Live τώρα    
17°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.5°C18.7°C
2 BF 61%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
12.4°C18.0°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.7°C16.0°C
2 BF 65%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.3°C18.0°C
0 BF 57%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.7°C15.7°C
1 BF 69%
Η ρευστή πεποίθηση και η ασφάλεια
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η ρευστή πεποίθηση και η ασφάλεια

Του Δημήτρη Σεβαστάκη

Στη νέα συνθήκη δεν υπάρχουν ορόσημα. Κάτι μεγάλο, ηγεμονικό ή μόνιμο. Κάτι, μια θέσμιση, μια επιλογή, μια απόφαση σταθερή που να μένει και να βιδώνεται. Υπάρχουν στιγμές δυσκολίας, στιγμές διαπραγμάτευσης, στιγμιαίες δυσκολίες, συχνές διαψεύσεις. Είναι ακατάστατα εναλλασσόμενο το καλό με το κακό, μπλέκονται συνεχώς οι θερμοκρασίες.

Το πιο οδυνηρό βίωμα είναι η αστάθεια. Ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, ότι ψάχνεις κάθε φορά με αγωνία κάτω από τις γραμμές πού βρίσκεται το κακό, πού κρύβεται η απειλή, πού η ρύθμιση είναι φτιαγμένη εικονογραφικά για τον άλλον άρα είναι εναντίον σου (πολύ απλά γιατί δεν είσαι ο άλλος). Έτσι σκέφτονται οι πολίτες.

Μου έλεγαν πέρυσι ηλικιωμένοι φίλοι ότι ναι μεν τους βοήθησε το έκτακτο επίδομα, αλλά τους τρομάζει που δεν είναι μόνιμο. Μου λένε πιτσιρικάδες που θέλουν να κάνουν, ας πούμε, τεχνολογικά προηγμένη αγροτική παραγωγή ότι τους τρομάζει η αίσθηση πως θα 'ρθει ένας άλλος και θα αλλάξει ριζικά τους κανόνες δανεισμού, τα κανονιστικά πλαίσια. Παλιός βουλευτής - εμβληματικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, μου αφηγήθηκε το εξής:

Πάει στο γραφείο του οικογένεια με αίτημα να βοηθήσει, ώστε η κόρη να προτιμηθεί στις προσλήψεις μεγάλης τράπεζας. «Θα προσλάβουμε με βάση τον βαθμό αποφοίτησης» λέει στο τηλέφωνο ο διευθυντής προσωπικού. «Ποιος ο βαθμός σου, παιδί μου;» ρωτάει ο βουλευτής. «9,8, άριστα». Βγαίνουν τα αποτελέσματα, την παίρνουν. Ευχαριστίες κ.λπ. «Μα δεν έκανα τίποτα, αυτή πέτυχε με τον βαθμό της».

Φεύγοντας ο πατέρας ψιθύρισε «ούτε την ψήφο σου δεν θα βρεις». Έξαλλος ο βουλευτής τού λέει «γιατί δεν εκτιμάς την ειλικρίνειά μου;». «Γιατί με μειώνεις στο παιδί μου. Δεν οφείλεται στο μέσον το δικό μου η επιτυχία». Αυτά συνέβησαν τη δεκαετία του '90. Μου τα αφηγούνταν κοντά τριάντα χρόνια μετά και άφριζε (όντως δεν επανεκλέχτηκε). Ο κόσμος λέει αυτό που φοβάται και όχι αυτό που επιθυμεί.

Παλιότερα τα αιτήματα ήταν ιδιωφέλειας. Αργότερα, εκδίκησης. Σήμερα, άμυνας. Να μην... Αυτή η μεταστροφή φαίνεται και από τη στροφή στην ακροδεξιά παράσταση και ρητορική. Χρειάζεται ο κόσμος απλές εννοιολογήσεις. Καλό- κακό. Ούτε ενδιάμεσα, ούτε δευτερεύουσες προτάσεις. Καλό - κακό. Αυτή την ανάγκη για σταθερότητα δεν τη δίνει ο κυβερνητικός λόγος. Ούτε ο εν γένει πολιτικός μας λόγος. (Το βλέπω και σ' εμένα). Επειδή φοβάσαι να μην πεις την πιο κατηγορηματική κουβέντα και σε πουλήσει η πραγματικότητα, λες τη μετριοπαθή, την πιο περίπλοκα διατυπωμένη, ώστε να πιάσει όλες τις πιθανότητες, όλα τα ενδεχόμενα. Έχεις καεί από τις μεγαλοστομίες τής προ του θέρους του '15 περιόδου και θες να είσαι μαζεμένος, μη δώσεις στον άλλον απλώς αυτό που θέλει να ακούσει για να πάει τακτοποιημένος και νικητής στο σπίτι του και αύριο να σε κρεμάει.

Ο πολίτης συνδέει την έμφαση με τη βεβαιότητα. Τη βεβαιότητα με το καλό. Το καλό με το προσωπικό καλό. Το προσωπικό καλό με το κακό κάποιου άλλου. Ο πολίτης ψάχνει τον εαυτό του μέσα από τη δική σου διαβεβαίωση. Ο πολίτης σε εξουσιοδοτεί να τον αναπληρώσεις σε ό,τι τον πιέζει, να τον θωρακίσεις σε ό,τι τον απειλεί. Ανάλογα και όλα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL