Το «A remarkable tale» είναι μια ισπανική ταινία για ένα χωριό δεκαέξι κατοίκων που κινδυνεύει να ενσωματωθεί στη διπλανή κωμόπολη σε περίπτωση που ο πληθυσμός του πέσει κάτω των δεκαπέντε ατόμων. Τέσσερις Αφρικανοί μετανάστες θα δώσουν λύση στο πρόβλημα, καθώς το χωριό αποφασίζει να τους εντάξει στην κοινότητα προκειμένου να σώσει την αυτονομία του.
Η ταινία -αν και με ελαφρώς κλισέ τρόπο- έρχεται με ένα θετικό μήνυμα όσον αφορά την ενσωμάτωση, αλλά και τις στερεοτυπικές προκαταλήψεις που εμποδίζουν τα μέλη να αναπτύξουν ισχυρούς δεσμούς εντός μιας κοινότητας. Αυτή λοιπόν η (απλοϊκή) ιστορία φαίνεται να ενόχλησε προβεβλημένο βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, παρότι ενισχύει την παρότρυνση που ακούμε συχνά εκ δεξιών: «Αν θέλετε μετανάστες, να τους πάρετε σπίτια σας».
Ύστερα από σχεδόν 50 ημέρες καραντίνας και cocooning με εντολή πρωθυπουργού, αφιερώσαμε αρκετό χρόνο στο Netflix ώστε να προκύπτει ασφαλώς το συμπέρασμα πως η πλατφόρμα έχει ακουμπήσει θεματολογικά σειρά από ζητήματα που αξίζουν χώρο στον δημόσιο διάλογο. To "Black mirror", για παράδειγμα, αναδεικνύει τη δυστοπία μιας post-human εποχής. Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «When they see us» αφορά την ιστορία των «πέντε του Central Park», μαύρων αγοριών ηλικίας 14 έως 16 ετών που καταδικάστηκαν για βιασμό και σωματικές βλάβες εις βάρος λευκής γυναίκας, χωρίς αποδείξεις και με στημένες ομολογίες. Ενδιαφέρον έχει η έμφαση που δίνει στον ρόλο που έπαιξε τότε ο Ντόναλντ Τραμπ στη δημόσια σφαίρα, ο οποίος "έτρεξε" καμπάνια για την επαναφορά της θανατικής ποινής με αφορμή την υπόθεση. Σήμερα ο Τραμπ είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ η πρόσφατη ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ ξεσήκωσε έντονες διαμαρτυρίες και βίαιες διαδηλώσεις.
Το θέμα των προσωπικών δεδομένων αγγίζει το ντοκιμαντέρ «The great hack», το οποίο ξεδιπλώνει το σκάνδαλο της Cambridge Analytica και τονίζει την ανάγκη προστασίας των data rights, δίνοντάς τους τη διάσταση του ανθρώπινου δικαιώματος. Σε πιο ελαφρύ κλίμα, η πολύ επιτυχημένη σειρά «Sex education» έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ένα αναγκαίο και επίκαιρο μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ενώ παράλληλα παρουσιάζει τον ρόλο του σχολείου ως πολιτισμικού πλαισίου κατασκευής έµφυλων ταυτοτήτων. Στο «Wild wild country» βλέπουμε ένα είδος θρησκευτικού φανατισμού και απάτης «μεταφυσικών» διαστάσεων, ενώ το πρόσφατο «Unorthodox» ανοίγει ένα παράθυρο και δίνει ορατότητα στη ζωή των γυναικών στην κοινότητα των χασιδιστών Εβραίων της Αμερικής.
Η λίστα με το περιεχόμενο σε πλατφόρμες οι οποίες, στην εποχή του «συνδεδεμένου» παγκόσμιου χωριού, μοιραία γνωστοποιούν ζητήματα από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη, είναι τεράστια. Εξίσου μεγάλη είναι και η λίστα με το περιεχόμενο που παρουσιάζει μια ρετουσαρισμένη εικόνα της πραγματικότητας και προπαγανδίζει απροκάλυπτα υπέρ κυβερνήσεων και συμφερόντων. Αν κάτι έχει νόημα, είναι να εντοπίσουμε τους λόγους που κάποιοι θέλουν να υπάρχει ένα, μοναδικό και κυρίαρχο αφήγημα για την κατάσταση των πραγμάτων, χαρακτηρίζοντας ως επικίνδυνα και «εκτός γραμμής» όλα τα υπόλοιπα.
Σε κάθε περίπτωση, αν το Νetflix είναι εργαλείο του νεομαρξισμού, ύστερα από τόσες ώρες που ξοδέψαμε σε αυτό κατά τη διάρκεια της καραντίνας είναι δεδομένο πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης και αυτό είναι μια ωραία ιδέα για επεισόδιο του "Black mirror".
Mαρία Θανασούλια
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
