Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.0°C25.9°C
3 BF 34%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.4°C26.5°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.0°C24.4°C
2 BF 51%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.7°C21.0°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
24.0°C24.0°C
1 BF 40%
O ρατσισμός του τότε, η υποκρισία του σήμερα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

O ρατσισμός του τότε, η υποκρισία του σήμερα

Το χρονογράφημα με τον τίτλο «Η Παναγιά η πουτανιάρα στο κάτω κάστρο της Μυτιλήνης» γράφτηκε από τον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα τον Αύγουστο του 2015 και δημοσιεύθηκε στις 18 Αυγούστου του 2015 στην εφημερίδα της Μυτιλήνης «Εμπρός» όπου τότε εργαζόταν. Έκτοτε αναδημοσιεύτηκε άγνωστο πόσες φορές σε ιστοσελίδες και μέσα ενημέρωσης, έντυπα και διαδικτυακά, μέχρι την τελευταία του αναδημοσίευση από τον ίδιο τον δημοσιογράφο στην προσωπική του σελίδα στο Facebook στις 17 του περασμένου Αυγούστου.

Το γεγονός προκάλεσε σειρά διαδικτυακών επιθέσεων κατά του Στρατή Μπαλάσκα, ο οποίος στοχοποιήθηκε στο πλαίσιο μιας προσπάθειας δολοφονίας της προσωπικότητας του.

Το συγκεκριμένο χρονογράφημα δεν ήταν όμως παρά η αφορμή. Η αιτία ήταν ο δημοσιογραφικός λόγος γενικότερα στη Μυτιλήνη και οι πρόσφατες αποκαλύψεις του δημοσιογράφου σχετικά με τις ψευδείς ειδήσεις που κυκλοφορούσαν όλες τις προηγούμενες μέρες και είχαν να κάνουν με τη δήθεν λειτουργία καταυλισμού στην περιοχή της Γέρας και των όσων αυτές οι ψευδείς ειδήσεις είχαν προκαλέσει.

Το χρονογράφημα αναφέρεται στη ρατσιστική συμπεριφορά προς τις γυναίκες πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής που εργάστηκαν ως πόρνες στη διάρκεια του μεσοπολέμου στα σπίτια των ανταλλαγέντων Τούρκων στο κάτω Κάστρο της πόλης. Ρατσιστική συμπεριφορά που έφτασε μέχρι και στη χρήση του προσωνυμίου «πουτανιάρα» για την Παναγιά που λατρευόταν στο εκκλησάκι που λειτούργησαν οι γυναίκες αυτές ανάμεσα στα σπίτια τους. «Μια Παναγιά πουτανιάρα σαν που τη λέγαν οι απόξω» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο χρονογράφημα.

Για τη δημοσίευση του συγκεκριμένου χρονογραφήματος από τον δημοσιογράφο, στις 14.8.2015 και την αναδημοσίευσή του στις 17.8.2018, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης στις 22 Αυγούστου έσπευσε να διατάξει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για παράβαση των άρθρων 198 και 199 του Ποινικού Κώδικα περί κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων. Το γεγονός αυτό προβληματίζει σχετικά με την προστασία της ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα και λαμβάνοντας θέση επ’ αυτού αναδημοσιεύουμε το χρονογράφημα.

Ας σημειωθεί ότι η δίκη για δύο εκ των επιτιθέμενων στον δημοσιογράφο αστυνομικών και ενός πολίτη προσδιορίστηκε για τις 21 Μαΐου 2019, όταν και τα δικαστήρια θα είναι κλειστά λόγω αυτοδιοικητικών εκλογών. Για τους υπόλοιπους μηνυθέντες, μεταξύ των οποίων ένας ακόμα αστυνομικός, ένας στρατιωτικός και άλλοι 10 πολίτες, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση!

