ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΜΙΣΙΑΟΥΛΗ
Μόνο σοκ μπορούν να προκαλέσουν τα στοιχεία για την οικονομική προσβασιμότητα των Κυπρίων στην ιατρική περίθαλψη. Εννιά στους δέκα (δεν είναι τυπογραφικό λάθος) αντιμετωπίζουν σοβαρές έως πολύ σοβαρές δυσκολίες να αντεπεξέλθουν στο κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με βάση τα στοιχεία της Eurostat. [...] Και μετά ακούει κανείς τα διάφορα επιχειρήματα όσων μποϊκοτάρουν το ΓεΣΥ, γιατρών περιλαμβανομένων, ότι δεν “τους συμφέρει” γιατί θα χάσουν εισοδήματα. Οι 100, 200 και 300 χιλιάδες ετησίως δεν είναι αρκετό εισόδημα για αξιοπρεπή διαβίωση κάποιων ιατρών, αλλά είναι σοβαρό επιχείρημα για να παραβιάζεται -γιατί ουσιαστικά αυτό είναι- βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στο 90% των ανθρώπων της χώρας, πολλοί εκ των οποίων εξαναγκάζονται να τα βγάζουν πέρα με 500 ευρώ, και τις 100 ή 300 χιλιάδες ούτε δουλεύοντας μια ολόκληρη ζωή δεν θα καταφέρουν να δουν μπροστά τους.
Το φαινόμενο αυτό της καταπάτησης δικαιωμάτων του συνόλου μιας χώρας από μια ελίτ δεν εξαντλείται μόνο στο ΓεΣΥ, ούτε και στη στάση ορισμένων γιατρών που το μποϊκοτάρουν. Είναι πλέον διευρυμένο φαινόμενο στην Κύπρο του σήμερα. Αγγίζει εργοδότες που θησαυρίζουν, δίνοντας 500 και 1.000 ευρώ ψίχουλα στους εργαζομένους με την απαίτηση να εργάζονται δέκα, δώδεκα και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα περισσότερες ώρες.
Αγγίζει τη μεταναστευτική πολιτική που “καλοί” και “άξιοι” για πολιτογράφηση είναι ολιγάρχες που επενδύουν στην καινούργια φούσκα ακινήτων αγοράζοντας διαμερίσματα που θα παραμείνουν άδεια και συμβάλλουν στην εξωφρενική αύξηση ενοικίων και κόστους αγοράς σπιτιού, στερώντας τη στέγη από όλους τους υπόλοιπους [...] Η ίδια ελίτ θησαυρίζει με τις νέες πολιτικές για αγορά μόνο νέων αυτοκινήτων και μάλιστα λιμουζινών χωρίς φόρους και αυξάνοντας τα τέλη κυκλοφορίας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Είναι η ίδια ελίτ που στα δικαστήρια δικαιώνει τις τράπεζες και είναι η ίδια ελίτ που έδωσε το δικαίωμα σε αυτές τις τράπεζες να φορτώνουν με παράνομες υπερχρεώσεις θάβοντας ακόμα πιο βαθιά τον καθένα από εμάς. Και είναι η ίδια ελίτ που “ισιώνει” κάθε γωνιά αυτού του τόπου στερώντας από τον καθένα από μας, τα παιδιά και τα εγγόνια μας τη γη, τον αέρα, τον ήλιο, τη θάλασσα. Υπερβολή; Καθόλου.
Περιμένετε ακόμα μερικούς μήνες για να δείτε πόσες παραλίες θα είναι προσβάσιμες και από αυτές πόσες θα είναι καθαρές για να κολυμπήσετε. Και περιμένετε ακόμα λίγο για να μετράμε ποιοι θα έχουν στέγη πάνω από το κεφάλι τους, ποιοι θα μπορούν να μετακινηθούν και στην τελική ποιοι θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
