Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
21.7°C26.3°C
2 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.6°C24.9°C
3 BF 38%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
19.4°C24.3°C
2 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.4°C21.6°C
2 BF 64%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
21.9°C23.5°C
0 BF 37%
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ" ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ: "Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ '83" / Ό,τι δεν κατέστρεψε ο Εγκέλαδος, το ρημάζει το νερό
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ" ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ: "Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ '83" / Ό,τι δεν κατέστρεψε ο Εγκέλαδος, το ρημάζει το νερό

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ -ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Λένε πως ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή. Στο Ληξούρι, όμως, κάθε ψιχάλα που πέφτει, ξεχειλίζει το ποτήρι της απόγνωσης για τους σεισμόπληκτους κατοίκους. Από χθες το πρωί οι δρόμοι στην Παλλική, εκτός από χαλάσματα, έχουν και ρυάκια με λάσπη από τις καταιγίδες. Στα σπίτια η κατάσταση είναι απελπιστική. Το νερό περνά μέσα από τις ρωγμές και πλημμυρίζουν. Ό,τι δεν έχει καταστρέψει ο Εγκέλαδος τα ρημάζει το νερό. «Τα χέρια μας είναι δεμένα» φωνάζει ο κόσμος, που αμήχανα προσπαθεί να επιστρέψει στην καθημερινότητά του.

Στο άκουσμα των μέτρων της κυβέρνησης δεν αισθάνθηκε ανακούφιση, αλλά αμφιβολία για το πραγματικό βάρος των δεσμεύσεων. «Μας είπαν για αναστολή πληρωμών στην εφορία, αλλά τρεις μέρες μετά τον σεισμό κατάσχεσαν χρήματα από τους λογαριασμούς μας για οφειλές στο ΤΕΒΕ» μας εξηγεί η Σοφία, ιδιοκτήτρια φούρνου απ' την Κουνόπετρα, που είχε μόλις ανοίξει το μαγαζί της μετά από μέρες.

Ξέμειναν από βενζίνη κάτοικοι και υπηρεσίες...

Στον φούρνο μπαίνει ελάχιστος κόσμος, αφού «έχουν φύγει πάνω από τους μισούς». Άλλοι για να προστατευτούν, άλλοι γιατί βλέπουν το μέλλον τους μακριά πια από το Ληξούρι. «Χωρίς τουρισμό το καλοκαίρι, αλλά και χωρίς τους συγχωριανούς μας, όσοι μείνουμε εδώ θα κοιτιόμαστε μεταξύ μας» λέει η Σοφία.

Από τους λίγους που μπαίνουν στον φούρνο, μαθαίνεις για τα προβλήματα. «Ψάχνω βενζίνη» λέει η Ουρανία με τα τέσσερα παιδιά της στο αμάξι, το νέο τους... σπίτι μετά τον πρώτο σεισμό, να περιμένουν. Η Ουρανία δεν ανήκει στους «τυχερούς» που πήραν το επίδομα, ενώ την ίδια ώρα δεν μπορεί να σηκώσει λεφτά από τις τράπεζες, γιατί έχουν καταστραφεί. Για να εξυπηρετηθεί πρέπει να πάει στο Αργοστόλι. «Με κάποιο μαγικό τρόπο πρέπει να τα κάνουμε όλα. Χωρίς σπίτι να μείνουμε κάπου, χωρίς βενζίνη να μετακινηθούμε, χωρίς νερό να κάνουμε μπάνιο», αναφέρει και σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Εκτός από τ' αμάξια των πολιτών, από καύσιμα μένουν όμως και τα οχήματα των υπηρεσιών! Οι προϊστάμενοι δίνουν εντολή για... συντήρηση δυνάμεων, με αποτέλεσμα αρκετά χωριά να στηρίζονται αποκλειστικά σε πρωτοβουλίες κατοίκων. Μπροστά στον φόβο των κλοπών και των περαιτέρω καταστροφών από τη βροχή, αρκετοί μπαίνουν σπίτι τους «σαν κλέφτες», ελπίζοντας ότι θα περισώσουν κάτι. Σύμφωνα πάντως με τους βενζινοπώλες σήμερα θα έρθουν φορτηγά και θα προμηθεύσουν τα πρατήρια, εκτός και αν οι σεισμικές δονήσεις επιστρέψουν δριμύτερες...

Αργά τα κυβερνητικά ανακλαστικά

«Η αντιμετώπιση είναι χειρότερη από αυτή που είχαμε στον σεισμό του '83» λέει η Σοφία καυτηριάζοντας τα κυβερνητικά αντανακλαστικά, που σε μία κρίσιμη στιγμή «είναι αργά κι αναποτελεσματικά». Ο παροπλισμός των υπηρεσιακών αυτοκινήτων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, τονίζει, λέγοντας ακόμα ότι το νησί γέμισε από "αστυνομικούς, πυροσβέστες και στρατιώτες, οι οποίο περιφέρονται σαν τις άδικες κατάρες». Όσο για τη στέγαση, από παλιά θυμάται ότι: «Έδιναν στην κάθε οικογένεια τη σκηνή της κι επέλεγε που ήθελε να τη στήσει. Τώρα τις έχουν βάλει όλες μαζί, μακριά από τα χωριά και μέσα στο χώμα. Κανείς δεν μένει εκεί».

Την ίδια ώρα η Κεφαλλονιά παραμένει κομμένη στα δύο. Ο δρόμος που συνδέει την περιοχή με Αργοστόλι και το υπόλοιπο νησί είναι κλειστός, «ή τον περνάς με δική σου ευθύνη». Παράλληλα τα δρομολόγια του πλοίου, αν και πλέον γίνονται ανά μισάωρο κι είναι δωρεάν δεν φτάνουν, καθώς ξεκινούν στις 7 το πρωί και τελειώνουν στις 9 το βράδυ.

«Αυτός είναι κι ένας βασικός λόγος που δεν πάνε πολλοί στα καράβια για να κοιμηθούν. Αν είσαι βοσκός ή φούρναρης κι έχεις να ξεκινήσεις πρωί τη δουλειά, δεν υπάρχει δρομολόγιο για Ληξούρι» λέει άλλος κάτοικος. Θέτει όμως και μια διαφορετική παράμετρο. «Εσύ φοβάσαι ν' αφήσεις την τσάντα σου για να πας μέχρι το περίπτερο που είναι δίπλα. Πώς μπορούμε ν' αφήσουμε τις περιουσίες μας;».

Είμαστε υποχρεωμένοι να καταγράφουμε εμείς τις ζημιές και να τρέχουμε στο Αργοστόλι

Τα ντουβάρια των σπιτιών της Παλλικής δεν καταπλάκωσαν τους ίδιους «και γι' αυτό σκάμε που και που κανά χαμόγελο» καταπλάκωσαν όμως κόπους χρόνων και τη ψυχή τους. «Ήμασταν αποκομμένοι από το κράτος, τώρα μας ξέκανε κι η φύση» λένε. Το Ληξούρι και τα γύρω χωριά θυμίζουν πόλεις φαντάσματα. Ελάχιστοι περπατούν στους δρόμους, οι περισσότεροι με τ' αυτοκίνητα δείχνουν μέσα από το τζάμι τις ζημιές και δακρύζουν.

«Αν η κυβέρνηση δρούσε διαφορετικά, χωρίς να χρειάζεται να καταγράψουμε εμείς τις ζημιές, να τους παίρνουμε εμείς τηλέφωνα και να πηγαίνουμε στο Αργοστόλι αφου εδώ δεν υπάρχει αρμόδια υπηρεσία, θα ήμασταν περισσότερο αισιόδοξοι» υποστηρίζει ο Σπύρος, συνταξιούχος. «Πρώτα θέλουμε να γλιτώσουμε από το κράτος και μετά από τους σεισμούς» προσθέτει.

Θλίψη όμως προκαλεί κι η εικόνα σε πλατείες, μνημεία και νεκροταφεία. Στις πλατείες δεν υπάρχουν παιδιά, δεν υπάρχουν παρέες ούτε γέροντες που κάθονται στα παγκάκια. Επικρατεί απόλυτη νηνεμία και το εφιαλτικό τοπίο συμπληρώνεται από σπασμένα αγάλματα στο έδαφος. Στις εκκλησίες, όσες άντεξαν η εικόνα είναι ίδια, ενώ οι τάφοι έχουν γίνει ένα.

Αγωνιούν οι τελευταίοι μαθητές

Από το νησί τα πλοία συνεχίζουν να φεύγουν γεμάτα. Μετά τους φοιτητές και οι τελευταίοι μαθητές εγκαταλείπουν το νησί. Τρία παιδιά Λυκείου παίζουν ένα τελευταίο μπιλιάρδο στης Δέσποινας πριν πάρουν το επόμενο καράβι για Αργοστόλι. «Και τι να κάνουμε εδώ; Αν ανοίξουν τα σχολεία Δευτέρα θα έρθουμε πίσω» μας λένε. Περισσότερο από τους σεισμούς, ενοχλούνται από τη «βουβαμάρα». Μιλάνε με τους φίλους τους που έχουν πάει Αθήνα στα τηλέφωνα κι ελπίζουν κάποτε αυτό να τελειώσει. Πληροφόρηση δεν έχουν από κανένα. Είδαν όμως τα πρώτα κοντέινερ που έφτασαν και υπέθεσαν ότι τη Δευτέρα ίσως αρχίσει «μια κανονική εβδομάδα».

Απαντούν με αλληλεγγύη

Απέναντι στον κυβερνητικό παραλογισμό, που δεν έχει προβλέψει ούτε για τη βενζίνη στα υπηρεσιακά οχήματα, οι κάτοικοι αντιτάσσουν την αλληλεγγύη. Αρκετά σούπερ μάρκετ γεμίζουν τις σακούλες και δεν περνάν τον κόσμο από τις ταμιακές, φίλοι δίνουν τα σπίτια τους, όσων δηλαδή δεν έχουν πάθει μεγάλες ζημιές, σε φίλους που τα έχουν περισσότερο ανάγκη και κοιμούνται εκείνοι στο αμάξι.

«Αν για κάτι έχουμε ακόμα να λέμε, είναι ότι είμαστε περήφανοι και άνθρωποι. Τα υπόλοιπα μας τα πήραν τα Μνημόνια κι οι σεισμοί» είναι τα λόγια που συνοδεύουν το χαμόγελο του Σπύρου. Χαμόγελο που καλύπτει όποια υποψία δημιούργησαν ότι το βάζει κάτω, τα βουρκωμένα του μάτια.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL