Όταν συστήθηκε το γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη από τον Αλέξη Τσίπρα, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσωπικά έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν «άχρηστο» και το παρουσίαζαν ως «μηχανισμό βολέματος ημετέρων», ενώ η Κατερίνα Νοτοπούλου, που τοποθετήθηκε ως προϊσταμένη του και αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματική, δέχτηκε σκληρές και χυδαίες επιθέσεις, ακόμη και σεξιστικού περιεχομένου, από φιλικά προς τη Ν.Δ. μέσα ενημέρωσης, τοπικά και πανελλαδικά.
Σήμερα, που το γραφείο είναι άφαντο από κάθε πρόβλημα της Θεσσαλονίκης και της βόρειας Ελλάδας και η προϊσταμένη του μάλλον αναλώνεται σε δημόσιες σχέσεις και εσχάτως «προμοτάρει» ιδιωτικά κολέγια, ουδείς ασκεί κριτική για το αν πρόκειται ή όχι για μια χρήσιμη κυβερνητική δομή.
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι τον Μάρτιο του 2018 ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια προεκλογική σύσκεψη στελεχών του κόμματός του στη Θεσσαλονίκη, είχε πει μεταξύ άλλων ότι «όλη η υποβάθμιση και η εγκατάλειψη της πόλης καθρεφτίζεται στο άχρηστο για τον πολίτη, αλλά χρήσιμο για το κομματικό ρουσφέτι γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη» και δεσμεύτηκε ότι θα το καταργήσει.
Το έκανε, αλλά άλλαξε αμέσως γνώμη και το επανασύστησε. Και για να δικαιολογήσουν τη μη τήρηση της προεκλογικής δέσμευσης του πρωθυπουργού οι συνεργάτες του έταζαν ότι θα αποκτούσε «ουσιαστικό ρόλο και περιεχόμενο» (!) και θα μετατρεπόταν σε μια χρήσιμη κυβερνητική δομή.
«Στόχος είναι το γραφείο πρωθυπουργού της Θεσσαλονίκης να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο και περιεχόμενο, όχι μόνο για την επαφή με τους πολίτες και την αντιμετώπιση των προβλημάτων της πόλης, αλλά, σε συνεργασία με τον υφυπουργό Μακεδονίας - Θράκης και τις αυτοδιοικητικές αρχές να συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής και την προβολή του brand Μακεδονία» ανέφερε σε σχετική του ανακοίνωση το Μαξίμου.
Επέλεξε δε ως διευθύντριά του μια πρώην βουλευτή της Ν.Δ., ορμώμενη εκ Καστοριάς, που δεν κατάφερε να έχει μια θέση στα έδρανα της Βουλής στις τελευταίες εκλογές, τη Μαρία Αντωνίου. Νεοδημοκράτισσα από τα «γεννοφάσκια» της, «νεομακεδονομάχος», ενώ κάθε χρόνο έδινε το «παρών» και στις γιορτές μίσους που οργανώνουν διάφορες εθνικιστικές οργανώσεις στον Γράμμο και το Βίτσι.
Μάλιστα το 2015 εμφανίστηκε στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις να περπατά «αγκαζέ» με την πρώην κοινοβουλευτική εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής Δέσποινα Σβερώνη για να τιμήσουν παρέα «την συντριβήν του κομμουνιστοσυμμοριτισμού» και τη σωτηρία της Ελλάδος από τον «σλαβοκομμουνισμό».
Καμιά πρωτοβουλία για τα προβλήματα της πόλης
Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτισε τη διατήρηση του γραφείου, το ίδιο έκανε και η Κ. Νοτοπούλου, αλλά και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, που τη διαδέχθηκε στη θέση αυτή, όταν εκείνη ανέλαβε υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας - Θράκης), ενώ μέχρι και σήμερα ουδείς από την αξιωματική αντιπολίτευση χαρακτήρισε «άχρηστη» τη συγκεκριμένη κυβερνητική δομή ούτε κατηγόρησε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι τη διατήρησε για να «βολέψει» στελέχη του που απέτυχαν να εκλεγούν.
Επίσης κανένα μέσο ενημέρωσης, από εκείνα που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τη Ν.Δ., δεν ασχολείται με την απόλυτη απραξία του γραφείου και βέβαια κανένα δεν έχει ασκήσει την παραμικρή κριτική στην κ. Αντωνίου για το (μη) έργο της. Σχεδόν επτά μήνες μετά την επανασύστασή του, όμως, στο ερώτημα «τι ακριβώς κάνει το γραφείο πρωθυπουργού Θεσσαλονίκης και ποιος σήμερα ο ρόλος του;» απάντηση δεν υπάρχει.
