Η πρώτη φάση μιας ακόμη προσπάθειας μεταρρύθμισης του δημόσιου αγαθού της παρεχόμενης Εκπαίδευσης, ολοκληρώθηκε μέσα από ένα αυτό-χαρακτηρισθέντα ως ‘εθνικό’ διάλογο. Οι πρώτες προτάσεις της συσταθείσας με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του σ. Υπουργού Παιδείας, ‘Επιτροπής Διαλόγου’ κατατέθηκαν με μια ‘Ενδιάμεση’ έκθεση του Προέδρου της, όπως και εκείνες της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Με το τέλος αυτού του πρώτου κύκλου που κράτησε ένα ολόκληρο εξάμηνο, εμφανίστηκαν και οι … επεξεργασίες της Γραμματείας του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ!
Για τον ιδιότυπο αυτό διάλογο, τις εξαγγελίες διεξαγωγής του, τις απαράδεκτες αντιδράσεις που προκάλεσε, την σε μεγάλο βαθμό κλειστή πορεία που ακολουθήθηκε στη συνέχεια, όπως και για τις θέσεις της ‘Ενδιάμεσης’ έκθεσης και τις απόψεις του Προέδρου της σε διάφορες συνεντεύξεις, πολλά θετικά, αντιφατικά, μα και έντονα αρνητικά, έχουν γραφτεί. Ως ένθετο συμμετείχαμε από την αρχή ενεργά σ’ αυτόν τον πρώτο κύκλο διαλόγου, με κριτική διάθεση, αυστηρή ορισμένες φορές, ποτέ όμως μηδενιστική, με βάση πάντα τις επεξεργασίες που από τον καιρό της πρώτης Θεματικής Παιδείας και στη συνέχεια του αντίστοιχου Τμήματος είχαμε ως Κόμμα, ευρύτερα ως χώρος, επεξεργαστεί και τις οποίες η ηγεσία του Υπουργείου δεν έθεσε απ’ αρχής στον διάλογο…!
Ταυτόχρονα υποκαθιστώντας την μη λειτουργία του αντίστοιχου Τμήματος Παιδείας, ανοίξαμε τις σελίδες μας, σε συνεντεύξεις, δηλώσεις και άρθρα του σ. Υπουργού, της σ. Αναπληρώτριας Υπουργού, του σ. προέδρου της Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, πως και τις θέσεις που κατέθεσε έγκαιρα η Νεολαία μας, αλλά και σειρά άρθρων με σκέψεις και προτάσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων καθώς και ερευνητών, στην κατεύθυνση πάντα της αντίστοιχης απόφασης του 1ου Συνεδρίου μας σύμφωνα με την οποία: «Η δημόσια εκπαίδευση αποτελεί αδιαπραγμάτευτο, καθολικό κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε όλους όσους ζουν στη χώρα και για όλες τις βαθμίδες της, από την προσχολική μέχρι την μεταπτυχιακή. Η φροντιστηριακή και ιδιωτική εκπαίδευση αποτελούν παθογένεια, η οποία θα εξαλειφθεί μέσω της αναβάθμισης και ουσιαστικοποίησης της δημόσιας. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα στηρίζεται στις εξετάσεις, αλλά θα μετατραπεί σε σύστημα παροχής της γνώσης και κριτικού ελέχγου της, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες του και οργανική σύνδεση των πανεπιστημίων με τα ερευνητικά κέντρα. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα καλλιεργεί την ανεξιθρησκία, την κριτική γνώση, τη συλλογική δράση και την αλληλεγγύη, θα είναι αντίθετο σε κάθε μιλιταριστικό πνεύμα, σε ρατσιστικές αντιλήψεις και σε φαινόμενα αποκλεισμού και κοινωνικών διακρίσεων. Θα εξασφαλίζει όρους δημοκρατικής λειτουργίας των σχολικών μονάδων με την ισότιμη συμμετοχή διδασκόντων και διδασκομένων καθώς και όρους απρόσκοπτης επαγγελματικής λειτουργίας και μονιμότητας στους λειτουργούς του. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα ενισχύει το αυτοδιοίκητο και τον ακαδημαϊκό χαρακτήρα των ΑΕΙ και θα κατοχυρώνει το πανεπιστημιακό άσυλο».
Με βάση αυτές τις αρχές διατυπώσαμε τις κριτικές παρατηρήσεις μας για τη αδιαφάνεια των λειτουργιών της Επιτροπής Διαλόγου και τις ομάδες εργασίας που συγκρότησε, καθώς και σε επί μέρους θέσεις που βρίσκονταν σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω. Επίσης καταθέσαμε την αντίθεση μας στη συνέχιση των μαθητικών παρελάσεων και της πρωινής προσευχής, που έστω και προαιρετικά με ευθύνη της κάθε σχολικής μονάδας, καταργεί από την νέα σχολική χρονιά ο σ. Υπουργός, ενώ με έκπληξη είδαμε να… λησμονούνται αυτά τα επίδικα από τις προτάσεις του Τμήματος Παιδείας. Όπως με έκπληξη είδαμε να μην γίνεται καν αναφορά σε όλες τις μέχρι σήμερα προτάσεις προς το Υπουργείο, αντιμετώπισης του παρασιτικού αλλά επικερδούς για τους ιδιοκτήτες των αντίστοιχων επιχειρήσεων, φαινομένου των διαφόρων κολλεγίων των συνδεδεμένων με εμπορικές συμφωνίες με διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού, παρέχοντας πτυχία ανώτατης εκπαίδευσης, σε σύγκρουση με το Α 16 του Συντάγματος που ρητά απαγορεύει την ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Στα πλαίσια αυτών των θέσεων χωρίς να παραγνωρίζουμε τις οικονομικές δυσκολίες και δεσμεύσεις της περιόδου, καθώς και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και παραδοσιακές νοοτροπίες, θα συνεχίσουμε να έχουμε ανοικτές τις σελίδες μας στον Διάλογο όπως κάνουμε και σ’ αυτό το τεύχος, με σημαντικά άρθρα για την Έρευνα και τα Μεταπτυχιακά, ελπίζοντας να διαψευστεί επιτέλους η διαπίστωση του αείμνηστου ιστορικού της Εκπαίδευσης Αλέξη Δημαρά ότι «πολλά άλλαξαν στη νεοελληνική εκπαίδευση αλλά… η μεταρρύθμιση δεν έγινε»!
Παράλληλα θα συνεχίσουμε να αναφερόμαστε στα τρέχοντα προβλήματα της Εκπαίδευσης και της Έρευνας. Να τονίζουμε κάτι που αγνοούν οι προτάσεις της Επιτροπής Διαλόγου καθώς και εκείνη της Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, για ένα ενιαίο τύπο Λυκείου Θεωρίας και Πράξης έστω και σταδιακά, για ένταξη όλων των παρεχόμενων εκπαιδευτικών μονάδων ιδίως της Μέσης Εκπαίδευσης, των διεσπαρμένων στην ευθύνη διάφορων Υπουργείων, όπως και αντίστοιχων Ερευνητικών Κέντρων, στο Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας. Παράλληλα οι σελίδες μας παραμένουν ανοιχτές και πάντα με κριτική διάθεση στα προβλήματα της καθημερινότητας των σχολικών μονάδων δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, των ΑΕΙ και ΑΤΕΙ, των Ερευνητικών Κέντρων, των λειτουργών τους και των συνδικαλιστικών τους εκφράσεων, του γονεϊκού κινήματος καθώς και των αγωνιών και ελπίδων των νέων συμπολιτών μας που τα βιώνουνε, όπως και σε ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες πολιτισμικών δράσεων –παρεμβάσεων διαφόρων σχολικών μονάδων για ένα ανοικτό στη κοινωνία σχολείο, καθώς και σε πρωτοβουλίες που άπτονται της εκπαιδευτικής ύλης Δημόσιων Υπηρεσιών όπως πχ, εκείνη του Εθνικού Τυπογραφείου. Με το ίδιο πάντα ενδιαφέρον θα συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε τα προβλήματα που κάτω από αντίξοες συνθήκες αντιμετωπίζουν τα σχολεία στο χώρο των φυλακών. Ιδιαίτερη βαρύτητα δώσαμε και δίνουμε ταυτόχρονα στις πρωτοβουλίες λειτουργίας δομών εκπαίδευσης για τα προσφυγόπουλα που βρίσκονται σε εξέλιξη συμμετέχοντες ενεργά στην πραγμάτωση τους.
Με πλήρη επίγνωση των ορίων μας, ως μόνο ειδικό ένθετο σε όλο τον τύπο, για θέματα της Παιδείας, της Έρευνας και την σύνδεση τους με την κοινωνική δυναμική και διαθεσιμότητα, θα συνεχίσουμε την εντεκάχρονη πορεία μας, με βάση το μόνο όπλο που διαθέτουμε: τα αξιακά προτάγματα της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής και Δημοκρατικής Αριστεράς, μην έχοντας τίποτε άλλο στο νου από την αιώνια ζητούμενη προτροπή του πρωτομάστορα της Επανάστασης Ρήγα Βελεστινλή:
«συλλογάται καλά όποιος λεύτερα συλλογάται»
