Προεκλογική περίοδος και για άλλη μια φορά το μίσος έχει αρχίσει να βγαίνει βόλτα στους δρόμους της χώρας μας. Μοιάζει σαν να έχει βρει ξανά κάποια τρύπα ο υπόνομος και ξερνάει το ανόθευτο μίσος προς καθετί που δεν βρίσκει πρέπον ο μέσος χρυσαυγίτης ή ο "μέσος τηλεθεατής - νοικοκυραίος", όπως έχει σμιλευτεί πια μετά το βομβάρδισμά του επί δεκαετίες σεξισμού, ρατσισμού και στερεοτύπων.
Η γυναίκα που τρέχει να σωθεί από σύζυγο - πτέραρχο και έχει προφορά, ο διπλανός μας στο λεωφορείο ή το τρένο γιατί είναι ένα - δύο τόνους πιο σκούρος και δέκα πόντους πιο ψηλός, τα παιδιά που παίζουν στο γήπεδο και δεν είναι -ή δεν μοιάζουν- απευθείας απόγονοι του Περικλή και του Σωκράτη και η μελαχρινή που περπατά και -σόρι κοπελιά, Ελληνίδα είσαι; - Αρνείται να βάψει τα μαλλιά της πιο ανοιχτά. Γιατί τόσο παράλογα είναι το μίσος και η ξενοφοβία που, εντέλει, δεν είναι τίποτα άλλο από ανθρωποφοβία.
Οι "μπατριώτες"
Όμως τα κρούσματα πληθαίνουν και αναρωτιέσαι αν μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης ακόμα να μάθουν ότι δεν μας φταίνε οι "ξένοι". Η αλήθεια βέβαια είναι ότι πιθανότατα αυτό το ξέρουν όλοι οι "μπατριώτες" που δεν γράφουν σωστά τα ελληνικά, έστω κι αν δεν το παραδέχονται. Αλλά είναι τόσο, μα τόσο πιο απλό να μισείς, να πάρεις μια σιδερόβεργα και να κυνηγάς ορφανά Αφγανόπουλα που παίζουν μπάσκετ χωρίς να ενοχλούν κανέναν, να ξερνάς όποια βρισιά σου 'ρχεται στην μαντηλοφορούσα μάνα που φέρνει το παιδί της σχολείο, να πετάς φωτοβολίδα σε ζευγαράκι ξένων φοιτητών.
Κάπως έτσι νιώθουν, περήφανοι "Αίλληνες" ότι προστατεύουν όσα στην πραγματικότητα δεν ξέρουν πώς να προστατεύσουν. Γιατί οι οικογένειές τους δεν είναι ασφαλείς όχι γιατί θα πάνε σαράντα παιδιά του πολέμου και της φτώχειας σε ένα κτήριο κάπου στον Γέρακα, αλλά γιατί κάθε μέρα τρέμουν αν ο εργοδότης τους θα τους απολύσει, αν θα τους δώσει μεροκάματο, αν αύριο θα απολυθεί η γυναίκα τους επειδή είναι έγκυος.
Θα τα βάλει όμως με το πραγματικό τέρας, αυτό των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που πουλάνε σχολεία και νοσοκομεία σε ιδιώτες και έκαναν τα εργασιακά δικαιώματα παρελθόν; Προς Θεού, πού θα βρει να διαβάσει τι του συμβαίνει; Βάλε λίγο το "Μακεδονία ξακουστή" πιο δυνατά και άνοιξε το Facebook να δούμε σε καμιά ιστοσελίδα αν έφαγαν σκύλους οι Πακιστανοί του ισογείου ή αν κινδυνεύει το έθνος γιατί υπάρχουν άνδρες που αγαπάνε άνδρες και γυναίκες που αγαπάνε γυναίκες.
Από τον mainstream ακροδεξιό λόγο στις ρατσιστικές επιθέσεις
Έτσι όλα μπλέκονται γλυκά σε μια κίτρινο - μαύρη πραγματικότητα, με διάσπαρτες σβάστικες σε τοίχους, με τηλεαστέρες αλλά και προβεβλημένα στελέχη της αντιπολίτευσης ή τοπικούς κομματάρχες, δημάρχους, που πότε δικαιολογούν, πότε πρωτοστατούν σε βίαιες επιθέσεις κατά οικογενειών διωγμένων από τον πόλεμο ή πότε διαδίδουν και οι ίδιοι ρατσιστικά στερεότυπα.
Και παίρνουν θάρρος ξανά τα χρυσαυγίτικα τάγματα, φορούν full face και μαύρα και κυνηγούν στα στενά του Μεταξουργείου τον μεταφραστή του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, βγαίνουν στην παρέλαση στην Καλλιθέα με κέλτικους σταυρούς και τον χαιρετισμό των ναζί, καθοδηγούν εφήβους να επιτεθούν σε συνομιλήκους τους από το Αφγανιστάν χωρίς γονείς ή οικογένεια στην Κόνιτσα, δεν αφήνουν Πακιστανό μικροπωλητή στη Σαλαμίνα στην ησυχία του, γεμίζουν με σβάστικες το σώμα τους, τις ψυχές τους και τους τοίχους του Κυριακάτικου Σχολείοτ Μεταναστών και της Κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό” στο Μεταξουργείο.
Ταυτόχρονα ξερνούν το δηλητήριό τους στα social media και απειλούν σχεδόν καθημερινά δημοσιογράφους που κατακρίνουν τον σκοταδισμό που ευαγγελίζονται.
Ανήλικοι δράστες
Βέβαια, το ανησυχητικό σε όλες τις τελευταίες περιπτώσεις ακροδεξιάς και ρατσιστικής βίας που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες τρεις εβδομάδες είναι ότι ανάμεσα στους συλληφθέντες της Καλλιθέας ή τους ταυτοποιηθέντες δράστες της επίθεσης της Κόνιτσας υπάρχουν ανήλικοι, έφηβοι. Γεγονός που με τον πλέον σαφή τρόπο προειδοποιεί γονείς και κοινωνία για τις επιχειρήσεις "στρατολόγησης" εφήβων που, πριν τελειώσουν το σχολείο, έχουν πια ποτιστεί με ναζιστικό μίσος και αποκτήσει προίκα ήδη μια ποινική δικογραφία με επιβαρυντική περίσταση, όπως προβλέπεται από τον αντιρατσιστικό νόμο.
Η χρυσαυγίτικη... ιδιώτευση
Από την άλλη, το αστείο -ίσως και τραγική ειρωνεία- είναι ότι όταν οι χρυσαυγίτες καλούνται να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους, όπως βλέπουμε στη δίκη της Χρυσής Αυγής, κανένας δεν ξέρει ή δεν θυμάται τίποτα ή κανέναν. Όταν δε φτάνουν να καταθέσουν χρυσαυγίτες ως μάρτυρες υπεράσπισης άλλων χρυσαυγιτών κατηγορουμένων, όλοι διάβασαν για ένα... "οπαδικό έγκλημα", μα, το βασικότερο, κανένας δεν φαίνεται να παρακολουθεί ή να τον ενδιαφέρουν πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα. Μνημείο "δεν με ενδιαφέρει" είναι η κατάθεση της Δέσποινας Βόγλη την προηγούμενη εβδομάδα. Κι αν το σκεφτεί κάποιος αρκετά, μπορεί μέχρι και να τους πιστέψει... Άλλωστε, είναι και νόμιμο πολιτικό κόμμα -όπως τονίζουν οι υπερασπιστές του. Πρέπει τα μέλη ή οι υποστηρικτές του να παρακολουθούν τι συμβαίνει έξω; Ή να σκέφτονται; Αρκούσε η εντολή του αρχηγού.
Θα αφήσουμε λοιπόν αυτόν τον ζόφο να καθορίζει την καθημερινότητα των πόλεών μας και να δηλητηριάζει τα παιδιά μας; Όχι, αγαπητοί "Αίλληνες", επειδή ακριβώς ο λαός αυτός θα τιμήσει τη μνήμη των προγόνων του, των Ελλήνων που πάλεψαν για δημοκρατία και ελευθερία ενάντια στους ναζί και όχι τη μνήμη αυτών που συνεργάστηκαν μαζί τους.
