Μέτρα που όχι μόνο αποσκοπούν στην ανακούφιση της κοινωνίας αλλά θα συμβάλουν σημαντικά στην τόνωση της ζήτησης και την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας. Δεν είναι ρουσφέτια ούτε προεκλογικές χάρες. Πρόκειται για μέτρα στα οποία η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί, αμέσως μετά την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια.
Πρόκειται επίσης για μέτρα που είναι απολύτως αμφίβολο αν θα είχαμε δει ποτέ με άλλη κυβέρνηση, αφού διακηρυγμένη άποψη της Ν.Δ. είναι ότι τα οφέλη από την ανάκαμψη πρέπει να κατευθυνθούν στους οικονομικά ισχυρούς και ότι η κοινωνική δικαιοσύνη συνιστά επιβλαβή και αντιαναπτυξιακή μαρξιστική ιδεοληψία.
Έτσι, οι διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει ανάπτυξη και για λογαριασμό ποιων είναι σημαντικό να λειτουργεί, είναι πιο καθαρές από κάθε άλλη φορά. Ποτέ, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, οι προγραμματικές διαφορές των βασικών πολιτικών αντιπάλων δεν ήταν τόσο σαφείς και τόσο ξεκάθαρες. Και ποτέ η ψήφος δεν είχε τόσο καθοριστική σημασία για την πορεία της χώρας και της κοινωνίας την επόμενη μέρα.
Υπό το πρίσμα αυτό, είναι λοιπόν τουλάχιστον αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η αντιπολίτευση, που ισχυρίζεται ότι προηγείται με διψήφια ποσοστά, αρνείται κάθε διάλογο ουσίας και επιμένει στη φτηνιάρικη πολιτική ατζέντα των εντυπώσεων, της λάσπης και του μίσους.
Αυτή η κατάντια δεν δείχνει μόνο την πολιτική ανεπάρκεια της Ν.Δ. Δείχνει και άγχος. Καταλαβαίνουν ότι ο θατσερισμός τους δεν είναι αποδεκτός από μια κοινωνία που πέρασε οκτώ σκληρά χρόνια κρίσης. Και το ρίχνουν στο τσάμικο. Γιατί ξέρουν ότι χάνουν.
