Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
Ο Στέφανος Τζουμάκας μιλάει στην «Αυγή» / Στέφανος Τζουμάκας: Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, την πλειοψηφία
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ο Στέφανος Τζουμάκας μιλάει στην «Αυγή» / Στέφανος Τζουμάκας: Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, την πλειοψηφία

Οι συνεντεύξεις με τους ανθρώπους που έχουν καταγράψει δεκαετίες στο προοδευτικό και δημοκρατικό κίνημα έχουν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Στέφανος Τζουμάκας είναι ένας απ’ αυτούς. Στο κατώφλι της νέας εποχής μετά την πανδημία ο έμπειρος πολιτικός μιλάει στην “ΑΥΓΗ” για τις προκλήσεις της νέας περιόδου στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς.

Αναφέρεται στις νέες πολιτικές που χρειάζονται για την υπέρβαση της σημερινής κατάστασης, ενώ τονίζει την ανάγκη μιας κοινωνικής και πολιτικής προοδευτικής πλειοψηφίας σημειώνοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας. “Οι συνεργασίες έπονται, δεν προηγούνται” τονίζει επισημαίνοντας πως οι κυβερνήσεις διαμορφώνονται βάσει εκλογικού αποτελέσματος και προγραμματικών συγκλίσεων.

* Μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας περνάμε σε μια νέα εποχή. Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις;

Πρόκειται για μία δεύτερη κρίση μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Το ερώτημα είναι: Πώς αντιμετωπίζουμε τις κρίσεις οι προοδευτικές δυνάμεις; Αυτή η κρίση προκάλεσε περαιτέρω πόλωση σε διεθνές επίπεδο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, για την οποία βέβαια υπήρχε ήδη το υπόβαθρο, που αφορούσε έναν άγριο οικονομικό και εμπορικό πόλεμο. Μια διεθνής οικονομική και κοινωνική ένταση, στην οποία εμπλέκεται και η Ε.Ε. Η πεποίθηση ορισμένων ωστόσο ότι θα υπαναχωρήσει η παγκοσμιοποίηση είναι σχετική καθώς η διεθνοποίηση της παραγωγής θα συνεχιστεί. Και τα ζητήματα στρατηγικής είναι η νέα συσσώρευση πλούτου, η εργασιακή ζούγκλα, η ανεργία και η φτωχοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες παράγουν πλέον το 65% του παγκόσμιου πλούτου. Ποια θα είναι η προοδευτική απάντηση στο σήμερα; Σε έναν κόσμο όπου το παγκόσμιο πρότυπο είναι το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ. Κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Μιλάμε, και σωστά, για τη μείωση των αμοιβών και των θέσεων εργασίας, έτσι όμως αφήνουμε το αίτιο και πάμε στο αποτέλεσμα. Και όταν οι πολιτικές δυνάμεις πάνε στο αποτέλεσμα, κάνουν συντηρητική πολιτική. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε παρέμβαση τόσο σε διεθνές όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

* Δεν θεωρείτε όμως ότι μέσα στην κρίση οι κυρίαρχες δυνάμεις στράφηκαν προς το κράτος, σε μια πιο κεϋνσιανή αντίληψη;

Είναι μια μεταβατική περίοδος. Το μοντέλο είναι η κινεζοποίηση της Δύσης, ο φθηνός άνθρωπος. Δηλαδή χαμηλές αμοιβές και παραγωγή και συγκέντρωση πλούτου στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, στις πολυεθνικές και στα μονοπώλια. Οι δυνάμεις της Δεξιάς, της συντήρησης διεθνώς, δεν είναι υπέρ του να αποκτήσει ισχύ ο δημόσιος χώρος. Έχουν άλλη στρατηγική. Είναι απλά μεταβατικές πολιτικές.

* Πάντως και στην Ε.Ε. βλέπουμε τέτοιου τύπου μεταβατικές πολιτικές.

Λόγω της καταστροφής που ήρθε με την πανδημία του κορωνοϊού, οι δυνάμεις που κυριαρχούν στην Ε.Ε. αποδέχτηκαν τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλά προσέξτε, με χρηματοδότηση από τον κοινοτικό προϋπολογισμό.

Το δεύτερο είναι ότι επέβαλαν την καταστρατήγηση συμφωνιών της Ε.Ε. προκειμένου να προβούν σε εθνικές ενισχύσεις, ευνοώντας ορισμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το τρίτο είναι ότι επέβαλαν χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας, που θα έχει αποτέλεσμα την άσκηση, έως έναν βαθμό, δημόσιων πολιτικών από τα κράτη - μέλη. Πρόκειται για μεταβατικές πολιτικές στο ίδιο σύστημα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

* Ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές οι νέες πολιτικές;

Πολιτικές με τις οποίες θα πάμε σε μια οικουμενικότητα. Αυτές τις μέρες συμπληρώθηκαν 75 χρόνια από την ήττα των δυνάμεων του Άξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν μπορούμε να έχουμε πλέον Συμβούλιο Ασφαλείας με την ίδια σύνθεση στον ΟΗΕ. Αναδείχθηκαν νέες δυνάμεις, όπως η Ε.Ε., οι Ινδίες, η Λ. Αμερική, η Αφρική. Χρειαζόμαστε μια άλλη διεθνή κοινότητα που θα βασίζεται στην ειρήνη, τη συνεργασία και την ευημερία των λαών. Δεν χρειαζόμαστε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο που αρχίζει να διαφαίνεται και ηγεμονισμούς ισχυρών κρατών εις βάρος άλλων. Και η απάντηση δεν είναι μόνο οι προτάσεις όπως «εμπρός για μια νέα προοδευτική Διεθνή», αλλά να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για άλλον ΟΗΕ, άλλο Συμβούλιο Ασφαλείας και ομοσπονδιακή Ε.Ε.

Σε αυτή τη βάση οι πρωτοβουλίες για την Ε.Ε. έπρεπε να γίνουν χθες για την πολιτική ένωση, για την ομοσπονδία και όχι με άλλοθι ατέρμονες συζητήσεις περί Βορρά και Νότου και συνδικαλιστικές στρατηγικές περί Κοινωνικής Ευρώπης να επιτρέπουμε ηγεμονισμούς ορισμένων κρατών - μελών. Χρειαζόμαστε άλλη πορεία στην Ε.Ε. και όχι πολιτικές μεταμορφισμού, που αλλάζουν το περιτύλιγμα και το υπάρχον αντιδημοκρατικό καθεστώς διαιωνίζεται, όπως το εμφανιζόμενο στη Γαλλία ως νέο «Κοινό Πρόγραμμα» ορισμένων προοδευτικών δυνάμεων. Η προοδευτική πολιτική έπρεπε να προτάξει το «ποιος αποφασίζει στην Ένωση» παράλληλα με το ποιες πολιτικές.

Πρέπει να κλείσει ο κύκλος των πολιτικών στα αποτελέσματα. Δεν μπορούν να νομοθετούν οι αρχηγοί κρατών και οι υπουργοί και μετά να μιλάμε για κοινοβουλευτισμό και δημοκρατία. Άμεση πρέπει να είναι η πρωτοβουλία για την ομοσπονδιακή Ε.Ε. Στο οικονομικό πεδίο η Ε.Ε. θα πρέπει να έχει ως κατεύθυνση την παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων, καινοτόμων και τεχνολογικά προηγμένων, υψηλής προστιθέμενης αξίας, εντάσεως κεφαλαίου και γνώσης, όπου οι δυνάμεις της εργασίας μαζί με τις προοδευτικές δυνάμεις θα έχουν πρωταγωνιστική θέση.

* Στην Ελλάδα πάντως βλέπουμε την κυβέρνηση να προχωρά σε μέτρα βαθιάς αναδιάρθρωσης στην εργασία. Είναι μέρος της στρατηγικής;

Η κυβέρνηση της ελληνικής Δεξιάς παράρτημα είναι, κάνει ό,τι και η ευρωπαϊκή Δεξιά. Αυτό είναι όμως το αποτέλεσμα, όχι το αίτιο. Και σήμερα το μεγάλο πρόβλημα είναι η πραγματική οικονομία. Εξελίχθηκαν δύο στρατηγικές στη χώρα. Η Δεξιά και οι δυνάμεις του σοσιαλ-φιλελευθερισμού είπαν ψευδώς ότι για την κρίση φταίνε το έλλειμμα, το χρέος, ο πληθωρισμός.

Οι προοδευτικές δυνάμεις μιλήσαμε εξ αρχής για τη διάλυση της παραγωγικής βάσης, τη φοροδιαφυγή και τον δανεικό πλούτο των δεκάδων δισ. κόκκινων δανείων που τα εξήγαγαν στο εξωτερικό. Έγινε καμία συζήτηση γι' αυτό στη χώρα; Καμιά.

Είναι ό,τι πρέπει για τη Δεξιά η συζήτηση «πόσο πλεόνασμα αφήσαμε εμείς, πόσο έλλειμμα εσείς». Οι προοδευτικές δυνάμεις και το πολιτικό δυναμικό τους έπρεπε να αναλάβουν πρωτοβουλίες και δράση στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας. Για να αρχίσουμε την ανάκαμψη από τους «σκελετούς» που δημιουργούν η παρασιτική Δεξιά και η παρασιτική οικονομία.

Πως μπορεί να γίνουν δημόσιες επενδύσεις χωρίς παραγωγή; Πρώτο θέμα είναι η πραγματική οικονομία. Και η Δεξιά δεν έχει σχέση με την οικονομία. Ακίνητα, αρπαχτές, δάνεια στο εξωτερικό και οι «ημέτεροι» είναι η οικονομία για την Δεξιά. Η Δεξιά ποτέ δεν ήταν το μέλλον της χώρας.

“Οι κυβερνήσεις διαμορφώνονται βάσει εκλογικού αποτελέσματος και προγραμματικών συγκλίσεων”

Η ταυτότητα της στρατηγικής της πλειοψηφίας θα πρέπει να περιλαμβάνει την εναλλακτική λύση για το αύριο της Ελλάδας και την έξοδο της χώρας από την κρίση

* Ποια είναι η προοδευτική απάντηση;

Χρειαζόμαστε άλλο δρόμο. Η χώρα χρειάζεται ένα νέο παραγωγικό συμβόλαιο στο πλαίσιο ενός συνολικού κοινωνικού συμβολαίου. Ενίσχυση της παραγωγής, των εξαγωγών σε συγκεκριμένους τομείς, θέσεις εργασίας και εισοδήματα ανάλογα και αντίστοιχα με τον παραγόμενο πλούτο της χώρας.

Χρειαζόμαστε εναλλακτικό σχέδιο που να έχει σχέση με την πραγματική Οικονομία, τη ζωή και την κοινωνία, που να αποτελεί την προοδευτική λύση έναντι των αντιπαραγωγικών και αντικοινωνικών πολιτικών της ελληνικής, της ευρωπαϊκής και διεθνούς Δεξιάς, που οδήγησαν από κοινού με τους σοσιαλ-φιλελεύθερους τη χώρα μας στη απώλεια του 25% του εθνικού της πλούτου και αντίστοιχων επιχειρήσεων, θέσεων εργασίας και εισοδημάτων.

Για παράδειγμα, πριν μιλήσαμε για πολιτικές ενισχύσεων στην Ε.Ε., οι ενισχύσεις αυτές στη χώρα μας θα πρέπει να αφορούν κυρίως τους τομείς των τεχνολογιών και της καινοτομίας, της αγροτοδιατροφής και της βιώσιμης ενέργειας και όχι επιδοτούμενων κερδοσκοπικών και μη βιώσιμων δραστηριοτήτων.

