Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.4°C17.6°C
3 BF 66%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.9°C15.9°C
1 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Σποραδικές νεφώσεις
15 °C
9.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C14.7°C
2 BF 77%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
13.0°C14.5°C
1 BF 75%
Ολια Λαζαρίδου: / Ολια Λαζαρίδου: Τα έργα είναι πετραδάκια ενός δρόμου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ολια Λαζαρίδου: / Ολια Λαζαρίδου: Τα έργα είναι πετραδάκια ενός δρόμου

“Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου να είμαι προσωπική, να μιλάω και να μοιράζομαι με τους ανθρώπους αυτά που με συγκινούν πέρα από έναν καλό ρόλο ή ένα ωραίο έργο” ομολογεί η Όλια Λαζαρίδου, υψηλής ευαισθησίας καλλιτέχνις, που, όπως ένα παιδί που παίζει, δεν κρύβει τη χαρά της όταν γράφει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει.

“Η δουλειά μου είναι ένας τρόπος να διατηρώ την παιδικότητά μου, τη χαρά. Παιδικότητα σημαίνει ότι δεν έχεις ξεχάσει την πηγή της χαράς. Την πρωτογενή χαρά που έχουμε όταν είμαστε παιδιά. Τη χαρά του να είσαι ζωντανός και να μπορείς να είσαι παρών στη στιγμή. Το θέατρο το έχει πολύ αυτό, γιατί σου ζητάει να είσαι παρών στο τώρα χωρίς άλλα βάρη. Αυτό μοιάζει πολύ με τα παιδικά παιχνίδια. Όταν βλέπεις παιδιά να παίζουν, δεν υπάρχει τίποτα άλλο τη στιγμή εκείνη, υπάρχει μόνο το παιχνίδι τους, είναι απόλυτα παρόντα στη στιγμή. Το ίδιο ζητάει και από τον ηθοποιό το θέατρο”.

Συναντήσαμε την Όλια Λαζαρίδου με αφορμή την παράσταση “Με μια αναπνοή” που θα συμπαρουσιάσουν με τον συνθέτη Νίκο Ξυδάκη στις 29 Ιανουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ένα ποιητικό αφήγημα σε δύο μέρη, όπου στο πρώτο παρουσιάζεται ο “Λάμπρος” του Διονυσίου Σολωμού. “Ο Σολωμός είναι μεγάλη μου αγάπη. Έχει κάτι το πολύ αγνό και καθαρό και συγχρόνως βαθύ, αισθάνομαι ότι τον κόσμο του τον καταλαβαίνω, έχει ταυτόχρονα κάτι φωτεινό και σκοτεινό. Πάντα ήθελα να πω τον ‘Λάμπρο’, μου άρεσε τρομερά αυτό το ποίημα και σκέφτηκα να μοιραστώ την επιθυμία μου με τον Νίκο Ξυδάκη, γιατί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και άγνωστες δουλειές του ήταν πάνω σε ποιήματα του Σολωμού. Του άρεσε και του ίδιου η ιδέα να τα πει σαν έναν εσωτερικό μονόλογο κι έτσι το ένα τραγούδι λέγεται πίσω από το άλλο μόνο με τη συνοδεία από ένα κανονάκι. Εγώ με τον Μιχάλη Νικόπουλο, που παίζει μπουζούκι και παρεμβαίνει με διάφορα τραγούδια, ανάμεσα στα οποία ‘Το θολωμένο μου μυαλό’ του Άκη Πάνου, γιατί τελείως ελεύθερα και συνειρμικά η ιστορία του Λάμπρου μου έφερε στο μυαλό την ιστορία του συνθέτη”. Η παράσταση θα παρουσιαστεί την Παρασκευή και το Σάββατο 25 και 26 Ιανουαρίου στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στη Θεσσαλονίκη.

Αυτό το διάστημα η Όλια Λαζαρίδου βρίσκεται σε πρόβες με τη Λυδία Φωτοπούλου για το έργο του Τολστόι «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς», που θα κάνει πρεμιέρα αρχές Μαρτίου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. “Μια σχεδόν φιλοσοφική νουβέλα, που μιλάει γι’ αυτά που με συγκινούν βαθιά, το νόημα της ζωής και του θανάτου. Περισσότερο από μια παράσταση είναι κάτι σαν χειρονομία” παραδέχεται η Όλια Λαζαρίδου, εξηγώντας ότι τα έργα που επιλέγει τελευταία μοιάζουν με προικιά στο σεντούκι της τέχνης της, “πετραδάκια που τα έχω φυλάξει για να χαράξουν και να προχωρήσουν κάποιον δρόμο την κατάλληλη στιγμή. Είναι μέρος ενός δρόμου που δεν ξέρω πού μπορεί να οδηγήσει”.

Δεν κρύβει ότι πια θέλει να κάνει “λιγότερα πράγματα με πιο βαθύ τρόπο και περισσότερο χρόνο”. Γελάει όταν της λέμε πως μοιάζει “αλαφροΐσκιωτη”, με την έννοια της διευρυμένης ευαισθησίας που χαρακτηρίζει τις καλλιτεχνικές της επιλογές. “Έχω ανάγκη να νοηματοδοτώ τα πράγματα. Η δουλειά μου και ο τρόπος που την κάνω είναι η αναζήτηση του νοήματος. Με απασχολεί πολύ αυτό το κομμάτι της ζωής. Είναι η κρυμμένη, η αθέατη, αλλά πολύ υπαρκτή πλευρά κάτω από τα πράγματα που μέσα στην καθημερινότητα και τη ροή της, εάν δεν την αναζητήσουμε πιστεύοντας ότι δεν έχει νόημα η αναζήτησή της, μένει αθέατη και ανενεργή”.

Τη ρωτάμε τι πρέπει να εμπεριέχουν ή να διαθέτουν οι ιστορίες που την ενδιαφέρουν και πώς φτάνουν να τη συγκινούν και η Όλια απαντά: “Φως και ελπίδα. Αυτό είναι κυρίως ό,τι θα ήθελα να μοιραστώ με τους άλλους. Δεν θέλω να μοιραστώ τα τραύματα και τα τις πληγές μου, όλα αυτά που κουβαλάμε και με τα οποία παλεύουμε τη μισή ζωή μας. Έχω τελειώσει κάπως με αυτή τη μάχη. Είμαι στην επόμενη φάση, που είναι ό,τι έχω να μπορέσω να το κάνω θετικό και δημιουργικό για μένα και τους άλλους, να μοιράζομαι καλά πράγματα και να βοηθήσω και κανέναν άλλο. Αυτό πρέπει να κάνει ο καθένας μας. Είναι χρέος μας. Δεν μοιράζεσαι από το περίσσευμα”.

Καλλιτέχνις ήρεμης δύναμης, που εμπεριέχει το πάθος και την ευφυία που την κάνει να επιλέγει το ελάχιστο και την απλότητα, η Όλια Λαζαρίδου επιμένει πως η απλότητα την έχει επιλέξει. “Νιώθω ότι κάτι γίνεται μέσα μου και όχι μόνο στα έργα, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις. Οτιδήποτε δεν είναι προς την απλότητα, κάτι το κλωτσάει. Η απλότητα μου επιβάλλει τους όρους της. Αλλά υπάρχουν όροι για να πλησιάσεις το απλό. Πρέπει να θυσιάσεις άλλα πράγματα”.

*Η φωτογραφία είναι του Νίκου Πανταζάρα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL