Το μόνο ρεπορτάζ από τις «περιοδείες» αυτές είναι το υλικό που επεξεργάζεται και διανέμει το γραφείο Τύπου της Πειραιώς και αναπαράγεται από τα μέσα του αντιπολιτευόμενου συστήματος. Τόσο ελεύθερη και αδιαμεσολάβητη επικοινωνία είχαμε να δούμε από τα καθεστώτα τύπου Ανατολικής Γερμανίας.
Αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης και τα επιτελεία του φοβούνται. Φοβούνται τον ίδιο τον αρχηγό της Ν.Δ., την πολιτική του ανεπάρκεια και την ακατάσχετη ροπή του σε επικοινωνιακά αυτογκόλ. Περισσότερο όμως φοβούνται μήπως καταρρεύσει το στημένο αφήγημά τους για τον κόσμο που βασανίστηκε από τον Τσίπρα και αναζητά λύτρωση στον Μητσοτάκη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι απολύτως εύλογο το ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν θέλει μια ζωντανή αντιπαράθεση με τον Αλ. Τσίπρα. Προτιμά να χρεωθεί τη φυγομαχία, παρά μια δεινή ήττα επί της ουσίας. Γιατί από τη φυγομαχία μπορούν, ίσως, να τον προστατεύσουν τα φιλικά του μέσα. Από μια πανωλεθρία σε ζωντανή μετάδοση δεν μπορεί να τον προστατεύσει κανείς.
Τρεις εβδομάδες πριν από τη μάχη των ευρωεκλογών, η Αριστερά με τον Αλ. Τσίπρα γεμίζει γήπεδα σε όλη την Ελλάδα. Αυξάνει με ταχύτατους ρυθμούς τη συσπείρωσή της χάρη στο ηθικό και στον ενθουσιασμό των οπαδών της. Και συνεχίζει να υλοποιεί κατά γράμμα τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στον ελληνικό λαό.
Η Αριστερά έχει ανασυγκροτηθεί. Θα δώσει τη μάχη κρατώντας ψηλά τις σημαίες της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα νικήσουμε.
