Οι άνθρωποι απασχολούν το μυαλό τους με τον τρόπο με τον οποίο κάνουν κάτι και ξεχνούν τι είναι αυτό που κάνουν, την ουσία δηλαδή. Αυτή η λειτουργία κάλυψης λειτουργεί τρόπον τινά ως θεραπεία για τη συνείδηση.
«Το ένα μυστικό είναι αυτό που δεν λέμε στους άλλους, το δεύτερο αυτό που δεν λέμε στον εαυτό μας και το τρίτο είναι η αλήθεια. Η απογυμνωμένη από μεροληπτικά κριτήρια» αναφέρεται σε μια σκηνή στο film noir «Το τρίτο μυστικό» του σκηνοθέτη Τσαρλς Κρίκτον.
Αναζητώντας τον ορισμό του νευρωτικού κατά την επιστήμη της ψυχολογίας συνειδητοποιεί κανείς πως όλη η κοινωνία μας απαρτίζεται από νευρωτικούς ανθρώπους ή δυνάμει νευρωτικούς ανθρώπους. Στη νεύρωση, σύμφωνα με τον Freud, περιλαμβάνονται απλά ψυχολογικά σύνδρομαπου εκδηλώνονται γιατί το άτομο αδυνατεί να διαχειριστεί το άγχος ή μια αλλαγή που επιφέρει ο φόβος διαχείρισής της.
Εδώ και αρκετό καιρό η κοινωνία μας είναι μουδιασμένη και δεν αντιδρά σε ένα σύνολο πραγμάτων που πλήττουν την καθημερινότητα και το μέλλον των μελών της. Εστιάζουν δε σε άλλα ζητήματα, δευτερεύουσας σημασίας, όπως για παράδειγμα η αύξηση της τιμής στο σουβλάκι. Αποστασιοποιούνται από το «δάσος», την υπερκατανάλωση κρέατος και τη μαζική ζήτηση από την Κίνα, που επέφερε την αύξηση της τιμής του χοιρινού, και μένουν στο «δέντρο», το σουβλάκι. Αυτή ακριβώς η στάση, του να αντιδρούμε για το λίγο / ασήμαντο, αντανακλά την αδυναμία της κοινωνίας συνολικά να διαχειριστεί τον φόβο της αλλαγής, που επιβάλλεται να επέλθει. Ή, ακόμα χειρότερα, η νευρωτική κοινωνία μας φοβάται να κάνει κτήμα της τη γνώση ότι, αν θέλει αλλαγή, πρέπει να ενεργήσει η ίδια, ξεκινώντας από τα μικρά και ασήμαντα, που δεν φαίνεται να αλλάζουν τον κόσμο.
Ίσως εδώ διαπιστώνεται και το έλλειμμα των φωτεινών παραδειγμάτων από τη δημόσια ζωή. Η τοποθέτηση ενός δημοσίου προσώπου με επίδραση στο κοινό ακριβώς λόγω αυτής της δύναμης που έχει θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά τόσο ως προς την επιλογή του θέματος όσο και ως προς τη στάση που θα κρατήσει.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρώην ποδοσφαιριστής Σάββας Κωφίδης αναφέρθηκε στη σημασία των δημόσιων προσώπων και στον ρόλο που μπορούν να επιτελέσουν προκειμένου να αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτονται οι πολίτες και να επηρεάσουν ως αποτέλεσμα και αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. «Φανταστείτε ο Μέσι και ο Ρονάλντο να μιλούν για τους βομβαρδισμούς στη Συρία αντί να διαφημίζουν πατατάκια» είπε αναφερόμενος ενδεικτικά σε κάποιους από τους σημερινούς αστέρες του ποδοσφαίρου.
