Χρόνο προσπαθεί να κερδίσει η Γερμανία, ώστε αφενός να διατηρήσει την άρνησή της στην έκδοση ευρωομολόγων, για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων του κορωνοϊού, αφετέρου να αποφύγει μια σύγκρουση με τους εταίρους της, που τείνει να βγει εκτός ελέγχου. Έχει ξεκινήσει, λοιπόν, μια καμπάνια “αλληλεγγύης”, στέλνοντας στρατιωτικά αεροπλάνα με ενσωματωμένες ΜΕΘ στη Γαλλία και την Ιταλία για να μεταφέρει ασθενείς -ίσως μερικές δεκάδες- και αποφεύγει τις σκληρές δηλώσεις περί “ηθικού κινδύνου”. Επί της ουσίας, όμως, η απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης παραμένει το “νάιν”, με τον Χριστιανοδημοκράτη υπουργό Οικονομίας Πέτερ Άλτμαϊερ να μιλά “για συζήτηση άνευ αντικειμένου” και τον Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών Όλαφ Σολτς να αρνείται κάθε “αμοιβαιοποίηση της ευθύνης”. Όσο για την καγκελάριο Μέρκελ, είχε πει από το 2012, όταν οι δικοί της “σοφοί” είχαν προτείνει τα ευρωομόλογα ως απάντηση στην ευρωκρίση, “όσο ζω δεν θα υπάρξουν”.
Η αντιπρόταση της Γερμανίας είναι ο ESM, που μπορεί να εκδώσει ομόλογα έως και 400 δισ. ευρώ και να τα δανείσει στα κράτη-μέλη που τα έχουν ανάγκη. Εννοείται, με προϋποθέσεις - ή αλλιώς, Μνημόνιο.
Πάντως και εντός της Γερμανίας υπάρχουν υποστηρικτές των ευρωομολόγων, με σημαντικότερο -λόγω πολιτικής επιρροής- τον συμπρόεδρο των Πράσινων Ρόμπερτ Χάμπεκ, που φρόντισε, σε συνεντεύξεις του μέσα στο Σαββατοκύριακο, να τονίσει και την υποχρέωση της Γερμανίας να βοηθήσει, αλλά και το συμφέρον της να το κάνει. Στο ίδιο μήκος κύματος και μια σειρά Γερμανοί οικονομολόγοι, που καλούν το Βερολίνο να μην επαναλάβει τα λάθη -“too little, too late”, πολύ λίγο, πολύ αργά- του παρελθόντος.
