Σύμφωνα με την οργάνωση, 32 πρόσφυγες και μετανάστες, ανάμεσά τους μικρά παιδιά και μία έγκυος σε κρίσιμη κατάσταση υγείας, έχουν αφεθεί για τουλάχιστον δέκα ώρες, σε κατάσταση κινδύνου βόρεια της Λέσβου.
Tόσο το Ελληνικό όσο και το Τουρκικό Λιμενικό αρνούνται να κάνουν επιχείρηση διάσωσης και απλώς παρακολουθούν από απόσταση το βασανιστήριο των απεγνωσμένων προσφύγων, που προσπαθούν να διευθύνουν τη βάρκα κάνοντας κουπί με τα χέρια.
Η οργάνωση μεταφέρει την κραυγή αγωνίας των προσφύγων μέσα από τη βάρκα: «Κανείς δεν νοιάζεται για τη ζωή μας, αν θα ζήσουμε ή αν θα πεθάνουμε. Είμαστε τα θύματα των πολιτικών παιχνιδιών επίδειξης δύναμης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». Όσο περνά η ώρα, οι εκκλήσεις των προσφύγων από τη βάρκα γίνονται πιο αγωνιώδεις: «Είμαστε τρομαγμένοι όσο δεν πάει. Εδώ και μιάμιση ώρα μας χτυπούν τα κύματα και η βάρκα είναι γεμάτη νερό. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει όταν πέσει το σκοτάδι»
Η Watch the Med απευθύνει επείγον σήμα κινδύνου: «Ζητάμε από την διεθνή κοινότητα να επέμβει τώρα. Η διάσωση στη θάλασσα αποτελεί καθήκον. Η άρνηση διάσωσης αποτελεί έγκλημα. Οι πρόσφυγες πρέπει να σωθούν τώρα».
Σύμφωνα με πληροφορίες της οργάνωσης, η βάρκα είναι ακυβέρνητη, χωρίς μηχανή και καύσιμα, και βάζει νερά. Ο δυνατός ήλιος και η έλλειψη πόσιμου νερού κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα και επικίνδυνα.
Η οργάνωση επισημαίνει ότι πολλοί πρόσφυγες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, ιδίως η έγκυος. Όπως σημειώνει, στις 6:34 το πρωί του Σαββάτου ενημέρωσε το Ελληνικό Λιμενικό για βάρκα σε κίνδυνο με 32 ανθρώπους, κυρίως Αφγανικής καταγωγής, ανάμεσά τους 11 γυναίκες και 11 παιδιά. Το Λιμενικό έστειλε αρκετά σκάφη, μεταξύ των οποίων το μεγάλο περιπολικό ανοιχτής θαλάσσης ΛΣ 080.
Στο σημείο βρέθηκαν και σκάφη του τουρκικού Λιμενικού, που κατέγραφαν σε βίντεο όσα διαδραματίζονταν, χωρίς όμως ούτε αυτά να επιχειρήσουν διάσωση, με το επιχείρημα ότι οι πρόσφυγες βρίσκονταν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Το αντίθετο ισχυρίζεται το Ελληνικό Λιμενικό, ότι η βάρκα δεν βρίσκεται στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας.
Οι ακτοφυλακές των δύο χωρών διαγκωνίζονται όχι πώς θα συνεργαστούν για να σώσουν ανθρώπους που κινδυνεύουν, όπως έχουν υποχρέωση, αλλά πώς θα αποφύγουν να προχωρήσουν σε διάσωση και πώς θα πετάξουν την ευθύνη της ζωής των ανθρώπων η μία στην άλλη.
