ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΕΙΠΕ η κ. Φώφη Γεννηματά: «Ο τόπος χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση με προοδευτική ατζέντα». Και αναρωτιόμαστε εμείς, πού κολλάει αυτό, όταν πρόσφατα καταράστηκε τον ΣΥΡΙΖΑ «να φύγει και να πάει από κει που ήρθε»! Προοδευτική ατζέντα σε συνεργασία με το δεξιότατο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη γίνεται;
ΠΩΣ θα προκύψει κάτι προοδευτικό από συνεργασία Λοβέρδου, Βενιζέλου, Μανιάτη, Κωνσταντινόπουλου, Χριστοφιλοπούλου με τον Βορίδη, τον Άδωνι, τον Βρούτση, την Ασημακοπούλου και τον φεσαδόρο Κύρτσο;
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ λοιπόν; Είναι τόσο κακές οι δημοσκοπήσεις σε σημείο που έχει χτυπήσει ο συναγερμός. Διότι, με τη δεσπόζουσα ρητορική της κ. Γεννηματά, ελάχιστοι πολίτες έχουν λόγο να ψηφίσουν το ΚΙΝ.ΑΛΛ., των αμετανόητων δεξιόστροφων αξιωματούχων.
ΠΩΣ ένα σχήμα που δηλώνει κεντροαριστερό ή σοσιαλδημοκρατικό και θεωρείται μαύρο πρόβατο στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό χώρο μπορεί να σταματήσει τον εκφυλισμό του, έχοντας συμβάλει, σε συνεργασία με τη Δεξιά, στη χρεοκοπία της χώρας;
ΤΟ ΠΑΣΟΚ, με όποιο όνομα και αν επιλέξει, έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν κατάφερε να κάνει την αυτοκάθαρσή του και να δώσει λόγο στην άλλοτε μεγάλη λαϊκή του βάση, απλώς θα συρρικνώνεται διαρκώς. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα ακάλυπτος πολιτικός χώρος, διότι στις σημερινές συνθήκες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια διαρροών, καθώς το κυρίαρχο δίλημμα πριν την κάλπη θα είναι, εκ των πραγμάτων, αριστερά ή δεξιά. Μπροστά ή πίσω.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Σοσιαλδημοκρατία απώλεσε την ταυτότητά της, αποδέχτηκε πλήρως τη δεξιά νεοφιλελεύθερη ατζέντα και εγκαταλείφθηκε από τον κόσμο που είχε υποχρέωση να εκφράζει.
ΚΑΙ ΟΠΟΥ υπήρξαν εξαιρέσεις, αυτές δημιουργήθηκαν με αριστερό πρόσημο. Ένα μεγάλο παράδειγμα ήταν η Πορτογαλία, όπου οι εκεί Σοσιαλιστές έκαναν προγραμματικές συμφωνίες με την Αριστερά. Δεύτερο παράδειγμα είναι η Ισπανία, όπου άνοιξε ο διάλογος συνεργασίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος με το αριστερό κίνημα Podemos.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ παράδειγμα αφορά το Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας, όπου, μετά τη μόλυνση από τον Τόνι Μπλερ, η λαϊκή βάση του κόμματος στράφηκε αριστερά. Το τέταρτο παράδειγμα είναι η Ελλάδα και τα κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πέμπτο δεν υπάρχει.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, είναι τέτοια η σύνθεση του ΠΑΣΟΚ όπου ακόμα (που λέει ο λόγος) και αν θέλει η κ. Γεννηματά να στρίψει το τιμόνι, αυτό είναι κολλημένο δεξιά. Και η κ. Γεννηματά είναι μόνη και αδύναμη για να το ξεκολλήσει.
