«Ευτυχώς αποφύγαμε την πασοκοποίηση» δήλωσε ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας των Ισπανών Σοσιαλιστών το βράδυ της περασμένης Κυριακής. Αμέσως μετά την επισημοποίηση της εκλογικής τους νίκης. Ο ίδιος δε ο ηγέτης τους Πέδρο Σάντσεθ αποκάλυπτε πως «οι βαρόνοι του κόμματος μας προέτρεπαν να γίνουμε δεκανίκι της Δεξιάς». Και συμπλήρωνε: «Αν το είχαμε κάνει, δεν θα ήμαστε εδώ σήμερα».
Η πασοκοποίηση... οι βαρόνοι του κόμματος... το δεκανίκι της Δεξιάς... Είδατε πώς έρχονται όλα και δένουν; Για να καταδείξουν την αντίστιξη με τα καθ’ ημάς. Το ισπανικό PSOE από τη μια μεριά, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. από την άλλη. Καμία σχέση...
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ
Τα τελευταία αρκετά χρόνια τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά κόμματα καταποντίστηκαν σχεδόν παντού. Γεγονός που αποδόθηκε στη συντηρητική τους αναδίπλωση, με καθαρά νεοφιλελεύθερες όψεις στην πολιτική τους. Καθώς και στην κυβερνητική συνεργασία των περισσότερων απ’ αυτά με τη Δεξιά. Όσα όμως, τον τελευταίο καιρό, επεχείρησαν επιστροφή στις αριστερές πολιτικές τους ρίζες, άρχισαν να παίρνουν και πάλι τα πάνω τους, με θαυμαστές μάλιστα επιδόσεις σε κάποιες των περιπτώσεων.
Στην Πορτογαλία οι Σοσιαλιστές μια χαρά συγκυβερνούν με την Αριστερά. Κι απ’ ό,τι φαίνεται η Δεξιά εκεί έχει τεθεί για τα καλά στο περιθώριο. Στην Ισπανία η συνεργασία των Σοσιαλιστών με τους Podemos τους οδήγησε στην προχθεσινή σπουδαία εκλογική νίκη. Και στη Βρετανία οι Εργατικοί του αριστερού σοσιαλιστή Τζέρεμι Κόρμπιν (που κι αυτός πολεμήθηκε σκληρά από τους βαρόνους του κόμματος) καλπάζουν προς την εξουσία. Διότι, βλέπετε, μέσα σ’ όλο αυτό το γκρίζο της πανευρωπαϊκής ακροδεξιάς επέλασης, υπάρχουν και τα αισιόδοξα μηνύματα. Που μπορεί και να συνεχιστούν. Και να ενισχυθούν...
Δεν είναι ακόμη γνωστό πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στην Ισπανία. Τι είδους κυβερνητικό σχήμα θα προκύψει, ποιες συμμαχίες θα προκριθούν. Καθ’ όλες όμως τις διατιθέμενες ενδείξεις, ο Πέδρο Σάντσεθ θα εξακολουθήσει να προσανατολίζεται προς τ’ αριστερά. Το πιθανότερο δε είναι πως, με κάποιον τρόπο, με κυβερνητική σύμπραξη ή με «ανοχή», θα συνεχιστεί και η συμπόρευση με τους Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας...
Pasokizacion...
Πανηγυρίζει σήμερα το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τ’ αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών. Επιχειρώντας να μας πει πως ίδιο πράμα είναι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με το PSOE, ίδιο πράμα η Φώφη Γεννηματά με τον Πέδρο Σάντσεθ. Ίσως και ότι ανάλογες εκλογικές επιδόσεις περιμένουν οσονούπω και τους καθ’ ημάς «σοσιαλδημοκράτες». Προσποιούνται ωστόσο πως δεν ξέρουν πως, αν πέτυχαν ό,τι πέτυχαν οι εκεί Σοσιαλιστές, είναι επειδή εγκαίρως έστησαν την α λα ισπανικά «προοδευτική συμμαχία». Κάτι σαν κι αυτό που επιχειρεί σήμερα στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ. Και το οποίο ξορκίζει και πολεμάει λυσσαλέα το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. το οποίο, εδώ και καιρό, ακολουθεί διαμετρικά αντίθετη πορεία από κείνην του PSOE. Εκεί όπου, ακριβώς καθ’ υπόδειξη «των βαρόνων του κόμματος», κατέστη «δεκανίκι της Δεξιάς». Και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, φιλοδοξεί να καταστεί εκ νέου. Ό,τι δηλαδή, κατά δήλωσή του, απέτρεψε ο Πέδρο Σάντσεθ. Έτσι ώστε, σχεδόν πανευρωπαϊκά, χρησιμοποιείταιο όρος «πασοκοποίηση» (Pasokizacion κατά την ισπανική εκδοχή), προκειμένου να συμβολίσει την παρακμή της Σοσιαλδημοκρατίας. Την πολιτική αλλά και την εκλογική παρακμή...
Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τη σημερινή του ηγεσία έχει επιλέξει πλέον τον δρόμο του. Έναν δρόμο συμπόρευσης με τη Δεξιά, με τη σημερινή της μάλιστα μορφή. Τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τις έντονα ακροδεξιές, νεοφιλελεύθερες και εθνικιστικές αποχρώσεις. Έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, απ’ ό,τι φαίνεται. Τουλάχιστον έως τις εθνικές εκλογές.
Από ’κεί και πέρα, κανείς δεν ξέρει. Ιδίως όταν βρεθούν αντιμέτωποι με την ψυχρολουσία της κάλπης. Είναι ο δρόμος τον οποίον επέλεξαν και επέβαλαν ο Ευάγγελος Βενιζέλος και κάποιοι ακόμη από τους «βαρόνους» του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Ο δρόμος που τους επιβλήθηκε, για να λέμε τα πράματα με τ’ όνομά τους, και εξ αιτίας παλιών αμαρτιών ποινικού χαρακτήρα, που σήμερα έρχονται στο φως. Και τον οποίο η Φώφη Γεννηματά αποδέχτηκε καθ’ όλη την έκταση.
Ακριβώς τον δρόμο που αρνήθηκε ν’ ακολουθήσει ο Πέδρο Σάντσεθ. Και τίναξε την μπάνγκα στον αέρα. Εδώ οι δικοί μας, καμία σχέση. Ε, ας περιμένουν τον λογαριασμό...
