Της Ελευθερίας Ράπτου
Γνώρισα τον Περικλή Κοροβέση στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φορέων Πολιτιστικών Εντύπων, στη Χίο, τον Ιούνιο του 2006, που διοργάνωνε το πολιτιστικό περιοδικό "Highlights" (Γιώργος Δραγώνας, ο εκδότης, Κωνσταντίνος Νούλας, ο διευθυντής, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, η αρχισυντάκτρια). Τίτλος του συνεδρίου, «Ο σύγχρονος πολιτισμός και οι πολιτιστικές αγορές». Το θέμα εξακολουθεί να είναι αιχμηρό και επίκαιρο, ιδίως με τα νέα δεδομένα στο πεδίο του πολιτισμού και με τις νέες και δύσκολες προκλήσεις που προκύπτουν από τον συνδυασμό της πολυετούς οικονομικής κρίσης και της νέας υγειονομικής κρίσης που συγκεφαλαιώνει και εμπεριέχει την κοινωνική, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κρίση της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Πίσω, στο μακρινό 2006, όταν ακόμα ο ορίζοντας ήταν ανέφελος και ο προβληματισμός αφορούσε τη νέα τάξη πραγμάτων στον χώρο της πολιτιστικής βιομηχανίας, της πολιτιστικής αποκέντρωσης, της δημιουργίας πολιτιστικών κόμβων, τότε στο πυκνό διήμερο εργασιών για το παρόν και το μέλλον των πολιτιστικών εντύπων ο Κοροβέσης ήταν συνεχώς παρών, όπως και η κόρη μου η Στέλλα, μικρό παιδάκι τότε που φορούσε μια καρτελίτσα συμμετέχοντος τιμής ένεκεν.
Αυτοσχέδια παράσταση
Στα διαλείμματα των εργασιών, στις μικρές εκδρομές στην εξοχή της Χίου δινόταν η ευκαιρία για ενδιαφέρουσες συζητήσεις για τον πολιτισμό και την πολιτική, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία, με τη διευκόλυνση ικανών ποσοτήτων χιώτικου ούζου και τσίπουρου με σύκο. Μαζί μας σε όλα αυτά και η μικρή, με το μπλοκ ζωγραφικής, τους μαρκαδόρους και τις κούκλες. Ο Περικλής την παρακολουθούσε με ενδιαφέρον. Απευθυνόταν στη Στέλλα, της μιλούσε ανεπιτήδευτα. Με εντυπωσίασε η στοργή του ανθρώπου που πριν γνώριζα μόνο από τα βιβλία του, τα άρθρα και τον αντιστασιακό του αγώνα. Στο τέλος του συνεδρίου, μια ζεστή βραδιά, με θερινή ευφροσύνη, ο Περικλής, όλος χαρά, ξαπλώνει φαρδύς πλατύς στη μέση του δρόμου παίζοντας αυτοσχέδια παράσταση για τη μικρή Στέλλα ώστε να σταματήσει την γκρίνια... Γύρω - γύρω κόσμος να παρακολουθεί το μικρό δρώμενο.
"Η Συνέλευση των Ζώων"
Ο Κοροβέσης έφυγε, αλλά οι αναμνήσεις, το πολιτικό και προσωπικό αποτύπωμα, τα έργα του, μένουν. Το μουσικό παραμύθι του για παιδιά "Η Συνέλευση των Ζώων" με τη μουσική του Γιώργου Κουρουπού, όπου το πιάνο ηγεμονεύει με μοντερνιστική διάθεση, και τη μοναδική ερμηνεία του Σπύρου Σακκά είναι το θαυμάσιο υλικό για πολλά και ενδιαφέροντα θεατρικά ανεβάσματα. "Η Συνέλευση των Ζώων" είναι έργο για παιδικό θέατρο αξιώσεων. Μεστός και ευφυής λόγος, μια θεατρική αγωγή του πολίτη για παιδιά, διάλογοι με ύφος και ζωντάνια. Το παραμύθι είναι μια αλληγορική εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας, των αρετών και των ελαττωμάτων των κοινωνικών υποκειμένων. Τα χαρακτηριστικά της εξουσίας, η διερώτηση για τον κατάλληλο ηγέτη σε μια σύγχρονη δημοκρατία, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των πολιτών, ο ρόλος του ανθρώπου ως αρχηγού της πλάσης με ιστορικές ευθύνες για την οικολογική καταστροφή, την κλιματική αλλαγή, αναδύονται μέσα από τις λέξεις και τη μουσική. Στη "Συνέλευση των Ζώων" ο κληρονόμος του πλανήτη είναι το παιδί. Στο παιδί δίνει ο Κοροβέσης το κλειδί του μέλλοντος, γιατί αγαπούσε τα παιδιά...
Στις 11 Απριλίου θυμήθηκε η Στέλλα τον «κύριο Περικλή». Και είπε ένα αντίο με αγάπη...
