Είναι μια ιδέα - πρόταση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ιταλίας. Και είναι ομολογουμένως μια λαμπρή ιδέα που υιοθετήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, ήρθε στη Βουλή των Ελλήνων και διά των εργασιών της Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς άρχισαν οι συζητήσεις και επεξεργασίες. Ακολούθως ανέλαβαν τα υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Παιδείας και αποφασίστηκε να διεκδικηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο η 2α Φεβρουαρίου (ημέρα θανάτου του Διονυσίου Σολωμού) να ορισθεί ως παγκόσμια ημέρα ελληνοφωνίας κατά τα πρότυπα άλλων γλωσσών, όπως της γαλλικής για παράδειγμα.
Βεβαίως στην περίπτωση της ελληνικής γλώσσας, το αριθμητικό μέγεθος όσων την ομιλούν δεν είναι μεγάλο. Η Γαλλία και η Αγγλία ως αποικιοκρατικές χώρες άφησαν πίσω τους πολλούς λαούς γαλλόφωνους ή και αγγλόφωνους μετά την απόσυρσή τους από τις πρώην αποικίες τους. Ελληνικά, μιλούν (εκτός Ελλάδας) οι ομογενείς και ολίγοι ξένοι που διδάσκονται τη νέα ελληνική γλώσσα σε όσες πανεπιστημιακές έδρες αντέχουν ακόμα όπου γης και δεν έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Είναι γνωστή η κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών στις τεχνοκρατικές μέρες μας. Και είναι φυσικό η υποχώρηση των ελληνικών σπουδών να συνδέεται άμεσα με την επαγγελματική αποκατάσταση, η οποία καθορίζει τις επιλογές για τις σπουδές των νέων σήμερα.
Η αξία της ελληνικής γλώσσας αποτυπώνεται στην ίδια τη δύναμή της. Την ιστορικότητα και διαχρονικότητα. Πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται αδιαλείπτως εδώ και 40 αιώνες! Επί 28 αιώνες γράφεται με την ίδια γραφή και το ίδιο ελληνικό αλφάβητο, ενώ επί 24 αιώνες γράφεται με την ίδια ορθογραφία, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης. Είναι η γλώσσα μέσω της οποίας μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και συγγραφείς. Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης και τόσοι άλλοι.
Είναι η γλώσσα που «στοιχειοθέτησε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού» και που «διαχωρίζει όλους τους προελληνικούς από τους μεθελληνικούς πολιτισμούς» σύμφωνα με τον καθ. Φιλοσοφίας στο Harvard και του Yale, Eric Havelock. Είναι η πλούσια γλώσσα της λογοτεχνίας και η ακριβής γλώσσα της επιστήμης.
Οφείλουμε, λοιπόν, την καθιέρωση μιας παγκόσμιας ημέρας ελληνικής γλώσσας, κατ' αρχήν στην ίδια την ελληνική γλώσσα και σε ό,τι προσέφερε στην ανθρωπότητα. Αλλά την οφείλουμε σε όσους την έφεραν ώς εδώ, 40 αιώνες τώρα, είτε καλλιεργώντας την είτε μιλώντας την απλώς.
Βεβαίως, σε αυτήν την μεγάλη αποστολή χρειαζόμαστε συμμάχους. Επιστήμονες, πνευματικούς δημιουργούς, πολιτικούς και άλλα πρόσωπα κύρους. Και χρειαζόμαστε και ένα δίκτυο που θα μεταφέρει αυτή τη φλόγα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ως εμπροσθοφυλακή σε αυτήν την αποστολή δεν μπορεί παρά να τοποθετηθεί η οικουμενική μας ομογένεια και μαζί της οι ελληνιστές σε όλη τη Γη με τις πανεπιστημιακές έδρες ελληνικής γλώσσας. Ως πρώτο και βαρύ μάλιστα όχημα προσέγγισης πρέπει να είναι ο πολιτισμός. Τα έργα τέχνης. Ο ελληνικός κινηματογράφος, το θέατρο, η λογοτεχνία μας (μεταφρασμένη στις ξένες γλώσσες) τα εικαστικά, ο χορός. Μετά έρχεται η διδασκαλία της γλώσσας και η περαιτέρω καλλιέργειά της στους νέους τόπους.
Αλήθεια, γιατί να συμβεί όλο αυτό; Για να είμαστε απλώς εθνικά υπερήφανοι που έχουμε ανάμεσα στις άλλες αφιερωματικές ημέρες σε παγκόσμιο επίπεδο και μια μέρα ελληνικής γλώσσας; Για να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες ίσως; Ή για να πετύχουμε περισσότερες εξαγωγές προϊόντων; Για τίποτε από όλα αυτά.
Επιδιώκουμε την καθιέρωση αυτή αλλά και το άνοιγμα της ελληνικής γλώσσας (ξανά) στην οικουμένη, γιατί πιστεύουμε πως ο ελληνικός πολιτισμός μέσω της γλώσσας μας μπορεί να συμβάλει σε ένα παγκόσμιο πνεύμα αλληλοκατανόησης για ό,τι καλό και ό,τι θετικό. Πιστεύουμε ακράδαντα πως στην παρούσα κατάσταση των στρατιωτικών, οικονομικών και πολιτικών κρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη στον πλανήτη μας η ελληνική γλώσσα μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία μιας παραγωγικής και ειρηνικής οικουμενικότητας.
Πάνος Σκουρολιάκος, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής
