Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
18.2°C20.4°C
4 BF 71%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
16 °C
13.6°C17.8°C
1 BF 82%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.0°C19.4°C
3 BF 69%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Αραιές νεφώσεις
25 °C
22.2°C24.8°C
6 BF 38%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
12.9°C17.4°C
2 BF 100%
Το Φεστιβάλ της κοινότητας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το Φεστιβάλ της κοινότητας

Το Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός μεταναστών και Ελλήνων που δουλεύουν μαζί για να προωθήσουν, μέσω της ενδυνάμωσης των κοινοτήτων, την ισότιμη συμμετοχή όλων σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.

Την Έλενα Καραγιάννη τη γνωρίσαμε πρώτη φορά το 2013. Ήταν δασκάλα και εικαστικός στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών, στο Μενίδι, όπου φοιτούσαν πολλά παιδιά με διαφορετικές καταγωγές από όλον τον κόσμο. Όντας ένας άνθρωπος πολύ ευαισθητοποιημένος στο θέμα της αποδοχής και της ένταξης, είχε την ιδέα να κάνει ένα δρώμενο που θα γιόρταζε τη διαφορετικότητα, πράγμα το οποίο συζήτησε με τη διευθύντρια του σχολείου Γαρυφαλλιά Οικονόμου. Συμφώνησαν λοιπόν να κάνουν ένα φεστιβάλ που θα μιλάει για την αγάπη, την αποδοχή, την ετερότητα και την ένταξη των παιδιών μεταναστών.

Τότε ήταν που ήρθε σε επαφή μαζί μας και, από την πρώτη στιγμή, αγκαλιάσαμε την πρωτοβουλία και ξεκινήσαμε μαζί να διοργανώνουμε, να σχεδιάζουμε, να ψάχνουμε τρόπους για να υλοποιηθεί αυτή η εξαιρετική ιδέα και να κάνουμε σύνδεση του σχολείου με κοινότητες μεταναστών και άλλες οργανώσεις που θα ενδιαφέρονταν να συμμετάσχουν.

Είναι δύσκολο να εξηγήσεις με λέξεις αυτό το αρχικό συναίσθημα που, όσες φορές και αν με ρωτήσουν για το φεστιβάλ, το πρώτο πράγμα που θα μου έρθει στο μυαλό είναι εκείνη η πρώτη επαφή. Ως οργάνωση είχαμε κάνει κάποια δειλά ανοίγματα σε σχολεία με εκπαιδευτικές δράσεις, πράγμα το οποίο είχε αποδειχθεί πολύ δύσκολο.

Εκεί λοιπόν που προσπαθείς να βρεις τον τρόπο να περάσεις πράγματα μέσω ενός σχολείου, ξαφνικά έρχεται το σχολείο σε εσένα! Σε κάνει να πιστεύεις ότι υπάρχει ελπίδα εκεί έξω, υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν τον χρόνο αλλά και τον χώρο για τέτοιες διοργανώσεις, ενώ παράλληλα βρίσκουν τον τρόπο να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία και να ολοκληρώσουν το όραμά τους.

Για να γίνει μια τέτοιου είδους εκδήλωση εντός των ωρών διδασκαλίας, έπρεπε να ληφθούν άδειες και να αντιμετωπιστούν ένα σωρό εμπόδια. Επειδή υπήρχε όμως θέληση και πολλή αγάπη για το Φεστιβάλ, αποφασίστηκε να γίνει Σάββατο. Και βλέπεις παιδιά, γονείς, οικογένειες, ανθρώπους, εκπαιδευτικούς και καλλιτέχνες να θυσιάζουν το Σάββατό τους για να βρεθούν όλοι μαζί σε μια γιορτή, ενώ κανείς δεν ήταν υποχρεωμένος να αφιερώσει χρόνο γι’ αυτό.

Εισηγήσεις, βιωματικά εργαστήρια, παράλληλες δράσεις, διεθνής κουζίνα, παρέλαση χορευτικών σχημάτων, μουσική και πολλά παιχνίδια ήταν τα συστατικά που έκαναν εκείνη την ημέρα τόσο διαφορετική και τόσο σημαντική. Αλλά, αν με ρωτούσε κάποιος γιατί είναι τόσο σημαντικό ένα τέτοιο φεστιβάλ, θα υπερίσχυαν οι προθέσεις που υπάρχουν στην ίδια την ιδέα του. Το άνοιγμα δηλαδή της διαφορετικότητας στην ελληνική κοινωνία, την οικογένεια και τη γειτονιά, μέσα από την εκπαίδευση.

Υπήρχαν μόνον καλές προθέσεις που έδωσαν μια ανάσα και ελπίδα για το μέλλον: Είναι πολύ λίγες έως και ελάχιστες οι πρωτοβουλίες που στοχεύουν στους νέους ανθρώπους και επενδύουν στο αύριο. Δεν γεννιέται κανείς ρατσιστής, μαθαίνουμε να είμαστε στην πορεία, μεγαλώνοντας. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό τα νέα παιδιά να μαθαίνουν πως η διαφορετικότητα δεν είναι κάτι κακό, δεν είναι ρετσινιά. Είναι δύναμη, σθένος, ομορφιά και γιορτή, όλα αυτά που πρεσβεύει δηλαδή το φεστιβάλ αυτό.

Παλαιότερα τα σχολεία δεν ήταν τόσο πολυπολιτισμικά, αλλά, ακόμη και τότε, όταν φοιτούσαν μόνο ένα ή δύο παιδιά με διαφορετική καταγωγή, ξέραμε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν έμπρακτες κινήσεις που να δείχνουν ότι το σχολείο αγκαλιάζει κάθε παιδί που είναι διαφορετικό. Έτσι μόνο το παιδί θα νιώσει αποδεκτό και θα αποκτήσει την οικειότητα που χρειάζεται για να συζητήσει κάθε πρόβλημα που μπορεί να έχει δημιουργηθεί.

Στην ουσία ένα τέτοιο φεστιβάλ είναι ένας έμμεσος διάλογος με τα ίδια τα παιδιά. Χωρίς να κάνεις λόγο για τα άσχημα πράγματα που κρύβουν οι διακρίσεις και ο ρατσισμός, περνάει στη συνείδησή τους ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.

Γι’ αυτήν την ευκαιρία που δόθηκε σε όλους μας και τα συναισθήματα που νιώσαμε εκείνη την ημέρα οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την Έλενα Καραγιάννη. Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη συνεργάτιδα του g2red, για την αποστολή και τους στόχους για τους οποίους αγωνιζόμαστε και δουλεύουμε.

Ως οργανισμός ανέκαθεν λέγαμε πως η νέα ελληνική γενιά διαμορφώνεται αυτήν τη στιγμή στους δρόμους, τα σχολεία, στα ανοικτά γήπεδα, τις παρέες και τις γειτονιές. Εκεί πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα αν θέλουμε μια κοινωνία που θα αντιμετωπίζει όλα της τα μέλη ισότιμα. Όταν λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που ενστερνίζονται τις ίδιες αξίες, απόψεις και πιστεύω, δεν θα μπορούσαν να αποτελούν κάτι λιγότερο από πρεσβευτές μας και εμείς φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μένουμε αμέτοχοι σε τέτοιες πρωτοβουλίες.

Πάντα το g2red θα βρίσκεται δίπλα σε ανθρώπους της τέχνης και της εκπαίδευσης, γι’ αυτό, μόλις μάθαμε για το 1ο Street Festival Τέχνης και Αποδοχής που θα γίνει στις 7 Οκτωβρίου, αμέσως δεχτήκαμε με μεγάλη τιμή και περηφάνια να είμαστε και εμείς στον πεζόδρομο της Ερμού: Εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, εικαστικά, λογοτεχνία, θεατρικά παιχνίδια, capoeira, χορός, μουσική από live bands και DJ sets, βιωματικές δράσεις και ενημερώσεις από σχολεία, ομάδες δράσεων μαθητών, οργανώσεις, καλλιτέχνες και κοινότητες μεταναστών. Όλα αυτά σε μια μέρα που τα σχολεία της Αθήνας θα συναντηθούν με την Ετερότητα σε μια γιορτή Τέχνης και Αποδοχής.

Νίκος Οντουμπιτάν

Ιδρυτής / Διευθυντής του G2red

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL