Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την τουρκική προκλητικότητα και τις παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ συνιστά ένα ορόσημο για τη χώρα μας. Για πρώτη φορά στα συμπεράσματα της συνόδου, εκτός από τη λεκτική καταδίκη και τις προειδοποιήσεις προς την Άγκυρα, γίνεται λόγος για λήψη συγκεκριμένων μέτρων και κυρώσεων.
Μέτρα που θα συγκεκριμενοποιηθούν στην επόμενη συνεδρίαση του συμβουλίου υπουργών Εξωτερικών μέσα στον Ιούλιο. Μέτρα που μπορεί να αφορούν κυρώσεις κατά προσώπων ή εταιρειών, πάγωμα του διαλόγου και της συνεργασίας σε συγκεκριμένους τομείς και μέτρα που μπορεί να έχουν και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις στη γείτονα χώρα, αν δεν σταματήσει άμεσα την παράνομη δραστηριότητα.
Αυτή η εξέλιξη μόνο δεδομένη δεν ήταν. Η σαφής και αυστηρή καταδίκη των ενεργειών της Άγκυρας και η ένταξη στα συμπεράσματα των θέσεων Αθήνας και Λευκωσίας οφείλεται στην εντατική και μεθοδική διπλωματική δουλειά και τις επαφές του Αλ. Τσίπρα με τους κορυφαίους παράγοντες της Ε.Ε. αλλά και του Γ. Κατρούγκαλου με τους ομολόγους του.
Άλλωστε ο ρόλος που έπαιξε ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου απέδειξε ότι η Ελλάδα όχι απλώς έχει επανέλθει δυναμικά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά παίζει και πρωταγωνιστικό ρόλο, όπου η φωνή της ακούγεται δυνατά και βρίσκει ισχυρά ερείσματα. Ακόμα και όταν σαφώς ισχυρότερες δυνάμεις βρίσκονται απέναντί της.
Αποδεικνύεται ακόμα ότι οι χειρισμοί του κυβερνητικού επιτελείου και του υπουργείου Εξωτερικών ήταν ακριβώς αυτοί που έπρεπε προκειμένου η χώρα μας να διασφαλίσει τη στήριξη στη θέση της απέναντι στην εντεινόμενη προκλητικότητα της γείτονος και να καταστήσει σαφές ότι η κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και τα θαλάσσια σύνορά μας με την Τουρκία, είναι και ευρωπαϊκά. Και μια ισχυρή επιβεβαίωση της επιλογής του Αλ. Τσίπρα να κλείσει τα αυτιά του σε εκείνους που ζητούσαν να πάμε σε εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Η σταθερή επιδίωξη της κυβέρνησης λοιπόν την τελευταία τετραετία για τη συγκρότηση πολυμερών συνεργασιών στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και ο κομβικός σταθεροποιητικός ρόλος που ενισχύθηκε αποφασιστικά από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, παράγει απτά αποτελέσματα.
Άλλωστε μια μικρή αναδρομή στην τραγική περίοδο της κρίσης των Ιμίων το 1996, όταν η Ευρώπη ένιπτε τας χείρας της με μια τοποθέτηση που λίγο - πολύ ήταν "Βρείτε τα", αλλά και η απραξία εκ μέρους της Ουάσιγκτον, δείχνει ότι σήμερα μιλάμε για ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό και έναν ιδιαιτέρως αναβαθμισμένο ρόλο που παίζει η Ελλάδα.
Και φυσικά η Συμφωνία των Πρεσπών, που σε μια περίοδο όξυνσης του κλίματος από την Άγκυρα αποδεικνύεται πως ήταν επιτακτική και αναγκαία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ποια κατάσταση θα διαμορφωνόταν εάν στη Βόρεια Μακεδονία τουρκικά F-16 αναλάμβαναν την εποπτεία του εναέριου χώρου, αντί για τα ελληνικά που το κάνουν σήμερα. Εάν δηλαδή στα βόρεια σύνορά μας είχαμε έναν γείτονα που λειτουργούσε ως προνομιακός σύμμαχος της Τουρκίας.
Έτσι, στον απόηχο της σημαντικής απόφασης του Συμβουλίου και εν αναμονή των επίσημων -και μη- αντιδράσεων της Άγκυρας, ο Γ. Κατρούγκαλος συγκαλεί την ερχόμενη Τετάρτη το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής προκειμένου να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς.
