Ομηρικές συζητήσεις, εντατικοί ρυθμοί, διαφωνίες για το καλύτερο δυνατό και η ενημέρωση να μετράει στους δικούς μας παλμούς στο καθημερινό δημιουργικό άγχος του «κλεισίματος».
Κλείνει ένας κύκλος και αρχίζει ένας άλλος συνηθίζουμε να λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις, μόνο που για μας δεν κλείνει… διευρύνεται. Σαν την πέτρα στην λίμνη που αναταράσσει τα νερά σε κύκλους παράλληλους, μια διαρκής προσπάθεια στο βωμό της ενημέρωσης με αριστερή ματιά και προσήλωση στις αρχές της δημοσιογραφίας, χωρίς κιτρινισμούς και fake news.
Με το βάρος της ιστορίας της ΑΥΓΗΣ στους ώμους, άμεσα συνδεδεμένης με την Αριστερά και τους αγώνες του λαού μας, συνεχίζουμε από τα νέα μας γραφεία στην Πλατεία Καραϊσκάκη όπου πλέον θα συστεγαζόμαστε με το ραδιόφωνο "Στο Κόκκινο". Πάντα σε διαρκή και άμεση επικοινωνία με τους αναγνώστες μας, που στέκονται πλάι μας, όλα αυτά τα χρόνια δίνοντας μας δύναμη στο δύσκολο αγώνα της καθημερινής ενημέρωσης των πολιτών.
Συντάκτης: H ΑΥΓΗ
Η σύνταξη ύλης πάντα στις επάλξεις...
Το "πολιτικό" εν αναμονή των εξελίξεων...
Ο Διευθυντής με την κούτα του...
Το site...έτοιμο προς αποχώρηση...
H "παραγωγή" και ο σκιτσογράφος εν δράσει...
Όχι... δεν είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες...
Μέσα στην παραζάλη της μετακόμισης, οι συντάκτες της ΑΥΓΗΣ αποχαιρέτησαν τον χώρο εργασίας, που για πολλά χρόνια τους φιλοξένησε και μέσα από αναρτήσεις τους στο facebook.
Σπύρος Ραπανάκης
42 χρόνια μετά η Αυγή μας αφήνει την Αγίου Κωνσταντίνου. Τα γραφεία που αγαπήσαμε, τα βρισαμε, γεμάτα ιστορία, αναμνήσεις, χαρες, λύπες, αγωνίες, δάκρυα χαράς, συγκίνησης και λύπης ακόμα. Συνάδελφοι και φίλοι, τσακωμοί στις συνελεύσεις, συγκρουσεις αλλα 9 στις 10 φορές με αγάπη και αγωνία για την Αυγη.
Εγώ από το τέλος του 2012 ως πρακτικαριος μπηκα ψαρωμενος στο γραφείο του Φίλη που μου ανέθεσε το Πειραϊκό ρεπορτάζ. Έζησα ολες τις συγκλονιστικές στιγμές του αγώνα του λαου μας και το περιπετειώδες ταξίδι της.αριστερας για πρώτη φορά στην κυβέρνηση.
Σήμερα 7 χρόνια μετά ως κυβερνητικός συντάκτης, νιώθω υπερήφανος και τυχερός που έγραψα κι εγώ έστω στο ελάχιστο το όνομα μου στο φύλλο της ιστορικής εφημερίδας της αριστεράς.
Από Δευτέρα νέα γραφεία, νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα. Για ακόμα.πιο ενδιαφέροντες καιρούς, μαζί με το ραδιόφωνο μας.
Αντίο λοιπόν στην Ομόνοια που αν δεν την ζήσεις δεν μπορείς να κατανοήσεις πως γίνεται να την αγαπήσεις.
Venceremos. Το μόνο βέβαιο.
Κώστας Παπαντωνίου
Κι όσο να 'ναι, μ αυτούς τους τοίχους δεθήκαμε..
*Από τα τέλη του 1977 και με κάθε επισημότητα από τις αρχές του 1978, τα γραφεια της Αυγής στεγάζονται στην Αγίου Κωνσταντίνου 12 στην Ομόνοια. Για 41 χρόνια τα γεγονότα καταγράφονται από εδώ. Για 41 χρόνια τα φώτα του 3ου μένουν ανοικτά μέχρι αργά και το ντουμάνι από τα τσιγάρα θολώνει την ατμόσφαιρα.
Σήμερα όλα αυτά γίνονται μια τελευταία φορά. Είχαμε και κατάληψη το πρωί. Η Αυγή μέχρι τέλους έζησε ξεχωριστά στο σπίτι της.
Από τη Δευτέρα η ιστορία συνεχίζεται στο Μεταξουργείο.
Μαριτίνα Σπύρου
Σήμερα στην Αγίου Κωνσταντίνου 12, περισσεύει η χαρά και η συγκίνηση, καθώς η Αυγή μετακομίζει σε άλλα γραφεία, πιο καινούργια, πιο φωτεινά.
13 χρόνια λάτρευα να μισώ την Ομόνοια. Αποχαιρετώ την Στοά μας όπως της πρέπει, με κατάληψη από αλληλέγγυους, πανικό από κούτες – καλώδια, σιχτιρια και γέλια.
Αγαπημένοι συνάδελφοι, δουλειά, στρες, αντιρρήσεις - διλήμματα και τσακωμοί από Δευτέρα σε νέα διεύθυνση.
