Του Οδυσσέα Διαμάντη
Μια πολύ ιδιαίτερη λογοτεχνική απόπειρα εμφανίστηκε με τίτλο «Σε τι χρησιμεύουν οι άνθρωποι». Ο τίτλος φαντάζει προκλητικός, όμως το νόημά του είναι ειρωνικό και ταυτοχρόνως διαφωτιστικό, καθώς συνδέεται με την προβληματική της καλλιτεχνικής ομάδας.
Το Μπολ Φυστίκια είναι μια συλλογική καλλιτεχνική προσπάθεια αποτελούμενη από έναν κύκλο ανθρώπων με βαθιές καλλιτεχνικές, πνευματικές, κοινωνικές ανησυχίες. Μέσα από διηγήματα και ποιήματα που αναρτώνται στον ιστότοπο της ομάδας επιχειρείται να ταρακουνηθεί η συνείδηση του αναγνώστη μέσω του σουρεαλιστικού και του γκροτέσκου στοιχείου σε αυτά.
Η παρούσα έντυπη κυκλοφορία αποτελεί μια θαρραλέα προσπάθεια και από άποψη περαιτέρω ανοίγματος προς το κοινό και ως προς τις θεματικές που θίγονται.
Σύμφωνα με τον πρόλογο της συλλογής, η σημερινή εποχή, πιο πολύ από ποτέ, αρέσκεται στο να αποκηρύσσει τον κυρίαρχο ανθρωπότυπο του νάρκισσου ως φορέα άκρατου ατομικισμού του και του μηδενισμού που τον οδηγεί στο να εκμεταλλεύεται τους άλλους για ίδιον όφελος. Ωστόσο η επίκληση στη συλλογική αυτοθυσία τείνει να αποτελεί το άλλοθι ανθρώπων που θέλουν οι άλλοι να θυσιαστούν για να αποκομίσουν οι ίδιοι ποικίλα οφέλη.
Στο πρώτο διήγημα ένας βασιλιάς -σε μια φανταστική Ελλάδα που δεν έχει απαλλαγεί από τη μοναρχία- αποφασίζει να κάνει μεταμόσχευση εγκεφάλου σε ξένο σώμα και οι έριδες στο βασιλικό συμβούλιο εντείνονται.
Η ποίηση παρουσιάζεται παραπέρα, στη συλλογή «Οι σφαίρες σπάσανε τα παράθυρα», ως φορέας αποκάλυψης νοημάτων για όσους συνδέουν φαινομενικά ασύνδετες εικόνες και αντιθέσεις. Και -στο δεύτερο και τελευταίο διήγημα της συλλογής- στο απώτερο μέλλον η Γη έχει εγκαταλειφθεί από όσους επέζησαν από τον πυρηνικό όλεθρο και η νέα γενιά προσπαθεί να αυτοπροσδιοριστεί και να κάνει τα δικά της βήματα στη ζωή μέσα σε δύσκολες και επίφοβες συνθήκες.
Αυτό που συνδέει τα δύο διηγήματα και την ποιητική συλλογή του βιβλίου νοηματικά είναι η αναφορά στην εξής προβληματική: τι σχέσεις μπορούμε να χτίσουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι σε έναν κόσμο δίχως εκμετάλλευση και εκβιασμούς της συνείδησής μας.
Απέναντι στο αδιέξοδο του ατομικισμού και του χρηστικού κολλεκτιβιστικού προτάγματος οι συγγραφείς μας αντιπροτείνουν να σταματήσουμε ως άτομα να επιδιώκουμε τον μηδενισμό του εαυτού και την αυτοθυσία και να δηλώσουμε ορθά - κοφτά ότι δεν θέλουμε να γίνουμε ερίφια προς σφαγή από κανέναν άλλον άνθρωπο και καμία εξουσία. Αν θέσουμε αυτόν τον στόχο, να φτιάξουμε έναν κόσμο όπου κανείς δεν θα πρέπει να θυσιάζεται για κανέναν, πλέον ανοίγει ο ορίζοντας της ελευθερίας μαζί με το μεγάλο ερώτημα: Σε τι μπορούν, λοιπόν, να χρησιμεύσουν οι άνθρωποι;
Ως πρώτη προσπάθεια να ξανοιχθούν σε νέες φόρμες, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η παρούσα συλλογή της ομάδας Μπολ Φυστίκια είναι πολύ όμορφη. Προσπερνώντας κάποια σημεία που μαρτυρούν ότι ακόμη δεν έχουν κατακτηθεί πλήρως οι φόρμες τις οποίες διάλεξαν προς έκφραση των ιδεών τους, όπως όταν ανοίγονται θεματικές ή γίνονται αναφορές σε χαρακτήρες και συμβάντα που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περαιτέρω, η προσπάθειά τους είναι προάγγελος για νέες και όμορφες δουλειές. Τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα.
Για περισσότερες πληροφορίες, FB page: Μπολ Φυστίκια, email: [email protected]
Απέναντι στο αδιέξοδο του ατομικισμού και του χρηστικού κολλεκτιβιστικού προτάγματος οι συγγραφείς μας αντιπροτείνουν να σταματήσουμε ως άτομα να επιδιώκουμε τον μηδενισμό του εαυτού και την αυτοθυσία και να δηλώσουμε ορθά - κοφτά ότι δεν θέλουμε να γίνουμε ερίφια προς σφαγή από κανέναν άλλον άνθρωπο και καμία εξουσία
