“Ο Μαγιακόφσκι δεν μιλάει μόνο για τη ρωσική επανάσταση, αλλά μάλλον για το πώς ο άνθρωπος επινοεί ιδέες, ιδανικά, συστήματα και πώς αντιμετωπίζει με τον νου και τις πράξεις του την καθημερινότητα. Πώς τη διαμορφώνει. Πώς τη ζει. Και τέλος τι περιμένει από τη ζωή του”.
Αυτά ομολογεί μεταξύ άλλων ο ταλαντούχος διεθνής χορογράφος και χορευτής μας Γιάννης Μανταφούνης, που αφήνει για λίγο τις παγκόσμιες συνεργασίες και περιοδείες του για να παρουσιάσει από την προσεχή Πέμπτη στο Εθνικό Θέατρο το “MayaBuff. Ένα ντελίριο του Μαγιακόφσκι”, ένα έργο βασισμένο στο «Μυστήριο Μπουφφ» του μεγάλου ποιητή.
Αποκαλύπτει πως τον επόμενο χρόνο θα αποχαιρετήσει με ένα σόλο τη σκηνή και το σανίδι ως χορευτής και χαρακτηρίζει την παράσταση “αυτοσχεδιαστική”: “Δουλέψαμε με μια πολύ συγκεκριμένη μεθοδολογία, η οποία μας οδήγησε στο να μπορούν οι ηθοποιοί να γίνουν σκηνοθέτες την ώρα της παράστασης παίρνοντας αποφάσεις και διαμορφώνοντας το έργο μπροστά στο κοινό τους” λέει.
Στο έργο, που γράφτηκε για την πρώτη επέτειο της μπολσεβίκικης επανάστασης, ο κορυφαίος ποιητής, μέγας σατιρικός συγγραφέας και ευφυής θεατράνθρωπος, παρωδεί τη δομή του μεσαιωνικού κύκλου μυστηρίων.
* Τι είναι το "ΜayaBuff. Ένα ντελίριο του Μαγιακόφσκι";
To MayaBuff είναι ένα έργο που αναδεικνύει τον άνθρωπο και τις διαφορετικές πτυχές της ύπαρξής του. Μια βαθύτερη ανάγνωση μας δείχνει πως ο Μαγιακόφσκι δεν μιλάει μόνο για τη ρωσική επανάσταση, αλλά μάλλον για το πώς ο άνθρωπος επινοεί ιδέες, ιδανικά, συστήματα και πώς αντιμετωπίζει με τον νου και τις πράξεις του την καθημερινότητα. Πώς τη διαμορφώνει. Πώς τη ζει. Και τέλος τι περιμένει από τη ζωή του. Μας δείχνει επίσης τα διάφορα θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα το 1918. Άγχη, φόβοι, πιστεύω και ελπίδες του ανθρώπου της εποχής.
* Πώς σχεδιάσατε το έργο;
Το έργο είναι καθαρά αυτοσχεδιαστικό. Όχι αυτοσχεδιαστικό και ελεύθερο με την έννοια του “όλα χωράνε” ούτε δουλεμένο με την έννοια του μη συγκεκριμένου. Δουλέψαμε με μια πολύ συγκεκριμένη μεθοδολογία, η οποία μας οδήγησε στο να μπορούν οι ηθοποιοί να γίνουν σκηνοθέτες την ώρα της παράστασης παίρνοντας αποφάσεις και διαμορφώνοντας το έργο μπροστά στο κοινό.
* Ποια είναι η προσωπική σας μέθοδος στην οποία βασιστήκατε;
Θα μπορούσα να σας πω πώς δουλέψαμε, σε τι εξασκηθήκαμε, αλλά το ενδιαφέρον πιστεύω πως είναι η φιλοσοφία της δουλειάς που κάναμε, η οποία έχει να κάνει με την αγάπη για την τέχνη που υπηρετούμε. Ξέρω πως ακούγεται περίεργα παιδικό, όμως αυτή είναι η αλήθεια.
