Το βασικό σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας από το 2016 ήταν να μην καταφέρει η κυβέρνηση να ολοκληρώσει το πρόγραμμα και να καταφύγει υποχρεωτικά σε εκλογές. Το σχέδιο αυτό έχει τιναχτεί στον αέρα. Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να σκεφτεί ένα καινούργιο. Και βρίσκεται σε βαθύτατη ανησυχία. Η έξοδος στις αγορές είναι το ένα πράγμα που ανησυχεί την Ν.Δ. Το άλλο είναι τα κοινωνικά μέτρα και οι ελαφρύνσεις που θα εξαγγείλει ο Τσίπρας στην ΔΕΘ.
*
Το τελευταίο χαρτί που έχει να παίξει η Ν.Δ. είναι να αποτύχει η έξοδος της χώρας στις αγορές. Γι' αυτό έχει αρχίσει την υπονόμευση από νωρίς. Ήδη από τις 6 Ιουνίου -από το Μόναχο- ο Κ. Μητσοτάκης έχει υποδείξει έμμεσα στις αγορές ότι δεν θα πρέπει να εμπιστευτούν την Ελλάδα. Τώρα, εν όψει της παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, επανέρχεται. Και το συνδέει με τα μέτρα κοινωνικής ανακούφισης.
Γι' αυτό, το κόμμα του Κ. Μητσοτάκη έχει ανέβει στα κεραμίδια και φωνάζει “Παροχολογία!, Παροχολογία!”, ώστε να ακουστεί στις Βρυξέλλες. Παροχολογία η διανομή υπερπλεονάσματος, που έγινε άλλες δύο φορείς επί Μνημονίων. Παροχολογία η μείωση εισφορών στους επαγγελματίες. Παροχολογία η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων. Παροχολογία η αύξηση του κατώτατου και η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού. Και ακόμα παροχολογία η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να μην περικοπούν οι συντάξεις από 1.1.2019.
Ακόμα χειρότερα: Χθές ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε εξαιρετική ανησυχία για δημοσιεύματα που φέρνουν την κυβέρνηση έτοιμη να εξαγγείλει μέτρα ελαφρύνσεων 3,5 δισ. την επόμενη τετραετία. “Μέχρι τις εκλογές να δεσμεύεστε” είπε. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η κυβέρνηση θα εξαγγείλει ό,τι νομίζει. Και μετά, αν ο Κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να το καταργήσει, μπορεί να βγει και να το πει.
Έτσι η Ν.Δ. εκδηλώνει την πολιτική της ανησυχία για τα κυβερνητικά μέτρα προεξοφλώντας ότι θα προκαλέσουν τον αποκλεισμό μας από τις αγορές. Ελπίζοντας, όπως και στην περίπτωση των Βρυξελλών, ότι οι αγορές θα σπεύσουν να τους βοηθήσουν.
*
Η άλλη επιλογή που θα είχε η Ν.Δ. θα ήταν να μιλήσει προγραμματικά για την επόμενη ημέρα. Αλλά δεν μπορεί να το κάνει. Με την επέκταση των συμβάσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού διαφωνεί επί της ουσίας. Σκοπεύει να διακόψει τα κοινωνικά προγράμματα της κυβέρνησης και να καταργήσει τις Τοπικές Μονάδες Υγείας. Θα προωθήσει τις ατομικές συμβάσεις. Θα μεροληπτήσει με κάθε τρόπο υπέρ των πλουσίων και του πλούτου. Θα βάλει τα σκάνδαλά της στο αρχείο. Δεν θέλει να τα πει δημόσια.
Στο ασφαλιστικό ο Κ. Μητσοτάκης υπόσχεται να καταργήσει τον νόμο Κατρούγκαλου και να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές. Δεν πρόκειται για φρέσκια ιδέα. Η παράδοση της επικούρησης σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και η τρύπα που θα δημιουργηθεί στα ταμεία με τη μείωση των εισφορών είναι το κλασικό σχέδιο για τη διάλυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Ένα σχέδιο, που οι ευρωπαϊκές κοινωνίες παλεύουν 30 χρόνια για να αποτρέψουν.
Η Νέα Δημοκρατία ξέρει ότι το πραγματικό της πρόγραμμα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την κοινωνία. Γιατί είναι ακριβώς το ίδιο που εφαρμόστηκε με πολιτικό καταναγκασμό την περίοδο 2010 - 2014. Το πολιτικό αδιέξοδο είναι προφανές. Γι' αυτό προσπαθούν να αλλάξουν την ατζέντα σπεκουλάροντας πότε με τον νόμο Παρασκευόπουλου και πότε με την καταστροφή στο Μάτι.
*
Όμως, το πιο σημαντικό εργαλείο της Ν.Δ. για αλλαγή ατζέντας είναι το "Μακεδονικό". Η εμπειρία των συλλαλητηρίων, καθώς και της άθλιας κινητοποίησης στη Λέσβο, έχει δείξει ότι μόνο σε συνεργασία με την Ακροδεξιά μπορεί η Ν.Δ. να κινητοποιήσει μαζικά κάποιον κόσμο.
Επενδύουν λοιπόν εκεί. Μετατοπίζουν κατά το δοκούν την εθνική γραμμή από το 2008 του Καραμανλή στο 1993 του Σαμαρά. Κινητοποιούν πεθαμένους και ζωντανούς στη Βόρεια Ελλάδα. Ενώ, την ίδια ώρα, διαβεβαιώνουν τους Ευρωπαίους ότι απλώς δημαγωγούν για να πάρουν ψήφους.
Δύο φορές αναρωτήθηκε ο Κ. Μητσοτάκης “πώς θα πάτε στη ΔΕΘ” δείχνοντας πόσο μεγάλη πολιτική σημασία αποδίδει στον “δυναμισμό” του συλλαλητηρίου που ετοιμάζεται. Είναι ξεκάθαρο πόσο τους εξυπηρετούν αυτός ο “δυναμισμός” και η εκδήλωση ακροδεξιού μίσους. Για τα έκτροπα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει ίχνος καταδίκης από την Πειραιώς. Και βεβαίως ούτε καν ένα σχόλιο για το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να κρατηθεί η κινητοποίηση της Κυριακής.
Τα οργανωτικά τα έχουν αφήσει στους ακροδεξιούς. Οι ίδιοι περιορίζονται να λένε “άλλο πατριώτης, άλλο ακροδεξιός”, ώστε να μπορούν να ξεπλύνουν κάθε ακροδεξιό που δεν θέλει να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος.
*
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η Ν.Δ. λίγες ημέρες πριν από τη ΔΕΘ ήταν να “σκάσει” το ζήτημα των δανείων της. (Ήταν, πάντως, μια σπάνια ευκαιρία να δούμε τα στελέχη της Ν.Δ. να μιλάνε με μετριοπάθεια και χαμηλούς τόνους). Ο Άδωνις Γεωργιάδης ζήτησε κούρεμα και υπαγωγή στον νόμο Κατσέλη. Το κόμμα δεν τοποθετείται επ’ αυτού, αλλά περιορίζεται να ψελλίσει ότι τα δάνεια είναι σύννομα, ότι κάτι δίνουν από την κρατική χρηματοδότηση, ότι σε τελευταία ανάλυση κάπως πρέπει να ρυθμιστεί το θέμα για να μην αναγκάζονται και αυτοί να επανιδρύονται και να αλλάζουν ΑΦΜ σαν κάποιους άλλους. Έμμεσα έχουν παραδεχτεί ότι το χρέος τους δεν είναι βιώσιμο.
Η ουσία είναι ότι οι τράπεζες κυνηγάνε τη Ν.Δ. για χρέη. Και την κυνηγάνε γιατί το κόμμα της αριστείας είχε και πρόσβαση στον θαλασσοδανεισμό και τεχνογνωσία στα φέσια. Και είχε πάρει και νομοθετικές πρωτοβουλίες για να καλύψει τη θέση του την περίοδο που ο ελληνικός λαός φορτωνόταν 50 δισ. για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες.
Μόνο από την Αγροτική Τράπεζα η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ πήραν, το διάστημα 2009 - 2012, μέσα στην κρίση, δάνεια 240 εκατομμυρίων το 1% του χαρτοφυλακίου της. Είναι οι ίδιοι που θέλουν να ξαναβάλουν τη χώρα στις ράγες της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης.
