Εν όψει των τριών εκλογικών αναμετρήσεων του 2019 κάποιοι πασχίζουν, τον τελευταίο καιρό, να στήσουν ισχυρό αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Κάποιοι άλλοι επιχειρούν να συγκροτήσουν ισχυρό αντι-δεξιό μέτωπο. Εδώ που τα λέμε πάντως, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια από καμιά πλευρά. Καθώς και τα δύο μέτωπα είναι κιόλας εδώ. Υπάρχουν ήδη, λειτουργούν και εξελίσσονται. Το ερώτημα και το στοίχημα, το και εκλογικό εντέλει στοίχημα, είναι ποιο από τα δύο θα επικρατήσει...
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ
Ναι λοιπόν και τα δύο μέτωπα, και το αντι-ΣΥΡΙΖΑ και το αντι-δεξιό, είναι ήδη εδώ. Κορμός του πρώτου η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με παραστάτες εξέχουσες προσωπικότητες του Κέντρου. Πρόκειται για τη γραμμή που πρώτος χάραξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η οποία έχει πλέον κυριαρχήσει καθ’ όλη την έκταση του χώρου. Καθώς μάλιστα τελευταία, και μετά από κάποιες -ασθενείς πάντως- αμφιταλαντεύσεις, προσεχώρησε σ’ αυτήν και η Φώφη Γεννηματά. Η οποία έχει υιοθετήσει, αν και καταφανώς ανεπεξέργαστη, ατόφια και τη ρητορική Βενιζέλου περί «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ. Και, απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, η επιλογή αυτή της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ. είναι μάλλον η οριστική...
Εννοείται ότι ισχυρός (ο πλέον ισχυρός) βραχίονας του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου είναι τα μεγάλα, τα μεγαλύτερα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας, ηλεκτρονικά και έντυπα. Αυτά κάνουν παιχνίδι, αυτά μπαίνουν μπροστά, αυτά «στήνουν» καταστάσεις, αυτά οικοδομούν επιχειρηματολογία, αυτά δίνουν γραμμή. Στ’ όνομα και για λογαριασμό των συμφερόντων των αφεντικών τους, φυσικά.
Θα πρέπει ωστόσο να διευκρινιστεί πως το περί ου ο λόγος αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δεν αναμένεται να «σχηματοποιηθεί» με τον όποιον τρόπο. Όχι τουλάχιστον προεκλογικά ή εκλογικά. Θα περιοριστεί στο πεδίο της ταυτόσημης συνθηματολογίας, διαρκώς οξυνόμενης όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές. Με την προσδοκία, ασφαλώς, των εμπνευστών και των διαχειριστών του, ότι θα είναι τέτοιες οι εξελίξεις ώστε μετεκλογικά θα «μορφοποιηθεί», θα λάβει κυβερνητική σάρκα και οστά. Α λα παλαιά, ξέρετε...
Μέτωπο λαϊκής βάσης
Στη συγκρότηση και στη διεύρυνση ισχυρού αντι-δεξιού, αντι-νεοφιλελεύθερου, προοδευτικού μετώπου προσβλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά του από το άλλο, από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο είναι πως δεν πρόκειται για μέτωπο, κορυφής. Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, αν και κρατά και θα συνεχίσει να κρατά ανοιχτές τις πόρτες, δεν μπορεί να υπολογίζει βασίμως σε διακομματικές συμπορεύσεις με κάποιο από τα σχήματα του κεντρώου χώρου. Ωστόσο είναι κι αυτό ήδη εδώ. Σ’ επίπεδο βάσης. Το αντι-νεοφιλελεύθερο μέτωπο άρχισε διαμορφούμενο ήδη στις εκλογές του 2012. Για να ολοκληρωθεί σ’ εκείνες του 2015. Το στοίχημα λοιπόν για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά να το διατηρήσει και, ει δυνατόν, να το ενισχύσει. Εγχείρημα όχι και τόσο εύκολο βεβαίως, αντιθέτως.
Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε εν πολλοίς ο πρόσφατος ανασχηματισμός. Καθώς επιχειρήθηκε να εκπροσωπηθεί στο κυβερνητικό σχήμα το κοινωνικό μέτωπο που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Και να εκφρασθεί δι' αυτού. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η όλη «παρουσία» του πρωθυπουργού στη φετινή ΔΕΘ. Δεδομένου ότι στόχος του ήταν να υπερτονίσει το αντι-νεοφιλελεύθερο πρόσημο της κυβερνητικής πολιτικής της μεταμνημονιακής φάσης. Χρωματίζοντας έντονα τις χαώδεις ιδεολογικές, πολιτικές και προγραμματικές διαφορές του από το άλλο μέτωπο. Εξασφαλίζοντας έτσι την ευρεία κοινωνική συμμαχία προς την οποία προσβλέπει.
Στην σχετική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ συνηγορεί, προφανώς, και η κατεύθυνση των όλων ευρωπαϊκών συμμαχικών διεργασιών. Εκεί όπου πλέον οι Ευρωπαίοι αριστεροί, οι σοσιαλδημοκράτες και οι πράσινοι συμπορεύονται όλο και περισσότερο, σε όλο και ευρύτερο πεδίο δράσης. Με στόχο την ανατροπή των κυρίαρχων σήμερα στην Ευρώπη υπερσυντηρητικών συσχετισμών. Ε, λοιπόν και επ’ αυτού η καθ’ ημάς Κεντροαριστερά κάνει την αρνητική διαφορά. Εξακολουθεί να συμπορεύεται με τη Δεξιά. Τον μεγάλο ιστορικό αντίπαλο της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν είναι μυστικό ότι η Φώφη Γεννηματά θεωρείται, ως εκ τούτου, σχεδόν «αποσυνάγωγος» του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Το ερώτημα και το στοίχημα λοιπόν, το και εκλογικό στοίχημα, είναι ποιο από τα δύο ήδη διαμορφωμένα μέτωπα θα κυριαρχήσει. Καθώς οι αναμετρήσεις του 2019 θα είναι μετωπικές έτσι κι αλλιώς. Και καθώς τα δεδομένα των «δύο κόσμων» είναι σαφή και ξεκάθαρα, ίσως πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Έτσι ώστε ο πολίτης το μόνο που δεν μπορεί να επικαλεσθεί είναι η άγνοια...
