Μαθήτρια του Σπύρου Παπαλουκά και του Γιάννη Μόραλη αλλά και σύντροφος του Δημοσθένη Κοκκινίδη, η Πέπη Σβορώνου, που έγινε γνωστή κυρίως τις δεκαετίες του '60 και του '70 για τα ζωγραφισμένα στο χέρι γυναικεία φορέματα που είχαν κατακτήσει τις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής, είναι το πρόσωπο στο οποίο το ΜΙΕΤ αφιερώνει την αναδρομική έκθεση έργων της που μόλις εγκαινιάστηκε στο Μέγαρο Εϋνάρδου.
Στόχος της έκθεσης είναι να αναδειχθεί η ζωγράφος η οποία συνήθως επισκιάζεται από τη σχεδιάστρια μόδας, καθώς η Σβορώνου δεν σταμάτησε ποτέ να ζωγραφίζει πίνακες κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας που την έκανε γνωστή για τουλάχιστον μία εικοσαετία.
Η έκθεση περιλαμβάνει περίπου εκατό πίνακες, από τους οποίους οι παλιότεροι χρονολογούνται από τα σπουδαστικά της χρόνια, τις πρώτες της ζωγραφικές απόπειρες, όπου διαφαίνονται επιδράσεις των δασκάλων της αλλά και του συντρόφου της Κοκκινίδη, σταδιακά όμως θα αποκαλυφθεί η πρωτοποριακή ματιά της που την οδήγησε στη δημιουργία μεγάλων αφηρημένων συνθέσεων ήδη από τη δεκαετία του 1960 και, μέσα στη δεκαετία του 1970, των πρώτων της τρισδιάστατων κατασκευών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους εξπρεσιονιστικούς πίνακες της Σβορώνου που χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και εξελίσσονται με το πέρασμα του χρόνου σε συνθέσεις αφηγηματικές, με έντονο το ονειρικό και μεταφυσικό στοιχείο, καθώς και τον κοινωνικό προβληματισμό. Ειδικά δε για τη δεκαετία του 1980 θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Σβορώνου είναι μεταξύ εκείνων που (ξεπερνώντας τον κοινωνικό και πολιτικό ρεαλισμό της δεκαετίας του 1970) θα περάσουν πρώτοι σε έναν εξπρεσιονισμό δυνατό, καθαρό, σε ουσιαστικό διάλογο με το κίνημα του νεοεξπρεσιονισμού στη Γερμανία (Νεοάγριοι - Neue Wilden).
Τμήμα της έκθεσης, με διάρκεια έως και τις 23 Φεβρουαρίου, θα αφιερωθεί στην εργασία της Σβορώνου στο πεδίο των εφαρμοσμένων τεχνών, με την παρουσίαση ολοκληρωμένων ενδυμάτων, αλλά και σχεδίων που φανερώνουν τη διαδικασία της εκτέλεσής τους.
Την έκθεση θα συνοδεύει κατάλογος με τα έργα της έκθεσης αλλά και αδημοσίευτα.
