Η έλλειψη συναίσθησης δηλώνει το ποιόν μας. Στις σημερινές συνθήκες που παράγουν μεμονωμένα άτομα, ανίκανα να δουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους, εγκλωβισμένα στους καταναγκασμούς της νεοφιλελεύθερης αγοράς των εφήμερων και πλαστών αξιών που τους έχουν έξωθεν επιβληθεί και που έχουν εσωτερικεύσει. Χάνοντας έτσι τις ισορροπίες που άλλοτε συγκροτούσαν το δημόσιο και προσωπικό, ανθρώπινο, είναι τους. Λησμονώντας μέσα στον άκρατο ατομικισμό που επικράτησε από τη δεκαετία του '80 το ίδιο τους το εγώ.
Ο εικαστικός Γιάννης Καβαλάρης επιχειρεί, με την τελευταία του ατομική έκθεση στα Άνω Πετράλωνα, να επιστρέψει στις βαθύτερες αλήθειες μας που καθορίζονται εν τέλει από τον αντικατοπτρισμό μας στο βλέμμα του Άλλου. Εκκινεί από τον μύθο Μέδουσας. Της πανέμορφης γοργόνας, ιέρειας της Αθηνάς, που η θεά, όταν πληροφορείται ότι ο Ποσειδώνας τη γονιμοποίησε, μεταμορφώνει σε τέρας που το πρόσωπό του πλαισιώνουν στη θέση των γοητευτικών βοστρύχων φίδια, ενώ τα γουρλωτά μάτια του πετρώνουν όποιον το αντικρίσει κατάματα. Το τέρας που ο ήρωας Περσέας με τη βοήθεια της Αθηνάς και του Ερμή καταφέρνει να αποκεφαλίσει και να ενσωματώσει στην ασπίδα της Αθηνάς- το αποκαλούμενο Γοργόνειο- ως σύμβολο της νίκης του κλασικού πνεύματος επί των αρχαϊκών ενστίκτων και του φόβου του θανάτου. Πλάθει το εξπρεσιονιστικό προσωπείο της με καθημερινά υλικά όπως ο πηλός, ο αφρός πολυουρεθάνης και η σιλικόνη πάνω σε κόντρα πλακέ, ως μια μάσκα τελετουργική με σαφείς αναφορές στο πρότυπο του μανιεριστή Καραβάτζιο, που αποτρέπει το κακό. Μας οδηγεί μέσα από την ιστορία της στις διαχρονικές ερμηνείες της. Χρησιμοποιεί την απαστράπτουσα ασπίδα, που προσέφερε η Αθηνά στον Περσέα για να τον θωρακίσει, ως καθρέφτη φτιαγμένο με ανοξείδωτο, πατιναρισμένο σίδηρο, για να δείξει, με τον τρόπο του Λακάν, το κερματισμένο και ασαφές σώμα μας. Γράφει με αδρές γραμμές τη φθαρτότητα της ύλης από την οποία είμαστε φτιαγμένοι. Συνθέτει, ως συνεπής δημιουργός- βαδίζοντας πάνω στα ίχνη της προηγούμενης δουλειάς του- με πηλό, ρητίνες , μέταλλο και χρώμα τη ρεαλιστική φιγούρα του καλυμμένου μέσα σε μια κοινή ενδυμασία ανθρώπου χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που κοιτά το αποτυπωμένο σε σμίκρυνση είδωλό του. Μιλά ως μαχόμενο υποκείμενο που αρνείται να αποδεχτεί την εικονική, ωραιοποιημένη πραγματικότητα των ημερών μας προβάλλοντας σαν φυλαχτό τη συνειδητοποιημένη αλήθεια της ταυτότητάς του που πυκνώνεται στην τρομακτική μάσκα της Μέδουσας.
Γιάννης Καβαλάρης, «Γοργόνειο» Χώρος 6>5, Καλλισθένους 65, Άνω Πετράλωνα. Διάρκεια έκθεσης: 23 Μαρτίου - 11 Απριλίου. Ώρες λειτουργίας: Τρ. - Παρ. 19.30 - 22.30, Σαββ. 19.30 - 23.00
