Του Μανόλη Αναστασιάδη*
Από τη Σίφνο (Δυτικές Κυκλάδες) είπαμε να κατέβουμε στην Αστυπάλαια (Βόρεια Δωδεκάνησα) να δούμε φίλους. (Καλό είναι να ανοίξετε ένα χάρτη για να παρακολουθήσετε τη διαδρομή. Εμάς μας χρειάστηκε!),
Το πρώτο μέρος του ταξιδιού ήταν Σίφνος - Νάξος. Απόπλους στις 9.25. Πρώτη... σκάλα στη Μήλο. Ύστερα Φολέγανδρος και μετά Σαντορίνη (ρότα προς Νότο!). Από Σαντορίνη Νάξος (ρότα προς Βορρά!). Άφιξη στις 2 το μεσημέρι. Από Νάξο, με άλλο πλοίο, στις 6 και μισή για Αστυπάλαια. (Ρότα πάλι προς Νότο...). Άφιξη στις 9 και 20 το βράδυ.
Στην επιστροφή από Αστυπάλαια στις 6 το απόγευμα για Νάξο. Ενδιάμεση προσέγγιση στην Αιγιάλη της Αμοργού και κατόπιν στη Δονούσα. Άφιξη στη Νάξο στις 10 το βράδυ και υποχρεωτική διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο. (Μη ρωτάτε πόσο κόστισε...). Δυνατότητα συνέχειας του ταξιδιού την επομένη το πρωί για την Ίο. Μετά τρίωρη αναμονή εκεί, το επόμενο πλοίο για Σίφνο, όπου άφιξη και τέλος της «κρουαζιέρας» στις 4 το απόγευμα.
Διαπίστωση πρώτη και κυρίαρχη: Υπάρχει άμεση ανάγκη και αποτελεί πρωταρχικό καθήκον της κυβέρνησης να εξορθολογιστούν τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια. Το καλοκαίρι βέβαια, που κυκλοφορούν στα νησιά μας εκατομμύρια τουρίστες κάθε εθνικότητας και Έλληνες ταξιδιώτες, κάθε εφοπλιστής βάζει ένα (ή πολλά...) πλοίο με ένα δρομολόγιο, όπως τον βολεύει, και ενώνει νησιά που εκείνος κρίνει ότι τον εξυπηρετούν.
Αποτέλεσμα, άναρχες και ανεξέλεγκτες διαδρομές, τελείως ανορθολογικές με μόνο κριτήριο το υψηλό κέρδος, που προκύπτει και από άχρηστες για τον πολύ κόσμο ενδιάμεσες διαδρομές και διασυνδέσεις, που όμως στον επιβάτη κοστίζουν υπερβολικά λεφτά και στον ακτοπλόο φέρνουν απίθανες εισπράξεις.
Αξίζει τον κόπο να δει κανείς Ιούλιο μήνα χιλιάδες (!!!) επιβάτες να μπαινοβγαίνουν στα πλοία. Σε νησιά σαν τη Δονούσα π.χ. με 200 ή 300 μόνιμους κατοίκους να αποβιβάζονται τριπλάσιοι επισκέπτες από ένα μόνο καράβι! Ή τους χιλιάδες, επίσης, επιβάτες που φτάνουν ή αναχωρούν από ένα μεγάλο νησί, όπως η Νάξος, ή και πιο μικρό, όπως η Ίος.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί και ένα απίστευτο χάος στα λιμάνια, όπου οι λιμενικοί σε απελπιστική κατάσταση προσπαθούν να διατηρήσουν την τάξη, να αποτρέψουν ατυχήματα και να στείλουν τους επιβάτες στο... σωστό καράβι!
Αν θέλουμε -και βέβαια θέλουμε- να αναπτύξουμε κι άλλο τον τουρισμό μας, σημαντική πηγή ΑΕΠ, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι ανάγκη να εκσυγχρονιστούν. Να μελετηθούν επιστημονικά και να οργανωθούν νομοθετικά.
Και μια και μιλήσαμε για τουρισμό. Η περσινή και -συνεχιζόμενη- φετινή έκρηξη, που μακάρι να συνεχιστεί, απαιτεί άλλη προσέγγιση. Ναι, να αυξηθεί κι άλλο, αλλά να ληφθεί υπόψη η «φέρουσα ικανότητα» κάθε νησιού και να οργανωθεί ανάλογα η προσέλκυση επισκεπτών πριν να είναι αργά, όπως αργά είναι πλέον για τη Σαντορίνη, που οι υποδομές της δεν αντέχουν τις 5.000 (;) αφίξεις την ημέρα!
Αυτή τη στιγμή το Αιγαίο δίνει την εντύπωση... εκθεσιακού κέντρου, όπου κάθε νησί είναι και ένα «περίπτερο» που προβάλλει τα προϊόντα του και... «περάστε κύριοι, εδώ οι καλές παραλίες, τα φθηνά (;) καταλύματα κ.ο.κ.».
Η χώρα ως συνολικός τουριστικός προορισμός πρέπει να αναδιοργανωθεί.
Τα παραπάνω δεν διεκδικούν τίτλο «μελέτης για το τουριστικό πρόβλημα». Καταστάσεις περιγράφουν, διαπιστώσεις κάνουν, σκόρπιες σκέψεις εκφράζουν. Μακάρι να τις λάβει κάποιος υπόψη... Οι Κυκλάδες είναι επίγειος παράδεισος. Να τον προστατέψουμε.
* Ο Μανόλης Αναστασιάδης είναι μέλος της Ο.Μ. Αμπελοκήπων, μέλος του Δ.Σ. της "Αυγής"
