«Nymphomaniac part 1»
Σκηνοθεσία: Λαρς φον Τρίερ Ερμηνεία: Σαρλότ Γκενσμπούρ, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Σία Λαμπέφ, Γουίλεμ Νταφόε, Ούμα Θέρμαν, Ούντο Κίερ
Ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ ο ηλικιωμένος γοητευτικός εργένης Σέλιγκμαν (Στέλαν Σκάρσγκαρντ) ανακαλύπτει την Τζο (Σαρλότ Γκενσμπούρ) κακοποιημένη σε ένα σοκάκι. Την παίρνει μαζί του στο σπίτι του, περιποιείται τα τραύματά της και τη ρωτά για τη ζωή της. Την ακούει με προσοχή, καθώς η Τζο αφηγείται σε «κεφάλαια», σαν τη Σεχραζάτ στις «Χίλιες και μία νύχτες», τη δαιδαλώδη ιστορία της ζωής της...
Λαμβάνοντας υπόψη τη σκηνοθετική βιρτουοζιτέ του Λαρς φον Τρίερ, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το «Nymphomaniac» είναι μια ταινία που λιγότερο «δείχνει» και περισσότερο περιγράφει, σαν να μην έχει ο σκηνοθέτης τη βεβαιότητα ότι η εικονοπλαστική προσέγγιση είναι η πιο κατάλληλη.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως, παρά τις πολλές σεξουαλικές επαφές της Τζο με άγνωστους άντρες, τελικά είναι μια γυναίκα που βασανίζεται από τρομακτική μοναξιά. Όπως έχει γίνει ήδη γνωστό από τις «διαφημιστικές» πληροφορίες που έχουν διοχετευτεί για την ταινία του Λαρς φον Τρίερ, το «Nymphomaniac» θα κυκλοφορήσει διεθνώς σε δύο βερσιόν, μια πεντάωρη «χάρντκορ» που «εκφράζει περισσότερο τον σκηνοθέτη», όπως διαβεβαιώνει η παραγωγή (αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στην Μπερλινάλε τον επόμενο μήνα), και μία «σοφτ» εκδοχή, που στην Ελλάδα χωρίστηκε σε πρώτο και δεύτερο μέρος, τα οποία θα προβληθούν με διαφορά λίγων εβδομάδων.
Ο φοβερός Δανός αποδεικνύει και πάλι ότι μπορεί να συνδυάσει το χιούμορ με μια διεισδυτική ματιά στα άλυτα προβλήματα της σεξουαλικής καταπίεσης και απελευθέρωσης, με αλλεπάλληλες αναφορές στην τέχνη, τη μουσική, τη θρησκεία και τη λογοτεχνία...
Είναι φανερό ότι το κοινό στο οποίο απευθύνεται πρωτίστως είναι η παρεξηγημένη «φυλή» των σινεφίλ, αλλά ούτως ή άλλως ο ιδιότυπος (και κάποιες φορές αρρωστημένος) εστετισμός του είναι μόνιμο χαρακτηριστικό του από το ξεκίνημα της καριέρας του.
Ένα ταξίδι με κατεύθυνση την Ελλάδα...
«Λιμουζίνα»
Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος Ερμηνεία: Νίκος Κουρής, Δούκισσα Νομικού, Δημήτρης Καταλειφός, Παύλος Χαϊκάλης, Λευτέρης Βογιατζής
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος επιμένει στο «στοίχημα» που είχε βάλει με τον εαυτό του πριν από χρόνια, να γυρίζει μία ταινία σχεδόν κάθε χρόνο. Κάποτε βέβαια θα έπρεπε να κάνει κι έναν προσωπικό απολογισμό, και να αποτιμήσει ο ίδιος τα συν και τα πλην αυτής της «στρατηγικής».
Εδώ ο ήρωάς του, που τον υποδύεται ο Νίκος Κουρής, είναι ένας φέρελπις Έλληνας συγγραφέας που σπαταλά με άνεση τις ώρες του σε ένα καφέ του Παρισιού, κατά τη δεκαετία του '60, όπως αφήνεται να εννοηθεί. Θαμώνες στο ίδιο καφέ είναι ο Μπέκετ και ο Αραμπάλ, με τους οποίους ο Έλληνας γρήγορα θα γνωριστεί (όλοι τους, «ποιητική αδεία», μιλούν ελληνικά). Η «Λιμουζίνα» του τίτλου είναι η Γαλλίδα Κολέτ (Δούκισσα Νομικού), από τη Λιμόζ, που έχει για σύντροφό της τον Γερμανό Μαξ (Άντριαν Φρίλινγκ), αλλά ταυτόχρονα φαίνεται να ενδιαφέρεται και για τον Έλληνα συγγραφέα. Θα τους πάρει και τους δύο μαζί της σε ένα ταξίδι με το καινούργιο αυτοκίνητό της, με κατεύθυνση την Ελλάδα...
Πολλοί θα ενοχληθούν από κάποιες σεναριακές «ευκολίες», αλλά στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με τη μόνιμη αντίληψη του Παναγιωτόπουλου ότι ο κάθε χαρακτήρας στις ταινίες του πρέπει να είναι σαν «ανοιχτό βιβλίο», που με το πρώτο άγγιγμα ξεδιπλώνει τις λεπτομέρειές του, σε ένα παιχνίδι αυτονόητης αλλά τελικά απατηλής «ανάγνωσης σε πρώτο επίπεδο».
Περιφρονώντας τις συμβάσεις του ρεαλισμού (το «παρισινό καφέ» αφήνει να διαφανεί στο βάθος μια λίγο-πολύ γνωστή εικόνα αθηναϊκού πεζοδρομίου), ο σκηνοθέτης αδιαφορεί παιχνιδιάρικα για τις «σούστες από το στρώμα» που έχουν γίνει ορατές από τον θεατή... Ωστόσο, και τα παιχνίδια έχουν κάποιους κανόνες, και η σκηνή με τον Παύλο Χαϊκάλη να υποδύεται τον ευαίσθητο εκπαιδευτή νεαρών ζητιάνων -και παρ' ολίγον συνεργάτη του Φελίνι στην Τσινετσιτά δεν είναι απλώς κακόγουστη είναι ανερμάτιστη με οποιοδήποτε κοινωνικό ή κινηματογραφικό κριτήριο.
«Στη χώρα των άλλων» (Da-Reun Na-Ra-E-Suh)
Σκηνοθεσία: Χονγκ Σανγκ Σου Ερμηνεία: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γιου Τζανσάν, Γιουν Γιουμί
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ στην Κορέα: Πέραν τούτου, τίποτε άξιο λόγου σε αυτή τη νοτιοκορεάτικη παραγωγή που υιοθετεί το μοντέλο «παραλλαγές στο ίδιο θέμα». Η Γαλλίδα ηθοποιός είναι, σε αυτή τη σπονδυλωτή ταινία, τρεις διαφορετικές γυναίκες με το ίδιο όνομα: Ανν. Η πρώτη είναι μια πετυχημένη κινηματογραφική σκηνοθέτις. Η δεύτερη είναι μια παντρεμένη γυναίκα, η οποία έχει μια κρυφή ερωτική σχέση με έναν Κορεάτη. Η τρίτη είναι χωρισμένη και ο σύζυγός της την έχει εγκαταλείψει για μια Κορεάτισσα... Σκηνοθετική φλυαρία και αποτυχημένη προσπάθεια για «καλλιτεχνικό» σινεμά.
«Ηρακλής: Η αρχή του θρύλου» (The Legend of Hercules)
Σκηνοθεσία: Ρένι Χάρλιν Ερμηνεία: Κέλαν Λουτζ, Γκάια Βάις, Σκοτ Άτκινς, Ροξάν Μακί, Λίαμ Γκάριγκαν, Λίαμ Μακιντάιρ
Είχαμε τους «300», τώρα προστίθεται και ο Ηρακλής στο μίξερ, και η ταινία «Ηρακλής: Η αρχή του θρύλου» παρουσιάζει μια δύσπεπτη σαλάτα ελληνικής μυθολογίας. Προσπαθώντας να απελευθερώσει τον λαό της από τον εκδικητικό βασιλιά Αμφιτρύωνα, η γυναίκα του, η βασίλισσα Αλκμήνη, προσεύχεται στους Θεούς για βοήθεια.
Ο Δίας θα της προσφέρει έναν γιο, τον Ηρακλή. Ο βασιλιάς Αμφιτρύωνας, αγνοώντας την πραγματική ταυτότητα του Ηρακλή, φανερώνει την προτίμησή του προς τον μεγαλύτερο γιο του, τον Ιφικλή. Ο Ηρακλής, που είναι ερωτευμένος με την όμορφη Ήβη, πληγώνεται όταν ο πατέρας του ανακοινώνει ότι την Ήβη θα την παντρευτεί ο Ιφικλής.
Κι ενώ η Ήβη και ο Ηρακλής σχεδιάζουν να το σκάσουν και να παντρευτούν, ο ημίθεος συλλαμβάνεται από τους φρουρούς του Αμφιτρύωνα και καταδικάζεται σε θάνατο. Ε, όπως καταλάβατε, μετά απ' όλα αυτά ήρθε η ώρα να απελευθερώσει το βασίλειο από την τυραννία του Αμφιτρύωνα, να κερδίσει την Ήβη και να γίνει ο Ηρακλής που όλοι ξέρουμε...
«Εγώ, ο εαυτός μου και η μαμά» (Les garçons et Guillaume, à table!)
Σκηνοθεσία: Γκιγιόμ Γκαλέν Ερμηνεία: Γκιγιόμ Γκαλέν, Ιβόν Μπακ, Κάρολ Μπρένερ, Νταϊάν Κρούγκερ, Αντρέ Μαρκόν, Γκοτζ Ότο, Φρανσουά Φαμπιάν, Νανού Γκαρσία
Αδιάφορη γαλλική παραγωγή, διασκευή του θεατρικού one man show του ίδιου του Γκιγιόμ Γκαλέν, που είχε ανεβάσει το 2008. Ο Γκαλέν υποδύεται τον εαυτό του από την εποχή που ήταν παιδί, με τη μητέρα του να τον μεγαλώνει σαν κορίτσι...
filmforum.wordpress.com
