Το τέλος του 2018 κλείνει μια ολόκληρη εποχή. Η χώρα έχει βγει από την επιτροπεία και η οικονομία βρίσκεται σε πορεία ανάκαμψης. Το μεγάλο στοίχημα τώρα είναι η στήριξη της κοινωνίας. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η δημιουργία νέων θέσεων σταθερής και αξιοπρεπώς αμειβόμενης εργασίας. Μπροστά μας είναι ακόμα οι μεγάλες προκλήσεις που αφορούν το μακεδονικό και τη συνταγματική αναθεώρηση.
Το 2019 είναι χρονιά πολιτικής μάχης. Τρεις εκλογικές αναμετρήσεις είναι προγραμματισμένες.
Οι εθνικές εκλογές γίνονται για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια, έξω από τον μημονιακό καταναγκασμό. Και θα είναι, ίσως, οι πρώτες έπειτα από πολλά χρόνια που θα γίνουν πάνω σε ξεκάθαρες προγραμματικές αντιπαραθέσεις.
Οι ευρωεκλογές θα έχουν επίσης χαρακτήρα πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως έχουν πάντοτε. Όμως η ευρωπαϊκή τους διάσταση θα είναι επίσης σημαντική. Η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά πολιτική κρίση. Απέναντι στη χρεοκοπία του ευρωπαϊκού κατεστημένου και την επικίνδυνη Ακροδεξιά είναι επιτακτική η ανασύνθεση του προοδευτικού μετώπου, που θα διεκδικήσει μια νέα δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη.
Τέλος, στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα εκφραστούν οι τοπικές κοινωνίες. Και θα επιλέξουν όχι μόνο σε πολιτική βάση, αλλά και στη βάση των προγραμμάτων, της σοβαρότητας και της αξιοπιστίας,
Η Αριστερά έφτασε μέχρι εδώ μέσα από έναν εξαιρετικά δύσκολο δρόμο. Υπήρξε όμως συνεπής στις δεσμεύσεις της τόσο σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση του προγράμματος όσο και τη διαχείριση της μεταμνημονιακής περιόδου. Τώρα είναι η ώρα για τη ριζική πολιτική και οργανωτική της ανασυγκρότηση. Για την οικοδόμηση νέων σταθερών κοινωνικών συμμαχιών.
Για τις μάχες του 2019, που θα ανοίξουν τους δρόμους για το μέλλον της χώρας.