Την ώρα που στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν διάφορα σοβαρά θέματα, όπως για παράδειγμα η καθυστέρηση στο πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων, η άθλια κατάσταση στον ΟΑΣΘ, η όξυνση του προσφυγικού και οι ακραίες αντιδράσεις φασιστοειδών κ.ά., δεν είδαμε κάποια πρωτοβουλία από την κ. Αντωνίου.
Αυτά που γνωρίζουμε για το έργο της μέχρι τώρα είναι οι διάφορες συναντήσεις με «γαλάζιους» άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με ορισμένες «γαλάζιες» διοικήσεις φορέων, συναντήσεις μάλλον εθιμοτυπικού χαρακτήρα και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου.
Εσχάτως από μια επιστολή ιδιωτικού κολεγίου πληροφορηθήκαμε ότι το γραφείο δίνει «επίσημη υποστήριξη» σε μια ημερίδα του (!), ενώ σε ό,τι αφορά το μέγα έργο που θα επιτελούσε την «προβολή του brand της Μακεδονίας», το διεκδικούν τόσο ο συγκάτοικος της κ. Αντωνίου στον πρώτο όροφο του Διοικητηρίου, ο υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης Θ. Καράογλου όσο και ο περιφερειάρχης Απ. Τζιτζικώστας.
Τότε που ήταν "άχρηστο" για τη Ν.Δ.
Για το γραφείο και τη χρησιμότητά του τον τόνο δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως και το πρόσωπο που θα επιλέξει να το διευθύνει. Ο Αλέξης Τσίπρας, που το δημιούργησε το ήθελε ανοικτό, ζωντανό και να βοηθάει στην επίλυση προβλημάτων της περιοχής. Η Κατερίνα Νοτοπούλου και ο Γιώργος Αγγελόπουλος κινήθηκαν πάνω σε αυτήν την κατεύθυνση και πέτυχαν να συνδέσουν τη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα με τα υπουργεία για να επιλυθούν διάφορα σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά θέματα που κακοφόρμιζαν ξεχασμένα στα υπουργικά συρτάρια της Αθήνας και χάνονταν στη γραφειοκρατία.
Επίσης παρακολουθούσαν την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στην περιοχή. Έτσι επί ημερών της Κ. Νοτοπούλου, που κατά τον τότε αντικυβερνητικό και νυν φιλοκυβερνητικό Τύπο δεν είχε κανένα τυπικό προσόν για τη θέση, μέσω του γραφείου έγιναν όλες οι απαραίτητες κινήσεις και αποδόθηκαν δύο πρώην στρατόπεδα (Παύλου Μελά και Κόδρα) σε δήμους για να γίνουν μητροπολιτικά πάρκα, αποδόθηκε η Α' προβλήτα στον Δήμο Θεσσαλονίκης και η αποθήκη Γ' στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, προωθήθηκε η δημιουργία πάρκου για παιδιά ΑμεΑ στο οικόπεδο του πρώην ορφανοτροφείου «Μέγας Αλέξανδρος», το οποίο παραχώρησε το υπουργείο Εργασίας.
Προωθήθηκε και μπήκε ο θεμέλιος λίθος για το Μουσείο Ολοκαυτώματος και τη δημιουργία Πάρκου Μνήμης στην περιοχή του παλιού Σιδηροδρομικού Σταθμού. Διοργανώθηκαν Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας και σημαντικές συναντήσεις κορυφής που έγιναν στη Θεσσαλονίκη (π.χ. η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου – Ισραήλ).
Δόθηκαν λύσεις και προωθήθηκαν δομές στον χώρο της Υγείας, προωθήθηκε το πρόγραμμα με τα σχολικά γεύματα, δόθηκαν λύσεις σε προβλήματα σχολικής στέγης, προωθήθηκε η δημιουργία του Film Office σε συνεργασία με την ΠΚΜ, στηρίχθηκαν πολιτιστικές δομές κ.ά.
Κάπως έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι και στην περίπτωση του γραφείου πρωθυπουργού Θεσσαλονίκης είναι θέμα αντίληψης το τι είναι σοβαρό και χρήσιμο για την κοινωνία και την περιοχή.
