Με το προσφυγικό συνέδεσε το μήνυμά του για τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, καλώντας τις σχολικές κοινότητες “να κάνουμε όλοι μαζί παρελθόν τις ρατσιστικές συμπεριφορές”. “Ο τρόπος που καταφέραμε να υποδεχτούμε και να εντάξουμε τα παιδιά του πολέμου στις τάξεις των σχολείων μας, ο αβίαστος τρόπος που ξεπεράσατε τις όποιες δυσκολίες στην επικοινωνία όταν βρεθήκατε μαζί στις σχολικές αυλές, οι γνήσιες φιλίες που προέκυψαν, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ένας περισσότερο ανθρώπινος κόσμος είναι εφικτός” είπε ο υπουργός.
“Το στοίχημα είναι η Παιδεία να μπορέσει να μας οπλίσει με τις γνώσεις και την ωριμότητα που χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε ότι σ’ αυτόν τον κόσμο ο μόνος τρόπος να ζήσουμε είναι να το κάνουμε όλοι μαζί. Να καταλάβουμε ότι οι διαφορές δεν είναι εμπόδια, αλλά πλούτος. Να μετατρέψουμε τα σχολεία μας σε πρότυπα της κοινωνίας στην οποία θέλουμε να ζήσουμε” τόνισε.
Ακόμη εξήγησε ότι ρατσιστικές συμπεριφορές πυροδοτούν σήμερα “η εθνοτική καταγωγή, η θρησκεία, η κοινωνική και οικονομική κατάσταση, οι έμφυλες ταυτότητες, η οικογενειακή κατάσταση, η γλώσσα”.
Μεταξύ άλλων υπενθύμισε ότι “η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού) καθιερώθηκε το 1966” και εξήγησε: “Αφορμή ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία 69 μαύρων φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής, που διαδήλωναν ενάντια στο καθεστώς του απαρτχάιντ. Το απαρτχάιντ ήταν ένα καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού και διακρίσεων που είχαν επιβάλει οι λευκοί κάτοικοι της Νότιας Αφρικής στο σύνολο του πληθυσμού, που ουσιαστικά στηριζόταν στην καταπίεση και την εκμετάλλευση του μη λευκού πληθυσμού. Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε με απόφαση του ΟΗΕ, ο οποίος ταυτόχρονα υιοθέτησε τη διακήρυξη για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων. Η διακήρυξη υπογράμμιζε ότι οποιαδήποτε διάκριση λόγω φυλής, χρώματος ή εθνικής καταγωγής παραβιάζει την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου”.
“Ήταν μόλις το 1991 που καταργήθηκε το απαρτχάιντ. Ήταν μια αισιόδοξη στιγμή στην Ιστορία, γιατί πιστέψαμε τότε ότι όλα αυτά, οι πολιτικές των διακρίσεων και των φυλετικών διαχωρισμών, είχαν πλέον τελειώσει οριστικά. Είναι όμως έτσι;” διερωτήθηκε.
