αποφασιστικά υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών.
Όταν λένε ότι είναι υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 86, εννοούν ότι συμφωνούν να καταργηθεί επιτέλους η κατάπτυστη αποσβεστική προθεσμία που έβαλε στο σύνταγμα ο Ευ. Βενιζέλος και η οποία ορίζει ότι οποιοδήποτε αδίκημα οποιουδήποτε υπουργού παραγράφεται αν η επόμενη κυβέρνηση δεν έχει κανονίσει να τον βάλει στο χέρι μέχρι να περάσει η μισή της θητεία. Ρύθμιση άθλια, που εξόργισε την κοινή γνώμη και την οποία, όσο είχαν το 80% του εκλογικού σώματος, δεν κατάφερναν να αναθεωρήσουν. Τους δυσκόλευε.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι αν ένας υπουργός που λαδώνεται ή κλέβει θα δικάζεται από τη Βουλή -δηλαδή με όρους πολιτικών συσχετισμών και όχι όρους δικαίου- ή από τη Δικαιοσύνη, όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι σε όλα τα κανονικά μέρη του κόσμου. Αυτό το τελευταίο είναι που προσπαθούν να αποτρέψουν η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Γιατί αν αυτοί που εμπλέκονται με τη Novartis πάνε στη Δικαιοσύνη, θα δικαστούν. Ενώ αν τους αναλάβει η Βουλή, το μόνο που θα μπορέσει να κάνει είναι να διαπιστώσει ότι το αδίκημα είναι παραγεγραμμένο.
Αυτή είναι όλη η ουσία πίσω από τη συζήτηση για ερμηνευτικές διατάξεις, αδικήματα κατά την άσκηση των καθηκόντων και αδικήματα επ’ ευκαιρία της άσκησης των καθηκόντων. Ένα τους καίει: να κρατηθεί μακριά η Δικαιοσύνη από υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς.
