Η κατάργηση του άρθρου 16 είναι η βασική πρόταση της Ν.Δ. στη συνταγματική αναθεώρηση. Πίσω από ευχάριστες στο αυτί διατυπώσεις, όπως “αξιολόγηση”, “ανταγωνιστικότητα”, “επιβράβευση”, κρύβεται ένα σχέδιο απορρύθμισης της δημόσιας και δωρεάν Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ανάλογο με αυτό που το κόμμα του Κ. Μητσοτάκη υποστηρίζει για το ασφαλιστικό.
Ο μοχλός για το σχέδιο αυτό είναι η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Η λειτουργία τους θα υποχρεώσει το κράτος να αναδιανείμει ισότιμα τους πόρους σε ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα βάσει των κανόνων ανταγωνισμού που ισχύουν στην Ε.Ε. Έτσι, τα δημόσια πανεπιστήμια θα βρεθούν αντιμέτωπα με σημαντικές περικοπές στη χρηματοδότησή τους.
Πώς θα τα βγάλουν πέρα; “Μέσα από τη σύνδεσή τους με την αγορά” απαντά η Νέα Δημοκρατία. Και ποια αγορά μπορεί και θέλει να χρηματοδοτήσει πανεπιστημιακά προγράμματα σε τέτοια έκταση, ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των δημόσιων πανεπιστημίων της χώρας; Σε ποια αγορά ακριβώς θα μπορέσουν να αναζητήσουν πόρους η Φιλοσοφική, η Νομική ή οι σχολές Πολιτικών Επιστημών; Σ' αυτό δεν δίνονται απαντήσεις.
Αυτό που θα συμβεί στην πραγματικότητα είναι ότι για να επιβιώσουν τα δημόσια πανεπιστήμια, θα αναγκαστούν να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν. Με λιγότερους φοιτητές, με περιορισμό του εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου, καθώς και επιβάλλοντας δίδακτρα. Κι αυτό θα προκύψει και ως απαίτηση των ιδιωτικών ΑΕΙ, που θα πιέζουν διαρκώς για ευνοϊκότερους όρους ανταγωνισμού. Όσα ΑΕΙ τα καταφέρουν θα “επιβραβεύονται” με δημόσια χρηματοδότηση. Τα υπόλοιπα να κόψουν τον λαιμό τους...
Η καθολική μετατροπή της δημόσιας εκπαίδευσης σε εμπορεύσιμη υπηρεσία δεν είναι "φρέσκια" ιδέα. Είναι παμπάλαιη και χρεοκοπημένη. Όπως και το ασφαλιστικό Πινοσέτ.
