Ένα φεστιβάλ διαφορετικό από τα περισσότερα άλλα διοργανώνει η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση από σήμερα μέχρι και την Κυριακή 12 Νοεμβρίου. Το Enter Afrofuturism διερευνά μέσω συζητήσεων, διαλέξεων, προβολών ταινιών και πολλής ζωντανής μουσικής το διεθνές πλέον πολιτιστικό ρεύμα -ή μήπως κίνημα;- του αφροφουτουρισμού. Το ρεύμα αυτό υπήρχε από πολύ νωρίτερα αλλά ενδυναμώθηκε και πήρε πολύ μεγαλύτερη έκταση στη δεκαετία του '90, όταν το λίκνο της ανθρωπότητας, η αφρικανική ήπειρος, άρχισε να προσεγγίζει την επιστήμη και κυρίως την τεχνολογία. Αυτό οδήγησε πάρα πολλούς εκπροσώπους σχεδόν όλων των ειδών δημιουργικής έκφρασης, από όλο τον κόσμο, αφρικανικών τε και μη καταβολών, να αναζητήσουν τρόπους διασύνδεσης και να επανακαθορίσουν τη σχέση της παναφρικανικής πολιτιστικής παράδοσης με το σήμερα και κυρίως με το αύριο, τάση βέβαια η οποία όχι μόνο δεν σταμάτησε από τότε αλλά στις ημέρες μας είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Κεντρική θέση σε αυτή τη διαρκή αναζήτηση δεν μπορούσε παρά να έχει η μουσική, καθώς αυτό ακριβώς συμβαίνει και στον πανάρχαιο, πρωτεϊκό θα μπορούσαμε να πούμε, αφρικανικό πολιτισμό, και έτσι αναπόφευκτα οι συναυλίες αποτελούν ένα πολύ μεγάλο μέρος του Enter Afrofuturism, Η πρώτη και σημαντικότερη από αυτές είναι φυσικά της Sun Ra Arkestra την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου στην ΣΙΩ. Ό,τι και να πει κανείς για τον μέγιστο πρωτοπόρο, όχι μόνον της jazz αλλά γενικότερα της σύγχρονης μουσικής, ο οποίος είχε δώσει στον εαυτό του το όνομα Sun Ra (από τον αρχαίο αιγυπτιακό θεό του ήλιου), θα είναι λίγο. Ήδη από τη δεκαετία του ’60, με την πολυμελή ορχήστρα του, την Arkestra, και με το σύνθημα «space is the place» o Sun Ra έκανε μια διεθνιστική μουσική η οποία πατούσε στις αφρικανικές ρίζες του (προφανώς ήταν Αφροαμερικανός) κοιτάζοντας αποφασιστικά και με προσήλωση προς το όσο το δυνατόν απώτερο μέλλον. Επιτομή κυριολεκτικά του μουσικού -και ίσως όχι μόνο- φουτουρισμού, το έργο του Sun Ra χρησιμοποιεί ως βάση τις αφρικανικές πολυρυθμίες για να εκτοξευθεί κυριολεκτικά προς μιαν εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι, συμφιλιωμένοι πριν από όλα με τους εαυτούς τους και στη συνέχεια μεταξύ τους, δεν θα περιορίζονται πια μόνο στη γη αλλά θα έχουν αρχίσει να εποικούν και το διάστημα, σύμφωνα τουλάχιστον με το όραμα του ιδίου.
Η Arkestra συνέχισε να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ιδρυτή και ηγέτη της, το 1993, και έτσι τώρα έρχεται στην Αθήνα με ενδεκαμελή σύνθεση (τρία σαξόφωνα, τρομπέτα, τρομπόνι, βιόλα/τραγούδι, πιάνο, κιθάρα, κοντραμπάσο, ντραμς και κρουστά) και υπό την διεύθυνση του παλαιότερου μέλους της, του στενότατου συνεργάτη του Sun Ra, σαξοφωνίστα καιι φλαουτίστα Marshall Allen, για μία και μοναδική συναυλία. Από την επόμενη ημέρα όμως οι συναυλίες του Enter Afrofuturism μεταφέρονται στο «Six D.O.G.S.». Έτσι την Παρασκευή θα εμφανιστούν οι Dopplereffect και Actress και το Σάββατο, σε μια σχεδόν... ολονυχτία, οι Black Quantum Futurism, ATH Kids, Moor Mother, Voltnoi, A Guy Called Gerald και Nkisi.
Από αυτούς θα ξεχωρίζαμε σαφώς τον σημαντικότατο Βρετανό πρωτοπόρο του drum 'n' bass A Guy Called Gerald, φοβόμαστε όμως πως το ότι η εμφάνισή του θα ξεκινήσει στις 2 και θα τελειώσει στις 4 τα ξημερώματα (!) έστω και της Κυριακής, θα αποτρέψει όχι μόνον εμάς αλλά και αρκετούς άλλους από το να την παρακολουθήσουν. Και θα πούμε εδώ με την ευκαιρία ότι μεγάλης διάρκειας και πολυσυλλεκτικές μουσικές διοργανώσεις όπως το Enter Afrofuturism θα έπρεπε να διαμορφώνουν πιο ρεαλιστικά το πρόγραμμα και κυρίως τις ώρες των ζωντανών εμφανίσεων που περιλαμβάνουν αλλά, φευ, δυστυχώς αυτό συμβαίνει μάλλον σπάνια.
