Τον λεκέ με τον οποίο επιχείρησε η “γαλάζια” ΕΛΜΕ να λερώσει το δημοκρατικό αίσθημα αλλά και τον επαγγελματισμό των εκπαιδευτικών της Λέσβου, μετά το ψήφισμά της όπου προκρίνει τον μειωτικό όρο «λαθρομετανάστης» γι' αυτόν που περνάει παράνομα τα σύνορα μιας χώρας παρακάμπτοντας τις νόμιμες διαδικασίες, ανέλαβε να ξεπλύνει ο καθηγητής Διονύσης Παύλου.
Με ανοιχτή επιστολή ο καθηγητής, που για σειρά ετών έχει εργαστεί με πρόσφυγες μαθητές, τονίζει ότι “ο καθημερινός αγώνας των εκπαιδευτικών της Λέσβου για ένταξη και ισότιμη συμμετοχή στην εκπαίδευση, όχι μόνο των παιδιών προσφύγων - μεταναστών αλλά και κάθε ευάλωτου παιδιού της τοπικής κοινωνίας που χρειάζεται εξειδικευμένη στήριξη, είναι αδιάκοπος”. Σχολιάζοντας δε την ξενοφοβικά και ακραία απόφαση της τοπικής ΕΛΜΕ επισημαίνει: “Δεν είναι δυνατόν να εκπροσωπείται ούτε να ακυρώνεται από την αφελή όσο και επικίνδυνη προκλητικότητα τεσσάρων ανθρώπων που βρέθηκαν στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λέσβου χωρίς να διαθέτουν ίχνος εκπαιδευτικής ευθύνης και ευαισθησίας. Η ΕΛΜΕ Λέσβου λοιπόν, που συμπυκνώνει όλον αυτό τον καθημερινό αγώνα και μόχθο όλων μας, δεν είναι λαθραία”. Ο Διον. Παύλου στην ανοιχτή επιστολή επισημαίνει πως η εν λόγω απόφαση πάρθηκε σε μια περίοδο που κορυφώνεται η πολύ σημαντική αλλά και δύσκολη προσπάθεια ένταξης των παιδιών προσφύγων-μεταναστών στην ελληνική εκπαίδευση και μόνο ως υπονομευτική μπορεί πολιτικά να αξιολογηθεί από τους “γαλάζιους” συνδικαλιστές.
Ακολουθεί απόσπασμα της ανοιχτής επιστολής του Διονύση Παύλου:
Ο όρος λοιπόν «λαθρομετανάστης» στην παρούσα συγκυρία είναι ο όρος που χρησιμοποιεί συστηματικά η Ακροδεξιά και η Χρυσή Αυγή, για να προσβάλει και να απαξιώσει. Συνεπώς, καλά κάνει ο Άρειος Πάγος και αποτρέπει τη χρήση του στην τρέχουσα εκπαιδευτική πρακτική. Άλλωστε η καταγωγή του όρου αυτού ανάγεται στους Έλληνες μετανάστες των αρχών του 20ού αιώνα προς την Αμερική και την Αυστραλία, οι οποίοι πολλές φορές λόγω έλλειψης χρημάτων επιβιβάζονταν στα πλοία κρυφά και χωρίς εισιτήριο. Για να τους χαρακτηρίσουν λοιπόν ως λαθρεπιβάτες-μετανάστες τους ονόμαζαν «λαθρομετανάστες» απαξιώνοντάς τους.
Αν αναζητήσουμε μια τυπική ορολογία, η οποία να περιγράφει την κατάσταση των ευάλωτων αυτών ανθρώπων που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα, τότε πρέπει να την εστιάσουμε σε εκείνους που είναι εκτοπισμένοι βίαια από την πατρίδα τους και ζητούν την προστασία των διεθνών συνθηκών που έχει υπογράψει η Ελλάδα μαζί με όλα τα κράτη του πλανήτη στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Θα τους χαρακτηρίζαμε λοιπόν περιγραφικά σαν «βίαια εκτοπισμένους, αιτούντες άσυλο υπό διεθνή προστασία».
Όσο για το νομικό καθεστώς που διέπει την κατάστασή τους, είναι αυτονόητο ότι στην περίπτωση μεγάλης και βίαιης μετακίνησης πληθυσμού ενεργοποιείται το Διεθνές Δίκαιο που έχει καταρτιστεί ακριβώς για την προστασία τους και υπερτερεί κάθε άλλου τοπικού δικαίου. Όλα αυτά συμπυκνώνονται στην ορολογία «παράτυποι μετανάστες» που έχει καθιερωθεί από όλους τους διεθνείς οργανισμούς και που στο παρακάτω link υπάρχει ένα φυλλάδιο που εξηγεί αναλυτικά την αναγκαιότητα της χρήσης της. [...]
Επειδή όλη αυτή η ορολογία μοιάζει δύσχρηστη, στην καθομιλουμένη καθιερώθηκε ο όρος «πρόσφυγες-μετανάστες» όπου το μεν «μετανάστες» αποτυπώνει τη βίαιη μαζική μετακίνησή τους, το δε «πρόσφυγες» το καθεστώς προστασίας στο οποίο προσφεύγουν και επιθυμούν να περιληφθούν ζητώντας άσυλο.