Και όταν λέμε ενισχύσεις, δεν εννοούμε δάνεια. Επίσης πρέπει να ενισχυθούν οι συμπράξεις και συγχωνεύσεις μικρομεσαίων επιχειρήσεων ώστε να μην αφομοιωθούν από πολυεθνικά μονοπώλια. Αυτό θα συμβάλει στο να αυξήσουμε τον όγκο της παραγωγής μας και του εθνικού μας πλούτου συνολικά.

* Ποιος ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία σ’ αυτή την υπόθεση;

Η στρατηγική των προοδευτικών δυνάμεων πρέπει να είναι δημιουργική, να δίνει κατευθύνσεις για το αύριο. Αυτή η επιλογή συνιστά στρατηγική νίκης, είναι πράξη προοδευτικού αυτοπροσδιορισμού και προϋποθέτει και διορθωτική πορεία. Η άποψη μου είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, την πλειοψηφία. Η άποψή μου είναι ότι η ταυτότητα της στρατηγικής της πλειοψηφίας θα πρέπει να περιλαμβάνει:

* Μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία.

* Μια νέα νίκη των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων και την απαλλαγή της χώρας από την παρασιτική Δεξιά και την παρασιτική ολιγαρχία.

* Την εναλλακτική λύση για το αύριο της Ελλάδας και την έξοδο της χώρας από την κρίση.

* Και ο ρόλος των άλλων προοδευτικών δυνάμεων;

Πολλοί αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικές δυνάμεις. Ορισμένες δυνάμεις είναι γνωστό ότι πέρασαν απέναντι, στο «στρατόπεδο» του νεοφιλελευθερισμού. Χρειάζονται προσδιορισμοί και σαφείς κατευθύνσεις. Αυτό είναι ζήτημα στρατηγικής και όχι τακτικής. Και δεν μπορεί να υπαγορεύεται από τον εκάστοτε εκλογικό νόμο.

Η λογική του επιδιώκω μεν την πολιτική πλειοψηφία αλλά από την πίσω πόρτα φέρνω τη λογική του συσχετισμού δυνάμεων, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Πρώτα θα κρίνει το εκλογικό σώμα. Τα άλλα έπονται. Είναι δευτερεύοντα και τριτεύοντα. Οι συνεργασίες έπονται, δεν προηγούνται.

Μεταξύ των άλλων, για παράδειγμα, άλλοι προτάσσουν τα δημόσια οικονομικά, που είναι αποτέλεσμα, παραλείποντας το αίτιο, που είναι η πραγματική οικονομία. Στην κοινωνία υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν σταθερή εργασία και ποιότητα ζωής και άλλες που έχουν τη λογική της εκμετάλλευσης, του φθηνού ανθρώπου, του φθηνού προϊόντος. Το πού τάσσεται λοιπόν ο καθένας πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Γι’ αυτό έχουν σημασία οι αυτοπροσδιορισμοί, η αυτονομία του κάθε πολιτικού χώρου, που είναι τα βασικά και όχι επιμέρους ζητήματα. Είναι άλλο οι πλειοψηφικές πολιτικές και άλλο οι μειοψηφικές πολιτικές.

Σε αυτή τη λογική η άποψή μου είναι ότι, στη βάση ενός προοδευτικού πολιτικού σχεδίου για την εναλλακτική λύση, ο Αλ. Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να διεκδικήσει την πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Πλέον του 60% των πολιτών της χώρας είναι δημοκρατικών και προοδευτικών πεποιθήσεων, που μπορούν να αποτελέσουν το «σώμα» για τη βάση της εναλλακτικής λύσης.

Χρειαζόμαστε μια νέα προοδευτική κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις διαμορφώνονται βάσει εκλογικού αποτελέσματος και προγραμματικών συγκλίσεων. Κάθε άλλη συζήτηση, κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελεί κύριο ζήτημα αυτή την περίοδο.

Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL