Με μια επιστολή που θα ζήλευε και η Χρυσή Αυγή εξέφρασαν τις διαφωνίες τους οι σχολάρχες, απευθυνόμενοι στον υπουργό Παιδείας, με αφορμή τις διατάξεις για την ιδιωτική εκπαίδευση στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας. Ο Κώστας Γαβρόγλου επέστρεψε πίσω το υπόμνημα, αρνούμενος να το δεχθεί στον διάλογο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της βουλής ως "υπηρεσιακώς απαράδεκτο".
Μιλώντας στη Βουλή, σημείωσε ότι είναι απαράδεκτος ο δημόσιος λόγος τον οποίο επιλέγουν οι σχολάρχες για να εκφράσουν τις θέσεις του, ένας λόγος που έρχεται σε παραφωνία με το εξαιρετικό κλίμα του διαλόγου κατά την ακρόαση των φορέων της εκπαίδευσης προχθές.
Οι εκπρόσωποι των επιχειρηματικών συμφερόντων στην εκπαίδευση διαμαρτυρόμενοι τόσο για την αναδρομικότητα που επιβάλλει το ν/σ επί της ισχύος διάταξης του ήδη ψηφισμένου νόμου 4415/2016 για την ιδιωτική εκπαίδευση (το άρθρο 28 ορίζει τις σχέσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, και τη διαδικασία ακύρωσης της σύμβασης) όσο και για την υποχρέωση των ιδιωτικών σχολείων να δέχονται μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κάνουν λόγο για μια "δικονομικά αμφισβητήσιμη και ηθικά έωλη νομοθετική ρύθμιση" καθώς και "σοβιετικού τύπου νομοθέτηση". Την ίδια στιγμή, ισχυρίζονται ότι με "μια αμφίβολης σκοπιμότητας επίδειξη ανθρωπισμού" από πλευράς του υπουργείου Παιδείας, δεν μπορούν να γράφουν μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ακυρότητα των απολύσεων
Ειδικότερα, με το ν/σ του υπουργείου Παιδείας αποσαφηνίζεται ότι έχει απόλυτο χαρακτήρα η ακυρότητα που θεσπίζεται από τις διατάξεις (σ.σ.: του ψηφισμένου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση) σχετικά με την απόλυση ιδιωτικού εκπαιδευτικού χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας, καθώς τίθεται χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Αυτό θα ισχύει αναδρομικά από 6/9/2016. Το υπουργείο Παιδείας επικαλείται “τις επιταγές του άρθρου 16 του Συντάγματος που αποσκοπούν στην παροχή στους εκπαιδευτικούς σταθερού καθεστώτος απασχόλησης, το οποίο συναρτάται άμεσα με την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου που παρέχουν, τόσο προς ωφέλεια της εκπαιδευτικής κοινότητας, όσο και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα”. Οι προς ψήφιση διατάξεις αποσκοπούν “ώστε η προστασία των μαθητών να μην εξαρτάται από την επιδίωξη ή μη δικαστικής προστασίας εκ μέρους του καταχρηστικά απολυόμενου εκπαιδευτικού”, όπως επισημαίνει η αιτιολογική έκθεση του ν/σ.
ΑμεΑ μαθητές
Με χρυσαυγίτικη γλώσσα, στο μεταξύ, οι σχολάρχες επιτίθενται στον Κώστα Γαβρόγλου γιατί υποχρεώνει τα ιδιωτικά σχολεία "να εγγράφονται σε αυτά και να φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία της γενικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης". "Απαγορεύεται η άρνηση εγγραφής μαθητών εξαιτίας της αναπηρίας ή των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους", τονίζει το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Αφενός οι σχολάρχες κατηγορούν τα δημόσια σχολεία ότι δεν προσφέρουν ευκολία πρόσβασης στους μαθητές με αναπηρία, αφετέρου κρίνουν ότι "το ισχύον εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αναλυτικά και ωρολόγιο, και η συγκρότηση των τμημάτων τάξεων, έτσι όπως είναι αυστηρά υπερρυθμισμένα και άκαμπτα, δεν βοηθούν παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις την ομαλή ένταξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες". Στην ουσία, διαμαρτύρονται που πρώτη φορά μπαίνει έλεγχος (με τον ήδη ψηφισμένο νόμο) στην ασυδοσία τους. Αντιθέτως, επιζητούν ευελιξία ως προς την οργάνωση των προγραμμάτων και των τάξεων στα ιδιωτικά σχολεία -που στην ουσία ποτές δεν αποσύρθηκε, απλώς τέθηκε σε έλεγχο και υπό την εποπτεία της πολιτείας.
Κατά το υπουργείο Παιδείας ωστόσο “η ρύθμιση αυτή στοχεύει στην εξασφάλιση ίσων ευκαιριών και συνθηκών ισότιμης πρόσβασης για τους μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς και στην εξάλειψη διακρίσεων και αποκλεισμών”.
Μάλιστα, οι σχολάρχες φτάνουν στο σημείο να ζητήσουν η διαγωγή των μαθητών (η αναγραφή της οποίας στους τίτλους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καταργείται πλέον ως αναχρονιστική πρόβλεψη) να... "αντικατασταθεί από Κανονισμό Λειτουργίας, όπου η κάθε σχολική μονάδα θα ορίζει το πλαίσιο αρχών και κανόνων, που θα διέπουν τη λειτουργία της σχολικής κοινότητας, ώστε να τους γνωρίζουν οι μαθητές και οι γονείς τους". Εν ολίγοις, θέλουν να χαρακτηρίζουν όπως νομίζουν οι ίδιοι τους μαθητές!
