Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.0°C25.9°C
3 BF 34%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.4°C26.5°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.0°C24.4°C
2 BF 51%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.7°C21.0°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
24.0°C24.0°C
1 BF 40%
Δήμητρα Χατούπη / Για να πάμε μπροστά χρειαζόμαστε επικοινωνία
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Δήμητρα Χατούπη / Για να πάμε μπροστά χρειαζόμαστε επικοινωνία

«Ο 'Πατέρας' του Στρίντμπεργκ διαχειρίζεται φαινομενικά τη σχέση ενός ζευγαριού μέσα από τη διεκδίκηση του παιδιού τους. Αλλά υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ερωτηματικό από την αρχή του έργου, το οποίο έχει θέσει ο ίδιος ο συγγραφέας: αν ο Άντολφ είναι ο πατέρας του παιδιού. Αυτήν την αμφιβολία την καλλιεργεί πολύ έντονα η σύζυγός του Λάουρα, την οποία υποδύομαι, έχοντας κι αυτή έναν συγκεκριμένο στόχο».

Με αφορμή την παράσταση του κλασικού έργου του Στρίντμπεργκ, που ανεβαίνει κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο "Άλφα", σε σκηνοθεσία Άκι Βλουτή, η Δήμητρα Χατούπη μιλά για τον ρόλο της αλλά και το έργο, σχολιάζοντας πως «η λέξη αμφιβολία, την εποχή που γράφτηκε ο 'Πατέρας', υπήρχε σε πολύ μεγάλη έκταση σε όλους τους τομείς, από την ψυχολογία και τη φιλοσοφία έως τη διεκδίκηση της θέσης της γυναίκας. Ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλλει. Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι τυχαίο πως ο Στρίντμπεργκ χρησιμοποιεί αυτήν τη λέξη ειδικά σε σχέση με την αμφιβολία της πατρότητας της κόρης του ζευγαριού. Πρόκειται για μια γενικότερη αμφιβολία για τα πράγματα».

Η γνωστή ηθοποιός, που συμπρωταγωνιστεί με τον Άκι Βλουτή και την Λουκία Πιστιόλα, δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την παράσταση «θρίλερ», στοιχείο που, όπως λέει, ενυπάρχει και στο ίδιο το έργο. «Στο ζευγάρι ο ένας παρακολουθεί τον άλλον. Κάτι που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα 'σασπένς' που μόνο η δομή ενός θρίλερ μπορεί να το δημιουργήσει. Νομίζω ότι τόσο ο θεατής όσο και εμείς μπαίνουμε σε μια διαδικασία αγωνιώδους αναζήτησης για τη διαδικασία του μετά. Κάτι που υπάρχει και στις ταινίες του Χίτσκοκ. Γι' αυτό και λέω πως η παράσταση έχει σχεδόν στοιχεία θρίλερ».

Αναφερόμενη στον ρόλο της δεν χάνει την ευκαιρία να περιγράψει το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής. «Μην ξεχνάμε ότι είναι η εποχή που η γυναίκα αρχίζει να διεκδικεί με οποιονδήποτε τρόπο μια άλλη θέση μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία. Έναν τέτοιο δρόμο προσπαθεί να ακολουθήσει και η Λάουρα. Είναι πολύ εύκολο να κατατάξεις αυτούς τους γυναικείους ρόλους, σε ένα είδος amoral, κατά κάποιο τρόπο, για ένα πρόσωπο που έχει έναν στόχο και δεν σταματά μπροστά σε τίποτα και δεν υπολογίζει κανέναν. Μια γυναικεία περσόνα που εκείνη την εποχή άρχισε πολύ να αναπτύσσεται. Η ίδια είναι ένα πλάσμα που δεν εκφράζεται εύκολα, και κυρίως δεν εξωτερικεύει το συναίσθημά της, κάτι που δημιουργεί μια τρομερή συμπύκνωση και συσσώρευση ενέργειας εσωτερικά. Ένα πλάσμα που, μέσα από τις δράσεις και τις πράξεις της σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, ο άλλος αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, ποιοι είναι οι στόχοι της και τι πιθανόν αισθάνεται. Το προσωπείο είναι με έναν τρόπο καλυμμένο. Αυτό δημιουργεί μια τρομακτική δυσκολία αλλά και ένα τρομερό ενδιαφέρον για τα εκφραστικά μέσα ενός ηθοποιού».

Στρίντμπεργκ και Άλμπυ

Η φετινή παράσταση του «Πατέρα» έρχεται μετά τον «Χορό του θανάτου», του ίδιου συγγραφέα, αλλά και το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» καθώς, όπως εξηγεί η Δ. Χατούπη, «εύκολα διαπιστώνει κανείς πως ο Άλμπυ έχει άμεση σχέση με τον Στρίντμπεργκ. Πρόκειται για τη θεματολογία ενός ζευγαριού σε σχέση και με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Κάτι που δημιουργεί έναν στόχο και μια πορεία. Ο Άκις Βλουτής είναι σοβαρός και παθιασμένος με αυτό που κάνει, κάτι που ταιριάζει και με όσα πιστεύω κι εγώ για το θέατρο. Αρχίζουμε κι αποκτούμε έναν κοινό υποκριτικό κώδικα στη σκηνή, κάτι που είναι πολύ σημαντικό».

Με διακριτή την ανησυχία και την αγωνία της για το μέλλον του επαγγέλματος της τέχνης του ηθοποιού, εύχεται να υπάρξει μια νέα εποχή επαναπροσδιορισμού ανάμεσα σε ηθοποιούς, ομάδες και σχήματα. «Αυτό που χρειαζόμαστε για να πάμε μπροστά είναι επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων. Μια πολύ σημαντική ιστορία, που νομίζω ότι μας λείπει», ομολογεί.

Ο «Πατέρας» ανεβαίνει σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ, σκηνικά - κοστούμια Νίκου Αναγνωστόπουλου και μουσική Γιώργου Βαρσαμάκη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL