ανάγνωσης που μας ξανάφεραν σε επαφή σαν να μην είχε περάσει μια μέρα. Η συνέχεια στα βιβλιοπωλεία, έστω τα ψηφιακά, για να καταλάβουμε τι εννοούσε ο συγγραφέας όταν έλεγε (το 2005 στη «Stampa») πως ο επιθεωρητής του «δεν καταλήγει πυροβολημένος, ή βγαίνει στη σύνταξη ή παντρεύεται τη Λίβια, όπως θα άρεσε στους αναγνώστες. Χρειαζόταν ένα τέχνασμα α λα Μονταλμπάνο για να εγκαταλείψει τη σκηνή»...

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL