Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, την ώρα που βγήκαν εκτός μάχης τα αεροσκάφη που διέθετε στο ΕΚΑΒ η Πολεμική Αεροπορία, πολλοί φοβούνται ότι οι ιδιώτες καλοβλέπουν τα «φιλέτα» των αεροδιακομιδών και προγραμματισμένων περιστατικών, είπε ο πρώην πρόεδρός του Παναγιώτης Τζανετής μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Ξυδάκη. Οι ενισχύσεις σε αεροπορικές εταιρείες μπορούν να περιλάβουν διάθεση αεροσκαφών ως κοινωνική ανταπόδοση, όπως σημείωσε.
Μόλις σήμερα ανακοινώθηκε και επίσημα από την Πολεμική Αεροπορία ότι πλέον δεν διαθέτει κανένα αεροπλάνο στο ΕΚΑΒ. Είναι βόμβα, θα πρέπει το ΕΚΑΒ να αναζητήσει άλλες λύσεις, υποκατάστασης του τρόπου που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια, είπε ο κ. Τζανετής. Η δυνατότητα των ελικοπτέρων παραμένει, αλλά δεν είναι λύση για όλες τις περιπτώσεις. Είναι σοβαρό το πλήγμα στην επάρκεια των διαθέσιμων μέσων. Προ ημερών υπήρξε διαδρομή ελικοπτέρου άνω των έξι ωρών, Σάμο, Χίο, Λέρο. Καταντάει σχολικό, να περιφέρεται τόσες ώρες ένα ελικόπτερο.
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, προειδοποίησε, υπάρχει σήμερα έντονη ανησυχία ότι οι ιδεοληψίες της παρούσας κυβέρνησης για εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα μπορεί να οδηγήσουν σε είσοδο ιδιωτών στις αεροδιακομιδές και τις διακομιδές προγραμματισμένων περιστατικών, στο «φιλέτο» του ΕΚΑΒ που θεωρείται δυνητικά πολύ κερδοφόρο. Γιατί κανέναν δεν απασχολεί το «όλον» ΕΚΑΒ. ο ιδιωτικός τομέας τα επωφθαλμιά αυτά τα «φιλέτα» και κατάφερνε με παράνομο τρόπο να ωφελείται.
Θύμισε παράλληλα ότι τπάρχει αφενός πάντα η δυνατότητα της επίταξης, ενώ από την άλλη, όπως είπε χαρακτηριστικά, τόσες ενισχύσεις θα χορηγηθούν στις εταιρείες, προφανώς υπάρχει στοιχείο κοινωνικής ανταπόδωσης, μέσα σε αυτό μπορούν να ενταχθούν οι αεροδιακομιδές με αεροσκάφη.
Θύμισε εξάλλου την λύση που είχε προτείνει στην ΕΕ ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων Γκυ Φερχόφστατ για δημιουργία ευρωπαϊκού στόλου αεροδιακομιδών, αντίστοιχου του πυροσβεστικού στόλου. Για την Ελλάδα θα ήταν εξαιρετική τύχη, κατ` εξοχήν εμείς το χρειαζόμαστε. Επίσης, με την υποχώρηση της πανδημίας, ο πολύ μεγάλος αριθμός σκαφών που έκαναν αεροδιακομιδές προς Γερμανία από Γαλλία και Ιταλία είναι πλέον διαθέσιμος. Το υπουργείο Υγείας θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο ενοικίασης κάποιων υπηρεσιών από εκεί, μέχρι να υπάρξει μόνιμη λύση.
Σε κάθε περίπτωση, τα πρότυπα πρέπει να είναι στο υφιστάμενο επίπεδο, δεν μπορεί να θεωρηθούν οι αεροδιακομιδές ευκαιρία αρπαχτής, θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο και για την περίθαλψη και για τους νησιώτες, υπογράμμισε.
Στην αρχή της συνέντευξής του ο κ. Τζανετής αναφέρθηκε εκτενώς στα προβλήματα των νησιών μας ως προς τις υποδομές Υγείας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ελληνική οικονομία σημαίνει τουρισμός. Το φέραμε εκεί το πράγμα, με τις οδηγίες και της ΕΕ, περιπέσαμε σε τουριστική μονοκαλλιέργεια, όπως είπε. Μοιράζομαι κι εγώ την αγωνία για το μέλλον των επιχειρήσεων, το αν θα έχουν εργασία οι άνθρωποι. Και η φετινή τουριστική περίοδος θα είναι όπως στα σχολεία, όπου το βασικό επιχείρημα του υπουργείου Παιδείας για το άνοιγμά τους ήταν «καλύτερα τώρα, τον Σεπτέμβριο ίσως είναι χειρότερα». Όχι γιατί θα κερδίσουμε από αυτή την σύντομη, καχεκτική περίοδο, αλλά γιατί θα την εκμεταλλευτούμε ως περίοδο προσαρμογής για ένα μέλλον που δεν ξέρουμε πόσο μακρύ θα είναι.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στον τουρισμό, συνέχισε. Αν κάποιος μπορούσε να διαβεβαιώσει επιχειρήσεις και εργαζόμενους ότι του χρόνου δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα, με μεγάλη χαρά θα θυσίαζαν τελείως την φετινή περίοδο, παρά τις σημαντικές επιπτώσεις. Ο μεγάλος φόβος είναι ότι μπορεί να πάει πολύ μακριά αυτή η βαλίτσα, να συνοδεύει για καιρό τον ελληνικό τουρισμό.
Πλέον, οι μέχρι χτες «αντιπαραγωγικές» επενδύσεις στην Υγεία, οι εξυπνάδες ότι στα νησιά οι άνθρωποι ευημερούν, έχουν καθαρό αέρα και δεν έχουν μεγάλη ανάγκη υγειονομικών υποδομών φαντάζουν τελείως αστείες. Ήδη -και πολύ περισσότερο στο μέλλον- στα βασικά προσόντα ενός τουριστικού προορισμού θα είναι η επάρκειά του σε τέτοιου είδους ανάγκες. Ο πελάτης δεν θα ανησυχεί για την υγεία του μέσου νησιώτη, αλλά για το κατά πόσο το κάθε νησί θα μπορεί να του διασφαλίσει την δική του υγεία. Και εκεί δεν μπορεί τα πράγματα να αντιμετωπίζονται επικοινωνιακά. Και να κοροϊδέψεις κάποιον, μέχρι πότε θα τον κοροϊδέψεις; αναρωτήθηκε
Εάν η εικόνα στην υγειονομική ασφάλεια παραμείνει κακή, το πλήγμα θα είναι μόνιμο και διαρκές. Ένας Γερμανός π.χ. 55 χρονών, θα προβληματιζόταν πολύ σοβαρά εάν πρέπει να εγκαταλείψει την ασφάλεια της Γερμανίας ή θα το ανέβαλε για του χρόνου. Μπορεί το ελληνικό τοπίο το καλοκαίρι τουλάχιστον να είναι ωραιότερο, είναι όμως ασφαλέστερο; Είναι καίριο ερώτημα και η απάντηση δεν μπορεί να είναι οι διάφορες υπεκφυγές, πρέπει να είναι ουσιώδης η απάντηση, σοβαρή, σε τρεις άξονες:
Ενδυναμωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην προσπάθεια της έγκαιρης διάγνωσης
Ενδυνάμωση των δομών άμεσης αντιμετώπισης, να μπορεί να μείνει ασφαλής σε νοσοκομείο ή έστω κέντρο υγείας ένας ασθενής μέχρι να διακομιστεί σε ασφαλέστερη θέση
Επάρκεια μέσων, προσώπων, μηχανισμών και σχεδιασμού ώστε να μπορεί ένας ασθενής να μεταφερθεί σε μεγάλα τριτοβάθμια νοσοκομεία