* Τι στοιχεία περιέχει ένα έργο που γράφτηκε για την πρώτη επέτειο της μπολσεβίκικης επανάστασης και πώς αυτά σήμερα διεμβολίζουν τον κόσμο μας και την τέχνη;
Μπορώ να σας πω ότι αυτό το έργο αντικατοπτρίζει ακριβώς τo πού βρίσκονταν οι άνθρωποι από την αρχή της ανθρωπότητας μέχρι και το 1918. Ο Μαγιακόφσκι διαπερνά τα πιστεύω και τις δομές - πολιτικές, πνευματικές, ιδεολογικές, υλικές. Είδε πολύ συνολικά τα πράγματα και δεν μιλάει μόνο για την επανάσταση. Μας οδηγεί σε ένα μονοπάτι το οποίο μας ταξιδεύει σε βάθος χρόνου, αιώνων. Πρέπει να το δούμε σφαιρικά και να μην μείνουμε στην πρώτη ανάγνωση. Έχει τόσα στοιχεία!
* Τι κρατάτε από τον Μαγιακόφσκι και τη μαγεία του και με ποια δικά σας στοιχεία μπολιάζετε το έργο;
Η μαγεία του Μαγιακόφσκι έχει κατ’ αρχήν να κάνει με την ευφυΐα του και τη διορατικότητά του. Έχει επίσης να κάνει με την αυταπάτη ως προς την πίστη στα ιδανικά του που τον οδήγησαν στο να αυτοκτονήσει 10 χρόνια αργότερα. Είναι σύνθετο θέμα. Και αυτό με προκάλεσε να δεχθώ να ανεβάσω αυτό το έργο. Ακολουθώ τα βήματα αυτής της σύνθετης σκέψης για να φτιάξω ένα πολυεπίπεδο έργο.
* Ποιες είναι οι αγωνίες σας σε σχέση με αυτό που ζείτε και αυτό που θέλετε να καταγράψετε στη σκηνή;
Δεν διαλέγεις την τέχνη σου, αλλά σε διαλέγει. Δεν υπάρχει το “θέλω” στην τέχνη, υπάρχει το “δεν μπορώ αλλιώς”. Αυτή η σκέψη με απελευθερώνει απο τις αγωνίες. Ένα μακρύ μονοπάτι είναι που έχει μέσα όλα τα καλά και τα κακά".
* Ζείτε και δουλεύετε στην Ευρώπη. Τι είναι αυτό που απασχολεί την τέχνη του χορού και εσάς σε σχέση με αυτήν;
“Είμαι πολλά χρόνια στο εξωτερικό και δεν έχω ζήσει μόνο στην Ευρώπη. Η ζωή με έφερε κοντά σε πολλά μέρη του πλανήτη και περιοδεύω σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Ο κάθε τόπος έχει τις ανάγκες του. Προσωπικά θέλω να γνωρίζω και να δείχνω τη δουλειά μου σε πολλούς, για να παίρνω feed back από όλους. Να έχω τη δυνατότητα να μαθαίνω μέσα από την εμπειρία επί σκηνής σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Είμαι τυχερός που μέχρι τώρα τα κατάφερα. Δεν ξέρω αν θα είμαι πάντα τυχερός. Με απασχολεί το πώς δουλεύουν αλλού, πώς αντιμετωπίζουν ερωτήματα και καταστάσεις.
* Πού χτυπά η καρδιά του χορού στον κόσμο;
Παντού. Δεν υπάρχει μέρος όπου να μην χτυπά ή τουλάχιστον δεν μου έχει τύχει να μην το νιώσω κάπου.
* Ποια είναι τα έργα που σχεδιάζετε στην Ελλάδα και αλλού;
Μετά την Αθήνα θα χορογραφήσω ένα νέο έργο στην Κοπεγχάγη για την Ομάδα Corpus, η οποία είναι παράρτημα σύγχρονου χορού του Βασιλικού Μπαλέτου της Δανίας. Έχω περιοδείες με τα περίπου εννέα έργα μου στα οποία χορεύω ο ίδιος και περιοδεύω με την ομάδα μου. Του χρόνου έχω προγραμματίσει άλλα δυο έργα: ένα σόλο δικό μου, με το οποίο θα αποχαιρετήσω τη σκηνή και το σανίδι ως χορευτής, κι ένα έργο για τα μπαλέτα της Γενεύης. Κι όπως πάντα περιοδείες”.
Info: Στην παράσταση χoρεύουν και ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι Αλεξάνδρα Καζάκου, Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νίκος Λεκάκης, Effi Rabsilber, Χρήστος Στέργιογλου, Συμεών Τσακίρης, Αμαλία Τσεκούρα, Αντιγόνη Φρυδά.