Το χρονογράφημα έχει ως εξής:

Η Παναγιά η πουτανιάρα στο κάτω κάστρο της Μυτιλήνης

Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Οι μουσουλμάνοι της πόλης βαφτιστήκαν Τούρκοι και εις εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάννης φύγαν από το νησί. Τα σπίτια τους εκεί στο κάτω κάστρο ρημάξαν. Ώσπου, μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1920 εκεί στο κάτω κάστρο, μέσα από τα τείχη και μακριά από τα αδιάκριτα μάτια μαζευτήκαν από το κράτος οι πουτάνες που μέχρι τότε στεγάζονταν σε μια καρπέτα και μια κουβέρτα. Εκεί γύρω από το γενί τζαμί, πίσω από το τσαρσί χαμάμ, σε κάποια χαλάσματα στα αποκαϊδια του σαραγιού του Μιντάτ πασά που το κάψαν οι πρόσφυγες σαν πήραν χαμπάρι πως το είχαν μοσχοπουλήσει σε έναν άρχοντα Μυτιληνιό, κάποιοι που το χαν πάρει κοψοχρονιά από το μακαρίτη το Μιντάτ σαν μάθαν πως θα έφευγε και ξεπουλούσε ότι είχε και δεν είχε.

Μα η κουβέντα μας σήμερα δεν έχει να κάνει με το Μιντάτ και τα σαράγια του. Μα για τις πουτάνες που τις μαζέψαν στο κάτω κάστρο, να μη φαίνονται... Πονεμένες γυναίκες οι πιο πολλές, ορφανές και χήρες από το μέτωπο της Μεγάλης Ελλάδας που κάηκε και δαύτη σαν το αρχοντικό του Μιντάτ. Ανθρώπινα αποκαίδια που πουλούσαν το κορμί τους για να ζήσουν. Γιατί το κράτος ηθικό μεν αλλά πέραν τούτου, μη τα θέλουμε κι όλα...

Μπήκαν το λοιπόν οι παστρικιές Μικρασιάτισες σε ετούτα τα σπίτια που γενήκαν μπουρδέλα μια κι οι αφεντάδες τους γενήκαν πρόσφυγες. Μόνες κι έρημες μα προπάντων πονεμένες σε ετούτη την αλλιώτικη Σπιναλόγκα.

Πόνος αβάσταχτος και που να τον ακουμπήσεις;

Μα που αλλού από την Παναγιά που πόνεσε πολύ σαν και δαύτες;

Ναι αλλά πού... Οι εκκλησιές ήταν για τις ηθικές γυναίκες. Όχι για ετούτες...

Ψάχνοντας το λοιπόν εκεί ανάμεσα στα μπουρδέλα βρήκαν μια κιστέρνα. Μια υπόγεια δεξαμενή νερού από τα χρόνια των Γατελούζων. Στάλαζε ο βράχος νερό, σταγόνα σταγόνα σαν τα δάκρυα τους. Στορήσαν και το κόνισμα Της. Αλλιώτικο... Μια Παναγιά σαν και δαύτες. Με το βυζί γυμνό, εκεί ανάμεσα στα μπουρδέλα, μια Παναγιά μοναχά για δαύτες, τις πουτάνες. Μια Παναγιά πουτανιάρα σαν που τη λέγαν οι απόξω...

Περάσαν τα χρόνια, τα μπουρδέλα κλείσαν, χρόνια μετά αναστηλώθηκαν, γίναν εργαστήρια συντήρησης αρχαιοτήτων, αίθουσες εκδηλώσεων, έρχονται όπου να ναι και άλλες σύγχρονες χρήσεις...

Κι η Παναγιά μοναχιά της στην υπόγεια κιστέρνα χωρίς τα δάκρυα και τον πόνο των γυναικών που τόσο την αγαπήσαν. Μετονομάστηκε και σε Παναγιά η Γαλατούσα γιατί όπως πάντα η ηθική τους, η δική τους ηθική, η ηθική των σταυροτήδων του γιού της νικά...

Και του χρόνου σα σήμερα...

Παραμονή Παναγιάς, 14 Αυγούστου 2015

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL