Σε συνένοχο με την υπουργό Παιδείας αναδείχθηκε ο πρωθυπουργός, καθώς δεν είπε ούτε λέξη για την ισοτιμία των κολεγίων «από το παράθυρο» που ψηφίζει η Ν.Δ. Η ένοχη σιωπή του Κυριάκου Μητσοτάκη αποδυνάμωσε τον πανηγυρικό τόνο που θέλησε να δώσει στην ομιλία του στην Ολομέλεια, καθώς επιβεβαίωσε την εντύπωση ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντι των κολεγίων.
Ο Κ. Μητσοτάκης επεχείρησε τον εξωραϊσμό του νομοσχεδίου κάνοντας λόγο για 190 ξένα πανεπιστήμια που δηλώνουν διατεθειμένα να συνεργαστούν με τα ελληνικά και αναπαράγοντας τον εκπαιδευτικό λαϊκισμό περί χιλιάδων φοιτητών και δεκάδων ξένων πανεπιστημίων που θα έρθουν στην Ελλάδα. «Ποιος δεν θα ήθελε να έρθει να σπουδάσει Ιστορία, Φιλοσοφία, κλασικές σπουδές στην Ελλάδα, στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο;» αναρωτήθηκε. «Το να μπορέσει η χώρα μας να μετατραπεί σε ένα περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο προσελκύοντας φοιτητές από το εξωτερικό, οι οποίοι θα καταβάλλουν δίδακτρα για να μπορούν να σπουδάζουν προπτυχιακά ή μεταπτυχιακά στην Ελλάδα, θα δώσει τη δυνατότητα στα πανεπιστήμια να έχουν μια σημαντική πρόσθετη πηγή εσόδων» υποστήριξε.
Είναι χαρακτηριστικό της αντίληψης για την Εκπαίδευση που έχει ο Κ. Μητσοτάκης, ότι ανέφερε ως μία από τις κομβικές αλλαγές του νομοσχεδίου το ότι τα σχολεία θα μπορούν να αποφασίζουν μόνα τους πού θα πηγαίνουν σχολική εκδρομή!
Αυτά τα «σέρβιρε» ως «μία τολμηρή και συνεκτική δέσμη μεταρρυθμίσεων που απελευθερώνουν την Εκπαίδευση από τον ασφυκτικό έλεγχο του υπουργείου, καθιερώνουν την αξιολόγηση στα πανεπιστήμια συνδέοντας τη χρηματοδότησή τους με την παραγωγή επιστημονικού έργου και ενισχύουν την έρευνα αίροντας τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας».
Ακόμη και τη μεθόδευση της μείωσης της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων κατά 20% ο Κ. Μητσοτάκης τη βάφτισε «κίνητρα για μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση». Υπενθυμίζεται ότι με το νομοσχέδιο συνδέεται η αξιολόγηση των πανεπιστημίων με τη χρηματοδότησή τους, καθώς «η ετήσια επιχορήγηση των πανεπιστημίων θα καταρτίζεται κατά 80% βάσει αντικειμενικών δεδομένων, όπως ο αριθμός των φοιτητών, το κόστος σπουδών ανά σπουδαστή και η γεωγραφική θέση του κάθε ιδρύματος".
"Όμως, σε ποσοστό 20% θα καθορίζεται «μέσω μιας διευρυμένης βεντάλιας κριτηρίων», δηλαδή «από το διεθνές επιστημονικό τους αποτύπωμα, από την απορρόφηση των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας, μέχρι τον σεβασμό στην ισότητα των φύλων, την παροχή προσβασιμότητας σε άτομα με ειδικές ανάγκες στην καθημερινή τους λειτουργία».
Ο πρωθυπουργός άφησε αιχμές κατά των πρυτάνεων λέγοντας ότι «ένα βάρος της ευθύνης περνάει πια από το υπουργείο Παιδείας στις διοικήσεις των δημόσιων πανεπιστημίων. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι υπήρχαν πρυτάνεις και διοικήσεις που ίσως κάπου να βολεύονταν με αυτήν τη λογική ότι τελικά όλες τις σημαντικές αποφάσεις θα πρέπει να τις λάβει ο υπουργός ή η υπουργός Παιδείας».
Ενδεικτικό της αντιστροφής της πραγματικότητας είναι το πώς προσέγγισε ο Κ. Μητσοτάκης το ότι η Ελλάδα χάρις στα δημόσια πανεπιστήμια συγκρατείται ακόμα στη 17η θέση μεταξύ 38 κρατών όσον αφορά τις επιστημονικές δημοσιεύσεις. Το πέτυχε, είπε, «παρά το μεθοδικό ξήλωμα της σημαντικής μεταρρύθμισης του 2011» και όχι επειδή «ξηλώθηκε» ο νόμος Διαμαντοπούλου του 2011.
