Η έκθεση του Κορνήλιου Γραμμένου στην αίθουσα τέχνης «έκφραση» συμβαίνει μεσούσης της κρίσης και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να καταστρατηγήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων προσφέροντας ως «γενόσημο» στην αγοραστική αδυναμία το άνοιγμα των καταστημάτων του λιανικού εμπορίου τις Κυριακές.
Πραγματεύεται το αξίωμα, που θεσπίστηκε με μεθοδευμένες ενέργειες στη μεταπολιτευτική Ελλάδα του όψιμου, νεοπλουτίστικου καταναλωτισμού, «αγοράζω άρα υπάρχω».
Ο τίτλος της «σκουλπτούρα emfatica 39+1 έργα», το αντεστραμμένο αυτό κράμα λατινικών και αρχαιοελληνικών λέξεων, λες και έχει προβληθεί σε ένα νοηματικό καθρέφτη, μας προετοιμάζει για το τι μέλλει ιδείν.
Τα γλυπτά, τα mobiles και τα κολάζ που έχουν σμιλευθεί και κατασκευαστεί στο διάστημα 2012-2013 φέρνουν τον θεατή τους αντιμέτωπο με τις μαζικά επιβεβλημένες κοινωνικές συμβάσεις και συμπεριφορές των δεκαετιών του '80 και του '90.
Ο Γραμμένος αντλεί από τις παρακαταθήκες της ιστορίας της τέχνης, του κολάζ του νταντά, των «ready made» του Ντυσάν, των κατασκευών με φτωχά υλικά της άρτε πόβερα, των εξπρεσιονιστικά παραμορφωμένων προσώπων του Μπέικον, των αρχαϊκών προσωπείων του Ντιμπιφέ, των λιτών μορφών του Μπρανκούζι και των υπερεαλιστικών φιγούρων του Χένρι Μουρ.
Δουλεύει με «χειροφτιαχτά και χειροπιαστά υλικά», όπως δηλώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, από αντικείμενα πεταμένα, χαρτόνια ξύλα, τσόχα, ψάθα, καρφιά, βέργες αλουμινίου, σίδηρο, ατσαλόμαλλο, ρινίσματα, «πράγματα που βρίσκονταν γύρω» του «παντού και χρειάζονταν αξιοποίηση».
Δημιουργεί τη μάσκα της «Art Therapie», το «Ματωμένο Πρόσωπο» του διαδηλωτή, τον «Πινόκιο ή βγαίνω τρεις φορές την ημέρα για ψώνια» με την αφελή αμεσότητα των μικρών παιδιών που δείχνουν και τον εγκλωβισμό του σύγχρονου ανθρώπου μέσα σε ένα σχοινί ή μέσα στην επανάληψη μιας λειτουργίας των ψώνιων που στο πέρασμα των χρόνων κατέστη τελετουργία.
Κρύβει το παραποιημένο, συρμάτινο πρόσωπο του «Γείτονά» του σε ένα κράνος. Αποτυπώνει τους «Νεαρούς εραστές» με μια σύνθεση ελλειπτικών, καμπύλων γραμμών, που ρυθμικά ενώνονται και χωρίζονται, τους «Χορευτές» του ως συμπαγείς και αφηρημένες κινήσεις, το «Οι Έλληνες έγιναν τελικά εποικοδομητικοί» ως ένα ξεφτισμένο κάθισμα καρέκλας καφενείου.
Συνδυάζει τις εικόνες που πλάθει με τις υπαινικτικές, ειρωνικές λεζάντες που γράφει και αποτελούν σημαίνον και συμπληρωματικό στοιχείο του έργου του.
Επιχειρεί έτσι με έναν τρόπο παιγνιώδη και σαρκαστικό να στήσει έναν ουσιαστικό διάλογο με τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές του, όχι μόνο για τα προβλήματα που μας ταλανίζουν σήμερα, αλλά και για την καθημερινή μας στάση απέναντι σ' αυτά.
info:
Κορνήλιος Γραμμένος
«σκουλπτούρα emfatica 39+1 έργα»
αίθουσα τέχνης «έκφραση»
Βαλαωρίτου 9α
Διάρκεια: 21.01-15.02.2014
Ώρες λειτουργίας:
Τρ.-Παρ.: 11.00-20.00
Σαβ.: 11.00-15.00
