Της Ευαγγελίας Μανιτσούδη*
Στη χώρα μας, όπου οι «άριστοι και νόμιμοι ιδιοκτήτες» αδημονούν να ξαναπάρουν την εξουσία, κάποια θέματα, όπως το trafficking και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ανάξια λόγου και γι’ αυτό δεν τους απασχολούν, δεν τους αφορούν, όπως βέβαια να αφορούν και τα σοβαρά δελτία ειδήσεων που τους στηρίζουν και καλύπτουν ταυτόχρονα.
Θα μου πείτε, είναι δυνατόν να απασχοληθούν αυτοί οι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι με πρώην βουλευτή της Ν.Δ. που κατηγορείται για ασέλγεια σε ανήλικα και έχει καταδικαστεί πρωτόδικα;
Έχουν άλλα θέματα: το τσιγάρο του Πολάκη, τον ανάλγητο Πετρόπουλο -που είπε ότι δεν τρώμε από τα σκουπίδια-, τον συριζαίο που πέρασε με κόκκινο, κ.λπ. Γιατί να ασχοληθούν με τη Ν.Δ. που δεν απαντά για την ασέλγεια; Ανάξιο λόγου...
Άξιο λόγου όμως για την κοινωνία είναι ότι η Ν.Δ. επιλέγει αυτό τον τρόπο διαχείρισης του θέματος, αλλά πολύ περισσότερο είναι το κουκούλωμα και η συγκάλυψη από τα ΜΜΕ.
Αυτή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, γιατί η αποσιώπησή της και η ιδέα ότι μπορεί να κρατηθεί κρυφή δείχνουν ξεκάθαρα το μαρτύριο που περνά η Ν.Δ. τη στιγμή που θέλει να πείσει για την παντοδυναμία της.
Επιλέγουν να καλύψουν μια απεχθή πράξη και την ίδια στιγμή βγάζουν, εντελώς τυχαία, δημοσκοπήσεις που δίνουν αέρα αυτοδυναμίας στους ηθικούς νοικοκυραίους, της Ν.Δ. Έτσι, με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, ξεχνάμε την ασέλγεια και πάμε για την επόμενη κυβέρνηση που θα αλλάξει τα πράγματα.
Όμως το θέμα είναι ότι καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δικαιώματα μικρών παιδιών που πέφτουν στα δίχτυα του trafficking χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.
Όταν δεχόμαστε να αντιμετωπίζεται ο διαφορετικός, ο αδύναμος, ο έχοντας γενικά οποιοδήποτε «πρόβλημα» σαν εύκολη λεία στις ορέξεις τού κάθε καθώς πρέπει άριστου, του νοικοκύρη γείτονα ή του νομοταγή περαστικού που επιτέθηκε στον στοχοποιημένο και τον βάφτισε κλέφτη, χρήστη κ.λπ., κάτι δεν πάει καλά. Θα μπορούσα να αναφέρω περιπτώσεις που το αποδεικνύουν, αλλά είναι γνωστές, όπως γνωστές είναι η ανθρωποφαγία και η δολοφονία χαρακτήρων και ανθρώπων.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε και να μην μένουμε απαθείς. Ίσως να μην μπορούμε να κάνουμε πολλά, αλλά τουλάχιστον να μην κλείνουμε μάτια και αυτιά και να μην σιωπούμε.
Ζούμε δυστυχώς σε μια κοινωνία μεγάλων ανισοτήτων και θέλει αγώνα πολύ για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Αλλιώς αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη την καθαρίστρια και αλλιώς την ασέλγεια σε ανήλικο. Το βλέπουμε καθημερινά και είναι άδικο και το ξέρουμε όλοι. Άρα, για ποια δικαιοσύνη μιλάμε και πολύ περισσότερο για ποιο δίκιο; Δεν μεμψιμοιρώ, αλλά αυτό γίνεται.
Νιώθω, όμως, τουλάχιστον ικανοποιημένη γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τόσα πολλά πράγματα στον τομέα των δικαιωμάτων και ψηφίστηκαν νομοθετήματα που ποτέ καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε και απέκτησαν φωνή όλοι εκείνοι που η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ήθελαν αόρατους και ξεχασμένους.
Γι’ αυτό έχουν λυσσάξει όλοι οι καθώς πρέπει με τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλα τα άλλα που έχει καταφέρει, θα είναι ξανά κυβέρνηση όποτε και να γίνουν εκλογές.
* Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός, μέλος Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χίου
